สมัยผมยังเป็นนักเรียนประถม ผมเรียนอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดภาคอิสาน
โรงเรียนแห่งนี้เคยเป็นป่าช้าเก่ามาก่อน สมัยก่อนมีชาวบ้านฝังศพคนตายไว้เป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ โรงเรียนแห่งนี้จึงมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีมากมาย
วันหนึ่ง ผมกับเพื่อนอีก  คน นัดกันไปตีปิงปองกันที่ห้องสมุดหลังโรงเรียน ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 6 โมงเย็นแล้ว โรงเรียนปิดแล้ว เหลือแต่พวกเราอยู่เพียงกลุ่มเดียว
พวกเราเล่นกันสนุกสนานไปพักหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งปวดฉี่ จึงขอออกไปฉี่ที่ข้างเสาต้นหนึ่งติดหน้าต่างห้องสมุด สักพัก พวกเราก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงโหยหวน เสียงนั้นดังมาจากบริเวณที่เพื่อนผมไปฉี่
พวกเราตกใจกันมาก  เสียงนั้นดังมาก ราวกับว่าอยู่ใกล้ๆ หู  เสียงของผี  แปลกมาก 

ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน มันเหมือนเสียงที่ดังใกล้ๆหู ตอนแรกตกใจ ไม่ได้กลัว ผีก็ร้องขึ้นมาอีก คราวนี้ขนลุก  ผีร้องครั้งที่สาม พวกผม ก็วิ่งหนีทันที
พวกเราวิ่งหนีกันอย่างเร็วที่สุด โดยไม่หันหลังกลับมามอง พวกเราวิ่งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงบ้าน
หลังจากวันนั้น พวกเราก็ไม่เคยกลับไปตีปิงปองกันที่ห้องสมุดอีกเลย พวกเรากลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้น
เรื่องเล่าเกี่ยวกับผีห้องสมุดนี้ เป็นที่เล่าลือกันอย่างมากในหมู่นักเรียนของโรงเรียนแห่งนี้ หลายคนเชื่อว่า เสียงร้องที่พวกเราได้ยินในวันนั้น น่าจะเป็นเสียงของผีผู้หญิงที่ฝังอยู่ใต้ดิน เสียงร้องนั้นดังมาจากวิญญาณที่ยังคงวนเวียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้
สำหรับผมแล้ว เหตุการณ์ในวันนั้น ยังคงเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตของผม ทุกครั้งที่ผมนึกถึงเรื่องนั้น ก็รู้สึกขนลุกอยู่เสมอ