อึดอัดและทรมานมากๆ ทำงานใกล้บ้าน เลิกงานก็กลับบ้านไม่ได้ออกไปไหน เงินเดือน15k ไม่ใช่ว่าไม่มีที่ไปแต่ติดต้องทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ถ้ามีงานที่ไกลบ้าน ต้องไปอยู่หอที่บ้านก็ไม่ให้ไปเพราะกลัวเราจะเงินไม่พอให้ที่บ้าน เราทำงานคนเดียวค่ะ พ่อแม่รับเงินเดือนจากเราซึ่งก็ไม่ได้เยอะ เวลาคุยกับพ่อ เขาจะตะคอก ขึ้นเสียงใส่ตลอด ไม่เคยพูดด้วยดีๆเลย เรามีแฟนคนนึงค่ะ เวลาจะออกไปไหนพ่อมักจะพูดว่าไม่อยู่ดูแลพ่อแม่หรอ เย็นกินข้าวกับอะไรเคยหาให้กินมั้ย สิ้นปีนี้อยากไปเที่ยวปีใหม่กับแฟน พ่อพูดดักไว้ว่า ทำไมไม่อยู่ฉลองปีใหม่กับพ่อแม่ พ่อแม่อยู่ด้วยแค่อีกไม่กี่ปีก็ตายแล้วทำไมไม่อยู่ดูแล ที่ผ่านมาเราทำมาตลอดค่ะ จนตอนนี้เครียดมาก เพราะเวลาคุยกับพ่อเขาไม่เคยพูดดีใส่เลย เราเสียใจร้องไห้ทุกครั้ง จะออกไปไหนก็ไม่ได้ไปเลย เลิกงานก็กลับมาบ้านทำกับข้าว ซื้อกับข้าวเข้าบ้าน เราทำมาตลอดจนตอนนี้ยากใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง ปีนี้อายุ27แล้วค่ะ ตอนนี้คิดอยากฆ่าตัวตายแต่ใจมันก็ไม่กล้าพอ อยากผูกคอตายแล้วเขียนจดหมายลาตายไว้ก็กลัวแม่เข้ามาเห็นแล้วจะตกใจจนเป็นอะไรไปอีกคน เราต้องอยู่ทดแทนบุญคุณไปอีกนานแค่ไหนกันคะ จริงๆเราดูแลพ่อแม่ไปด้วยพร้อมกับใช้ชีวิตตัวเองไปด้วยได้ แต่มันเสียใจกับคำพูดที่ว่าเหมือนเราเป็นลูกไม่ดี ไม่อยู่ดูแลพ่อแม่ทั้งๆที่ผ่านมาก็ทำมาตลอด
ปล.ทุกครั้งที่ไปเจอญาติพ่อมักจะไปเล่าว่าทุกวันนี้ใช้เบี้ยคนชราประทังชีวิต ที่ผ่านมาเราทำหน้าที่ได้ไม่ดีพอใช่มั้ย