กระทู้ยาวนิดนึงนะคะ
เรากับพ่อไม่ค่อยสนิทกันค่ะ เนื่องจากเค้ามีเราตอนไม่พร้อมเราจึงอาศัยอยู่กับย่าตั้งแต่เล็ก แต่ช่วงประมาณ ม.ต้นได้มีโอกาสไปอยู่กับพ่อและแม่ประมาณ 4 ปี ตอนนั้นพ่อเป็นคนชอบดื่ม และ ทำร้ายร่างกายเราและแม่ค่ะ เราค่อนข้างดื้อด้วย แต่เค้าก็ทำรุนแรงเกินกว่าเหตุไปมาก เราทนอยู่ 4 ปี จนสุดท้ายเราเลือกหนีออกจากบ้าน เวลาผ่านไปหลายปี จนวันนึงได้มีโอกาสมาเจอกันกับพ่อแม่อีกครั้ง พ่อเค้าก็ขอโทษเราค่ะ เรารู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น จึงตั้งใจจะให้โอกาสเค้าและลืมเรื่องเก่าๆไป เราคอยช่วยเหลือเวลาพ่อแม่เดือดร้อนเสมอค่ะ เพราะเราคิดว่านั่นคือสิ่งที่ลูกควรทำแม้ว่าเค้าจะเคยทำไม่ดีกับเราก็ตาม จนกระทั่งล่าสุดที่เค้าอยากได้บ้านและเงินพอให้ตั้งตัวได้ เราเลยไปกู้บ้านเงินเหลือให้เค้า โดยตกลงกันว่าเงินที่ได้มา 2 แสน เราจะเก็บไว้ 5 หมื่น และให้ที่เหลือเค้าไปตั้งตัว ส่วนบ้าน ช่วง 3-4 เดือนแรกเค้าจะกันเงินไว้ผ่อน และเดือนถัดๆไปถ้าเค้าหาไม่ได้เราจะช่วยก่อน จนกระทั่งเค้าย้ายของเข้าบ้านไปได้ 2-3 วัน เราก็เลยโทรไปหาน้องสาวเรื่องเรียน น้องสาวบอกว่ามีปัญหาเรื่องการเดินทางไปเรียน เราจึงโทรไปขอให้พ่อขับรถไปส่งน้องสาว เพราะระยะทางจากบ้านใหม่ไปมหาลัย ใช้เวลาขับรถแค่ 20 นาที และน้องสาวขอให้ไปส่งแค่อาทิตย์ละ 1 วัน แต่พ่อเค้ากลับไม่พอใจ บอกว่าเราสปอยน้อง และ ต่อว่าน้องสาวเราค่ะ เรารู้สึกโมโหว่าทำไมพ่อไม่มีความรับผิดชอบเลย ทั้งเรื่องค่าเทอรมน้องเราก็ต้องเป็นคนจัดการ แค่เรื่องไปส่งทำไมเค้าทำไม่ได้ ทำไมต้องให้เราจ่ายเพิ่ม แต่เราก็พยายามเงียบไว้ค่ะ เค้าก็พูดไม่จบ จนเราเผลอขึ้นเสียงว่า “แค่บอกมาว่าจะให้น้องเดินทางยังไงขึ้นรถเมล์สายไหนก็จบแล้วได้ไหม” นี่เป็นครังแรกที่เราขึ้นเสียงใส่พ่อตัวเองค่ะ เค้าก็ตะโกนด่าเรา และบอกว่า ”นี่บ้าน mueng ใช่ไหม Gu ไม่อยู่ก็ได้นะ“ เราพยายามบอกว่ามันไม่เกี่ยวกะเรื่องนี้เลย แต่เค้าไม่ฟังค่ะ เราก็ยิ่งโมโห และพูดจารุนแรงขึ้น เราเลยบอกเค้าว่า “งั้นเราตัดกันแค่นี้ก็ได้นะ ไม่ต้องคุยกันอีก” แล้วตัดสายทิ้ง แปปเดียวพ่อก็โทรมาหาเราอีกครั้งค่ะ ขู่ทั้งเรื่องจะมาทำร้ายร่างกายเรา แล้วบอกเราว่า “mueng จำไม่ได้ใช่ไหม ว่าเมื่อก่อน Gu เป็นยังไง เดี๋ยว mueng เจอ Gu" เราเลยฟิวส์ขาดเลยที่คำนี้ แล้วก็พูดจาท้าทายกลับไป ว่าถ้าเค้ากล้าทำอะไรเรา เราจะแจ้งความ แล้วตัดสายไป เรารู้สึกว่าเราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเค้าแล้ว เพราะคำพูดที่เค้าใช้ทำให้เรานึกถึงการกระทำเก่าๆของเค้า ทั้งที่เราทำใจนานมากกว่าจะมองข้ามเรื่องที่เค้าเคยทำไปได้ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วเค้าไม่เคยรู้สึกผิดกับเราจริงๆเลยสักครั้ง และสถานการณ์ตอนนี้คือ เค้าพยายาม ฆตต. และบอกว่าจะไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้ว
ที่เราอยากถามคือ
1.ถ้าเค้าไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้ว เราควรทำยังไงต่อคะ ควรผ่อนต่อหรือปล่อยยึดไปเลย
2.ถ้าพ่อเป็นอะไรไปจริงๆเราควรรู้สึกผิดไหมคะ เรารู้สึกแย่นะคะ แต่ก็รู้สึกว่าเราไม่สามารถควบคุมให้เค้าทำ หรือ ไม่ทำอะไรได้
ทะเลาะกับพ่อจนพ่อพยายามฆ่าตัวตาย
เรากับพ่อไม่ค่อยสนิทกันค่ะ เนื่องจากเค้ามีเราตอนไม่พร้อมเราจึงอาศัยอยู่กับย่าตั้งแต่เล็ก แต่ช่วงประมาณ ม.ต้นได้มีโอกาสไปอยู่กับพ่อและแม่ประมาณ 4 ปี ตอนนั้นพ่อเป็นคนชอบดื่ม และ ทำร้ายร่างกายเราและแม่ค่ะ เราค่อนข้างดื้อด้วย แต่เค้าก็ทำรุนแรงเกินกว่าเหตุไปมาก เราทนอยู่ 4 ปี จนสุดท้ายเราเลือกหนีออกจากบ้าน เวลาผ่านไปหลายปี จนวันนึงได้มีโอกาสมาเจอกันกับพ่อแม่อีกครั้ง พ่อเค้าก็ขอโทษเราค่ะ เรารู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น จึงตั้งใจจะให้โอกาสเค้าและลืมเรื่องเก่าๆไป เราคอยช่วยเหลือเวลาพ่อแม่เดือดร้อนเสมอค่ะ เพราะเราคิดว่านั่นคือสิ่งที่ลูกควรทำแม้ว่าเค้าจะเคยทำไม่ดีกับเราก็ตาม จนกระทั่งล่าสุดที่เค้าอยากได้บ้านและเงินพอให้ตั้งตัวได้ เราเลยไปกู้บ้านเงินเหลือให้เค้า โดยตกลงกันว่าเงินที่ได้มา 2 แสน เราจะเก็บไว้ 5 หมื่น และให้ที่เหลือเค้าไปตั้งตัว ส่วนบ้าน ช่วง 3-4 เดือนแรกเค้าจะกันเงินไว้ผ่อน และเดือนถัดๆไปถ้าเค้าหาไม่ได้เราจะช่วยก่อน จนกระทั่งเค้าย้ายของเข้าบ้านไปได้ 2-3 วัน เราก็เลยโทรไปหาน้องสาวเรื่องเรียน น้องสาวบอกว่ามีปัญหาเรื่องการเดินทางไปเรียน เราจึงโทรไปขอให้พ่อขับรถไปส่งน้องสาว เพราะระยะทางจากบ้านใหม่ไปมหาลัย ใช้เวลาขับรถแค่ 20 นาที และน้องสาวขอให้ไปส่งแค่อาทิตย์ละ 1 วัน แต่พ่อเค้ากลับไม่พอใจ บอกว่าเราสปอยน้อง และ ต่อว่าน้องสาวเราค่ะ เรารู้สึกโมโหว่าทำไมพ่อไม่มีความรับผิดชอบเลย ทั้งเรื่องค่าเทอรมน้องเราก็ต้องเป็นคนจัดการ แค่เรื่องไปส่งทำไมเค้าทำไม่ได้ ทำไมต้องให้เราจ่ายเพิ่ม แต่เราก็พยายามเงียบไว้ค่ะ เค้าก็พูดไม่จบ จนเราเผลอขึ้นเสียงว่า “แค่บอกมาว่าจะให้น้องเดินทางยังไงขึ้นรถเมล์สายไหนก็จบแล้วได้ไหม” นี่เป็นครังแรกที่เราขึ้นเสียงใส่พ่อตัวเองค่ะ เค้าก็ตะโกนด่าเรา และบอกว่า ”นี่บ้าน mueng ใช่ไหม Gu ไม่อยู่ก็ได้นะ“ เราพยายามบอกว่ามันไม่เกี่ยวกะเรื่องนี้เลย แต่เค้าไม่ฟังค่ะ เราก็ยิ่งโมโห และพูดจารุนแรงขึ้น เราเลยบอกเค้าว่า “งั้นเราตัดกันแค่นี้ก็ได้นะ ไม่ต้องคุยกันอีก” แล้วตัดสายทิ้ง แปปเดียวพ่อก็โทรมาหาเราอีกครั้งค่ะ ขู่ทั้งเรื่องจะมาทำร้ายร่างกายเรา แล้วบอกเราว่า “mueng จำไม่ได้ใช่ไหม ว่าเมื่อก่อน Gu เป็นยังไง เดี๋ยว mueng เจอ Gu" เราเลยฟิวส์ขาดเลยที่คำนี้ แล้วก็พูดจาท้าทายกลับไป ว่าถ้าเค้ากล้าทำอะไรเรา เราจะแจ้งความ แล้วตัดสายไป เรารู้สึกว่าเราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเค้าแล้ว เพราะคำพูดที่เค้าใช้ทำให้เรานึกถึงการกระทำเก่าๆของเค้า ทั้งที่เราทำใจนานมากกว่าจะมองข้ามเรื่องที่เค้าเคยทำไปได้ เรารู้สึกว่าจริงๆแล้วเค้าไม่เคยรู้สึกผิดกับเราจริงๆเลยสักครั้ง และสถานการณ์ตอนนี้คือ เค้าพยายาม ฆตต. และบอกว่าจะไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้ว
ที่เราอยากถามคือ
1.ถ้าเค้าไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้ว เราควรทำยังไงต่อคะ ควรผ่อนต่อหรือปล่อยยึดไปเลย
2.ถ้าพ่อเป็นอะไรไปจริงๆเราควรรู้สึกผิดไหมคะ เรารู้สึกแย่นะคะ แต่ก็รู้สึกว่าเราไม่สามารถควบคุมให้เค้าทำ หรือ ไม่ทำอะไรได้