สวัสดีค่ะ เราเป็นหลานสาวคนเดียวอยู่กับตายายมาตั้งแต่เกิด พ่อแม่เราหย่าร้างกัน แม่ไปมีครอบครัวใหม่ส่วนพ่อเราไม่เคยเจอตัวจริง บ้านเราฐานะยากจนอยู่ชนบท แต่ก่อนตาเคยไปทำงานที่ต่างประเทศตอนสมัยก่อน(ยอมรับว่าไปแบบผีน้อย ที่สิงคโปร์ ) พอกลับมาจะไปอีกประเทศแต่โดนหลอกเสียเงิน (กลับมาจากสิงคโปร์ก็ไม่ได้รวยขึ้นเลยแถมสร้างหนี้อีก) ทีนี้เลยกลับมาทำงานขับรถขายกระติบข้าวตามจังหวัดต่างๆ แล้วก็เลิกทำ ทำให้โดนยึดรถเพราะไม่จ่ายงวด ทุกวันนี้แต่ก่อนจนแบบไหนตอนนี้ก็ยังจนอยู่แบบนั้น จนตาเริ่มกินเหล้าหนักขึ้นเรื่อยๆ (แต่ก่อนก็กินแต่กินแบบพอกลับบ้านได้) ตอนนี้อายุ60กว่า ทุกวันนี้กินหนัก เมาแล้วชอบเอาเรื่องเก่าๆมาพูด ชอบด่าลูกด่าเมีย หนักสุดเคยตีกับลูกเขยและก็ลูกชาย เพราะไปด่าเขา จนเขาไม่พอใจ เอือมระอาบางทีก็นอนพื้นดิน เราพูดบอกอะไรไม่ได้เพราะแกจะด่าเราว่าแกเลี้ยงเรามาตลอด มันเลยทำให้เราไม่พูด ได้แต่ด่าในใจ ทุกคนคิดว่าไงบ้างหรือสิ่งพวกนี้มันจะเป็นกรรมของตาแกเอง ตาไม่เคยใส่บาตรเลยถ้ายายไม่ทำให้ ตาไม่เคยคิดจะเข้าวัดถ้ายายไม่บอก ขนาดวันที่เขาทำข้าวประดับดินบุญเดือน10 ตาเราไปกินเหล้าเมาไม่สนใจเลย ตาน่าจะเลิกไม่ได้แล้วแหละเหล้าน่าจะติดไปแล้ว เราก็เป็นหลานคนเดียวบางครั้งมันก็โมโหจริงๆเมาแล้วแทนที่จะนอนแต่ก็ยังพูดพร่ำไรอยู่ก็ไม่รู้ ทนมาทุกปีจนประสาทจะกิน อยากหนีไปไกลๆแต่ก็ห่วงยายเพราะยายไม่มีใครเลยมีแต่เรา 
ปล. ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ เราแค่อยากพูดอยากระบายในสิ่งที่เราเจอ มันคงเป็นกรรมเราด้วยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่จะบอกอีกว่าตอนตาไม่เมาเหมือนคนละคนกับที่เมาเลยค่ะ ตอนไม่เมาเหมือนเทวดามาโปรดไม่พูดไม่จาไม่ด่าใคร แต่พอเมาเท่านั้นแหละพูดทุกอย่างเรื่องอดีต ด่าคำหยาบสารพัด  ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ