โดนเพื่อนแกล้งตั้งแต่ป.1-ป.6

ตามหัวข้อเลยค่ะ
หนูเพิ่งเคยพิมพ์กระทู้ครั้งแรกมันอาจจะอ่านยากหน่อยนะคะ

 หนูโดนแกล้งบ่อยมากตั้งแต่ป.1ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ
อะไรหรือเพราะหนูย้ายโรงเรียนมารึป่าว

จำได้ว่าช่วงป.1จะโดนล้อว่าเป็นแฟนกับผู้ชายในห้องแต่หนูไม่ชอบนะที่ล้อแบบนี้บอกเพื่อนไปแล้วว่าไม่ชอบแต่เพื่ิอนก็ได้ใจล้อนักขึ้นไปอีกแล้วก็ลามไปถึงชื่อแม่โดนล้อบ่อยมากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยได้แต่ปล่อยไป  เพราะเพื่อนผู้หญิงในห้องมีอยู่กลุ่มเดียวถ้ากลุ่มนั้นไม่เล่นด้วยเพื่อนในห้องก็จะไม่เล่นด้วย😂  ขอเรียกเพื่อนในกลุ่มว่ากลุ่มaนะคะ

จะมีอยู่เหตุการณ์นึงหนูไปเล่นที่ชิงช้าก็นั่งเล่นคนเดียวเพราะเพื่อนไม่เล่นด้วย แล้วตอนนั้นกลุ่มaก็เดินมาตรงชิงช้าก็ไม่รู้อะไรโดนใจให้เพื่อนในกลุ่มaอยากนั่งที่ ที่หนูนั่ง หนูก็ไม่ยอมสิเพราะตรงนี้หนูมานั่งก่อนกลุ่มaก็ไม่ยอมพยามเอาตัวหนูออกจากชิงช้าแต่ไม่สำเร็จแต่มีเพื่อนคนนึงหยิกแขนหนูจนเป็นแผลหนูก็เลยวิ่งร้องไห้ออกไปนั่งอยู่ตรงไหนสักที่จนเพื่อนผู้ชายในห้องไปบอกป้าในโรงอาหารป้าก็เลยเอายามาถาให้แล้วหลังจากนั้นครูรู้เรื่อง...แล้วยังไงต่อก็ไม่รู้หนูลืม😅ข้ามเลยละกัน ครูน่าจะเรียกเพื่อนไปคุยแล้วก็ให้มาขอโทษหนู 
เพื่อนก็มาขอโทษนะแต่อีกอาทิตย์ก็แกล้งหนูเหมือนเดิม     

ตอนป.2หรือป.3นี่แหละหนูขอตังแม่ไปซื้อหนังสือที่เขาเอามาขายที่รร.ซื้อแล้วหนูก็เอาไปอ่านในห้องกลุ่มaเห็นก็เข้ามาหาหนูแล้วบอกว่าขอยืมไปดูหน่อยแต่ว่าหนูไม่ให้เพราะว่าตัวเองก็กำลังอ่านอยู่แต่เพื่อนคนนั้นไม่ยอมเลยแย้งหนังสือจากมือหนูแล้วหนังสือก็ขาดหนูเสียใจมากเลยโวยวายจนผอ.รร.เดินมาได้ยินแล้วก็เรียกไปหาแล้วผอ.ก็ถามกลุ่มaว่าทำไมไปแย้งหนังสือเพื่อน กลุ่มaก็บอกว่าแค่อยากยืมมาดูเฉยๆแต่หนูไม่ให้ยืมเลยแย้งมา   แล้วผอ.ก็ถามหนูว่าทำไมไม่ให้เพื่อนยืมหนูก็ตอบไปว่ากำลังอ่านอยู่

สรุปผอ.บอกให้เพื่อนขอโทษแล้วก็บอกให้หนูขอโทษด้วยที่ไม่ให้เพื่อนยืม

แต่หนูอยากรู้ว่ามันเป็นสิทธิ์ของหนูไม่ใช่หรอว่าจะให้

ยืมไม่ให้ยืม?  ถ้าพี่คนไหนอ่านถึงตรงนี้ช่วยตอบได้        มั้ยว่าหนูผิดหรอที่ไม่ให้ยืม😐?

ต่อจากเหตุการณ์นี้กลุ่มaก็แกล้งหนูเหมือนเป็นที่ระบาย         อ๋อมีวันนึงหนูก็จำไม่ได้ละเกิดอะไรขึ้นหนูถึงไปนั่งก้มหน้าร้องไห้ตรงพื้นและมีมีกลุ่มaเจ้าเดิมอยู่รอบๆตัวเหมือนตอนนั้นจะโดนอะไรมาโดนหัวด้วยแต่ไม่ค่อยเจ็บ🤣แต่ตอนนั้นหนูก็ไม่รู้จะทำไงเลยนั่งอยู่อย่างนั้นและก็จำไม่ได้ละว่าเกิดอะไรขึ้นต่อ           

ช่วงนั้นเหมือนจะเคยโดนขังอยู่ในห้องนํ้าซึ้งตอนนั้นมันน่ากลัวไม่รู้จะทำยังไงเลยพังประตูออกไป

ซึ่งประตูนั้นตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าได้ซ่อมหรือยังเพราะเหตุการณ์นั้นก็กลับไปดูที่ประตูก็ยังพังเหมือนเดิมแล้วก็ไม่มีใครบอกครูด้วย👁️👄👁️👍

ตั้งแต่ป.1-ป.4โดนแกล้งจนเป็นเรื่องปกติแล้วก็โดนล้อเรื่องฟัน ว่าฟันไม่สวยจนหนูคิดว่าตัวเองทำไมถึงมีฟันแบบนี้จนขึ้นม.1(ที่รร.ใหม่)ก็มีเพื่อนมาชมว่าฟันหนูสวยตอนนั้นนึงว่าเพื่องแกล้งพูดไปงั้นเพราะหนูโดนล้อมาตลอดว่าฟันไม่สวยจนเพื่องชมบ่อยๆหนูก็เลยเริ่มมั่นใจขึ้นแล้ว

กลับมาต่อ

หนูก็โดนแกล้งจากกลุ่มaว่าไม่ให้เล่นด้วยมาตลอด
ช่วงแรกๆหนูไม่มีเพื่องก็ได้แต่เป็นเบ๊ให้กลุ่มaเพราะอยากมีเพื่อนบ้างเพราะจากที่หนูย้ายก็ไม่รู้จักใครเลยแม่ก็ไปทำงานไกลบ้านจะกลับมาก็มาไม่ได้ติดงาน (หนูไม่ได้บอกเรื่องโดนเพื่อนแกล้งเพราะตอนนั้นหนูคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ใครก็โดน)

ก็ยอมรับว่าตอนนั้นหนูโง่เองแหละที่อยากมีเพื่อนไว้คุยด้วยเล่นด้วยลอกการบ้านด้วย ไปรอตอนเข้าห้องนํ้าด้วยแต่ก็แค่อยากมีเพื่อนจริงๆ🥲กับเค้าบ้าง😂

หนูก็ยอมเพื่อนกลุ่มนั้นเรื่อยๆ

ถึงจะโดนแกล้ง(รึป่าว)ตบหน้าบ้างก็เถอะ55

โดนแกล้งไม่รู้กี่ครั้งจากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปีจนหนูไม่อยากมารร.แล้วมาแล้วก็โดนแกล้งตลอดหนูก็ใช้ชีวิตทนมาเรียนจนจบ

หนูก็ย้ายไปรร.จังหวัดอื่นแทบไม่ได้ติดต่อเพื่อนกลุ่มaอีกเลย แต่กลุ่มaมีการติดต่อมาบ้างบอกคิดถึงไม่มีคนให้ใช้เลย(เบ๊)หนูหน้าจะคิดถูกละที่ไม่เลือกเรียนต่อที่นั้น👁️👁️

:ช่วงท้ายหนูอยากรู้ว่าเพื่อนกันจริงๆเค้าเป็นยังไงกัน

ตอนนี้หนูก็มีเพื่อนอยู่แต่จะเรียกว่าสนิทก็ไม่สนิท

เพราะหนูชอบทำอะไรคนเดียวจนเพื่อนถามทำไมชอบอยู่คนเดียวแต่พอหนูเจอเพื่อน2คนเขาเป็นคนตลกมากหนูก็เริ่มเปิดใจให้เพื่อนแต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าเค้าไม่ใช่เพื่อนหนูเพราะเขาล้อว่าหนูไปเป็นแฟนกับใครไม่รู้แรกหนูก็ขำด้วยนะไม่ได้ว่าอะไรแต่เขาพูดจนเพื่อนงงแล้วว่าเป็นเรื่องจริงมั้ยหนูบอกเขาไปหลายรอบแล้วนะว่าหยุดพูดเรื่ิองนี้แต่เขาก็หยุดไปวันสองวันก็กลับมาทำต่อ

หนูรู้ว่าถ้าจะเป็นเพื่อนกันต้องรับข้อเสียของกันและกันได้ แต่ หนูไม่รู้จะรับข้อเสียข้อเพื่อนยังไงดีเลิกคบเลยหรือคบต่อแต่ข้อดีเขาก็มีนะ

หนูงงกับตัวเองมากไม่รู้จะทำยังไงแล้วแต่หนูก็ไม่อยากกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อน...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่