___ตั้งแต่จำความได้หนูอยู่กับป้าพ่อเป็นคนส่งเงินให้ตลอดพอมาช่วงขึ้นป.6มาอยุ่กับแม่แท้ๆที่กรุงเทพ แต่พ่อก็ส่งเงินให้หนูตลอด แต่เงินนั่นกลับไปอยู่กับแม่ แม่เป็นคนจัดการเรื่องเงิน บ้างทีหนูก็อยากได้เสื้ออุปกรณ์การเรียน แต่แม่จะบอกตลอดว่าไม่มีอยากได้ก็เก็บเงินซื้อเอง พอหนูโทรคุยกับพ่อ พ่อจะบอกตลอดว่าอยากได้อะไรให้ไปบอกแม่ให้แม่พาไปซื้อพอโอนมาให้ที 5000บ้างโอนเพิ่มมาอีก4000บ้าง แต่หนูกลับได้ใช้วันละ40บาท ไม่ขอเพิ่มอยากได้อะไรหนูก็เอาเงินเก็บจากที่หนูรับวาดรูปการบ้านเพื่อนมาได้ ได้ที่ก็50เพราะทำให้แค่คนละ5บาท20บาท เวลาอยากได้อะไรก็เก็บเงินไปซื้อเอง มีครั้งหนึ่งแม่ถามว่าเอาเงินมาแต่ไหนหนูก็บอกความจริงไป พอเริ่มขึ้นมัธยมหนูก็มีกิจกรรมแข่งขันของรร.บ้างไปแข่งต่างจังหวัดบ้างได้เงินรางวัลมาหนูให้แม่ตลอด แต่เวลาหนูขอไปซื้อของกินหรืออะไรแม่จะบอกว่าไม่มีหนูเลยไม่ขอ เพราะหนูรู้ว่าแม่เก็บไว้จ่ายค่าเทอมหนู แต่พอช่วงม.3หนูใกล้จบ แม่มีพ่อเลี้ยงทุกอย่างเปลี่ยนไป แม่ไม่รับฟังเหตุผลอะไร แม่เอาเงินไปออกรถเก๋ง2คัน ละการเงินเริ่มติกขัด แม่มาขอยืมหนูบ้าง เพราะหนูพอมีเงินเก็บที่ได้จากการทำงานวาดให้เพื่อน หนูก็ให้ไป 
พอจบม.3ขึ้นม.4หนู พ่อเลี้ยงเอารถไปเกิดอุบัติเหตุการเงินยิ่งติดขัดกว่าเดิม พอผ่านไปแค่1เดือนแม่ก็เอาไปเกิดอุบัติเหตุเหมือนกันแต่แม่เป็นฝ่ายถูก แม่จะเรียกร้องค่าเสียหายก็ได้แต่แม่ไม่เรียกร้องพร้อมกับช่วยฝ่ายนั้น ผ่านไปไม่ทั้นไรพี่สาวเข้ารพ.ต่อต้องผ่าตัดฉุกเฉิน ตอนนั้นการเงินติดขัดมากๆ จนแม่มานั่งละมาพูดกับหนูว่าหยุดเรียนม.4ก่อนได้ไหม ละพ่อเลี้ยงก็เอ๋ยขึ้นมาว่าเรียนกศน.ก็ได้ ในหัวหนูตอนนั้นคิดเลยว่า มีปัญญาส่งลูกตัวเองเรียนมหาลัยดีๆที่กรุงเทพ มีเงินเอามาผ่อนรถเก๋งผ่อนมอไซ แต่ทำไมต้องยุงเรื่องเงินของหนู เพราะเงินหนูเป็นเงินที่พ่อแท้ๆส่งมาให้ ทำไมต้องมายุง ไม่เคยขอเพิ่มเลยแต่ละวันบ้างวันไม่ได้เงินไปเรียนบ้าง เพื่อนคนอื่นซื้อข้าวกิน หนูเลิกเรียนมาต้องไปตลาดซื้อของเข้าตู้เย็น ทำกับข้าวรอ ตอนเช้าห่อข้าวไปทานรร.ใช้เงินไปกับแค่จ่ายค่ารายงานกลุ่มเท่านั้น จากนั้นหนูเลยหางานทำไปเรียนไปด้วย ตอนนั้น16ปีหางานยากมาก แต่หนูก็ได้งาน เลิกเรียน14:30น.เข้างานก่อน14:40เลทสุด15:30ร้านปิด22:00เก็บร้านเสร็ด00:00-01.00น.บ้างแล้วแต่วันถึงบ้านก็เวลา00:10ถึง01:00บ้างกลับมาหนูก็ต้องทำงานวาดที่รับมาทำต่อจนยังตี4บ้างบ้างทีไม่ได้นอน3วันติดบ้างทีหลับคางานที่ทำอยุ่พอตื่นมาก็รีบทำให้เสร็จเพราะเป็นงานตามกำหนด พอเช้าหนูก็แต่งตัวไปรร.เอางานไปให้เพื่อนละรับเงิน ละก็เรียนปกติ ถ้าเฉลี่ยรายได้ตอนนั้น งานวาดหนูไปประมาณ10ออเดอร์ถึง40ออเดอร์ได้เงินประมาณ1000ถึง4000บาทต่อวันบวกกับค่าทำงานนอกเวลาร้านอาหารก็ตกขั้นตำ่300ติปแล้วแต่วัน พอได้เงินมาหนูช่วยแม่ตลอด แต่หนูก็เก็บไว้ใช้เองจนหนูลืมไปว่า พ่อหนูยังส่งเงินให้อยุ่แล้งเงินหนูไปไหน? หนูงานแบบนี้ครึ่งปี จนทรุดเข้ารพ.คำที่ได้ในครอบครัวตอนนั่น ทำตัวเองทั้งนั้น หัวสูงเป็นอะไรเข้าแต่รพ. จากนั่นจากหนูเป็นเด็กร่าเริ่งหนูสนใจแต่การหาเงินไม่เล่นไม่อะไรเลย มีแต่เรียนทำงาน อยุ่อย่างนั้น เพื่อให้การเงินที่บ้านดีขึ้น แต่พอมาคิดเรื่องค่าใช้จ่ายโดนรวม ส่วนมาก ค่ารถ5000(แม่รับผิดชอบเงินเดือนแม่12000)ถึง7000(พ่อเลี้ยงรับผิดชอบเงินเดือนพ่อเลี้ยง20000)คัน ค่าห้องรวมๆ4000กว่า  หนูที่มีรายได้ไม่มั่นคง บ้างทีมีงานบ้างไม่มีบ้างบ้างทีมีเงินติดตัวอยู่แค่200แม่ก็มาบอกว่าไม่มีเงินเติมน้ำมันรถเก๋งไปทำงานหนูก็ให้ไปหมด ส่วนหนูใช้เหรียญเอาไปรร.20บาท พ่อเลี้ยงก็ไปขอจากแม่ต่อ ส่วนพี่สาวหนูแยกไปอยุ่คนเดียวตั้งแต่พ่อเลี้ยงมาอยุ่  จนหนูจบม.5 แม่ไม่มีเงินส่ง หนูทำงานไม่ได้เพราะครูในสายชั้นบอกว่าอยากให้โฟกัสที่การเรียนและกิจกรรมการเรียนจะเยอะจะเหนื่อยเดี๋ยวร่างกายไม่ไหว หนูก็เลยออกจากงาน หนูไม่มีรายได้ มุ่งการเรียนจนเริ่มกดดันตัวเองไม่มีตังไปเรียนเอาตังเก็บให้แม่พ่อแท้ๆของหนูเสีย
การเงินก็ยิ่งหนักขึ้นหนูเลยออกจากรร.ทั้งที่อีก7เดือนก็จะจบแล้วแต่ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม พอหนูถามแม่ว่าค่าเทอมหนูเท่าไรผ่แม่บอก5000กว่าอันเก่าของม.5ถ้ารวมของม.6ที่จะเริ่มเรียนก็รวมๆเกิบหมื่น หนูงงมากว่าทำไมได้ค้างค่าเทอม ปกติเงินที่พ่อแท้ๆส่งคือจ่ายค่าเทอมแต่ละเทอมก็เพียงพอแล้ว เพราะส่งให้5000ถึง7000พันต่อเดือนทุกเดือน ละเงินหนูก็หาเอง แล้วเงินไปอยู่ไหน? พอหนูออกมาทำงานแยกตัวมาอยุ่คนเดียวตอนอายุ17จากที่อยุ่กรุงเทพหนูออกมาอยุ่สมุทรปราการ แถวนิคม เพื่อหางานทำหนูก็ได้งาน ได้วันละ420บาทแต่อยุ่หน้าเตาร้อนๆทนฝนทนแดด แม่ก็ทักมาขอยืมหนูก็ให้ไปตลอดมีเท่าไหนก็ให้เท่านั่น แต่บ้างทีค่าห้องหนูที่จ่ายเองก็เกิบไม่พอ จนไม่มีเงินเก็บ พอไม่ให้ก็พูดว่าพี่ทุกคนให้มีแต่หนูที่ไม่ให้  ละพูดต่างๆนาๆ จนป้าหนูรู้ว่าหนูเรียนไม่จบออกมาทำงาน ป้าโกรธมากจนบอกให้หนูมาอยู่ระยองกลับมาอยุ่นี้เดี๋ยวส่งเลี้ยงเองเดี๋ยวส่งเรียนให้จบ ไม่ต้องไปทนเหนื่อยขนาดนั้นทำงานอะไรหนักตั้งแต่อายุ13จน17จะ18แล้วทำไมถึงไปดิ้นรนขนาดนั้นทั้งๆที่ให้ไปเรียน ไม่ได้ให้ไปทำงาน ทำไมถึงไม่บอก ป้าโกรธมากโกรธแม่แท้ๆหนูมาก แต่ตอนที่ป้าเอยถามหนูน้ำตาไหลเลยพึ่งรู้สึกว่าเรามีคนที่ค่อยเป็นห่วงด้วยหรอ มีคนที่ค่อยสัพพอตด้วยหรอปกติมีแค่พ่อแท้ๆที่เข้าใจแต่พอพ่อๆไม่อยุาหนูเหมือนเครื่องจักรทำงานหาเงินเฉยๆ หนุอยากเรียนมากเลยน่ะ แต่ไม่มีเงินมั่ง ไม่สิต้องบอกว่ามี แต่ตัวเองไม่ได้ใช้ เท่านั้นเอง ละโดนประนามว่า พี่เรียนจบทุกคนเหลือหนูคนเดียว พี่ให้เงินทุกคนเหลือหนูคนเดียว พี่ได้ดีทุกคนเหลือหนูคนเดียว หนูทำมาทุกอย่างหนูยังไม่ดีพอหรอที่จะได้แค่คำชมดีๆสักครั้งไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เลยหรอ😢