ทุกคนเคยเป็นไหมค่ะ เราทำอะไรลงไปก็ผิด ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม สวัสดีค่ะ นี้เป็นครั้งแรกที่เราตั้งคำถามในนี้ ถ้ามีส่วนในผิด เราต้องขอโทษด้วยนะคะ
** อาจจะยาวหน่อยนะคะ**
"" เราทำอะไรก็ผิดไปหมดเลยไม่ว่าจะอะไรก็ตาม โดนเแรียบเทียบกับน้องตลอด ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ตอนปีใหม่เราพึ่งเสียแม่ไปค่ะ ตอนนั้นทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตไม่มีแม่จะอยู่ยังไง เหมือนชีวิตเราขาดสิ่งสำคัญไป อย่าถามถึงพ่อเลยค่ะ เขาก็เหมือนผช.ทั่วไปนั้นเหละค่ะ พอแม่เราเสีย พ่อก็ได้กับคนใหม่ ซึ่งคนใหม่ก็เป็นกับแม่เรา ตอนแรกไม่ขัดเเย้งอะไรเลยนะคะ แต่หลังเขาเริ่มที่ด่า จะว่า เเละเชื่อฟังคนใหม่มากกว่า นั้นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดที่จะย้าย โรงเรียนมาอยู่กับพี่ค่ะ แรกๆดีมาก เรียนดี คนที่นี้ดี พี่เขยดี
แต่พี่เขยเขาคุกคามหนูมากเกินไป เริ่มที่จะโดนเนื้อโดนตัว เรา คือเราไม่ชอบ เราเลยได้เปลี่ยนนิสัย เช่นแบบเวลาคุย เวลาพูดเราจะใข้น้ำเสียงเหมือนคุยกับคนไม่ชอบ พี่สาวเราก็เอาแต่ว่า ว่าเขาเป็นพี่ทำไหมถึงทำแบบนั้น แล้วก็แม่ของพี่เขยเราอ่ะค่ะ เป็นคนแบบปากดีมาก คือเราก็เป็นคนที่ไม่ยอมใครง่ายๆถ้าเราไม่ผิด พอเราบอก เราพูดก็ว่าเราเถียง แล้วแบบเสื้อผ้าเรา ก็เอาไปให้หลานตัวเองใส่ พอเราพูดก็ว่าเราว่าไม่เคยเก็บทั้งๆที่เราพึ่งซื้อตัวนั้นมา เรายังไม่ได้ใส่ พอเราพูดบอกให้เอามาคืน เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเอามาให้ แต่ปัจจุบันนี้ยังไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นทะเลาะกับแม่(พี่เขย) พี่สาวเลยด่าเรา เราเลยพูดไปว่า เสื้อผ้าหนูก็เอาไปให้มันใส่ แล้วหนูอยากได้คืนเพราะมันค่อนข้างเเพง (สำหรับเรา) แต่พี่เราบอกว่า บ้านนี้เขาเป็นแบบนี้เหละ ชอบเอาเสื้อผ้าไปให้หลานมันใส่ ไม่ต้องรอยากได้คืน ถ้ามันทำให้ชีวิตพวกมันดีขึ้น ก็ปล่อยมันเอาไป เราเลยไม่คิดที่จะอยากได้คืนแล้ว แต่ฉันปัจจุบันก็ยังด่าเรา พี่สาวเรา เวลาที่เราทำไม่ถูกใจก็ด่า คือเรารู้ค่ะว่าไม่มีใครอยากโดนด่า แต่บางครั้งเราก็คิดแบบ2ความคิดในหัวเองว่า ถ้าเราทำไปแล้วไม่ถูกใจเราก็เจอด่า แต่ถ้าเราไม่ทำเราก็จะเจอด่า บางครั้งเราก็แบบไม่มีความคิดที่จะทำอะไรเลย บางคำ ที่พูดออกมามันทำให้เราคิดว่าเราคิดผิดที่ย้ายมาที่นี้ เรารู้สึกว่าพี่สาวไม่รักเราเลยเพราะบางครั้งที่ทะเลาะกันพี่สาวจะพูดว่าถ้าเป็นแบบน้องชายนะ แล้วก็พี่สาวเราชอบพูดว่ารักน้องมากกว่าเรา มันทำให้เราคิดได้หรือว่าเราอยู่ไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรและทำไมไม่เอาน้องมาเลี้ยงแทนเรามันน้อยใจอ่ะค่ะคือเราอยู่ด้วยกับเขาแต่เขาไม่เคยพูดถึงเราในทางที่ดีเลยคือแบบเราก็ไม่ใช่คนเดียวอะไรนักหนาหรอกค่ะแล้วก็เป็นคนนิสัยแย่ๆคนหนึ่ง แต่เราคิดที่จะปรับปรุงนะคะแต่พอเราปรับมันก็จะมีคนที่มาตอกย้ำเราเรื่อยๆ ยิ่งเรายอมเขายิ่งทำร้ายเราแต่พอเราไม่ยอมเขาก็ว่าเราเถียงเราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงถึงจะถูกเขาถึงจับถูกใจเขา เรื่องการเรียนไม่มีปัญหาอะไรเลย เราได้เกรดดีเขาก็ชื่นชมเขาก็ดีใจกับเราแต่เราน้อยใจตรงที่ว่าเราก็เป็นน้องสาวของเขาทำไมเขาไม่เคยรักเราเลย รอแต่คิดว่าเราใช่น้องสาวเขาหรือเปล่าช่วงนี้ที่เราจะด่าเรื่องเว็บการบ้านแต่เราไม่ผิดอ่ะค่ะเรากลับมาระวังกระเป๋ายังไม่ได้ถอดเสื้อผ้านักเรียนแล้วก็กวาดบ้านถูบ้านล้างจานมันอาจจะดูเวอร์นะคะแต่เราทำจริงๆเพราะว่าเราปรับปรุงให้มันดีกว่าแต่ก่อนใจเรายิ่งปรับปรุงมันเหมือนยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ อยากจะถามทุกคนนะคะเราควรทำยังไงดี"" **ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่อ่านมาถึงนี้อาจจะยาวนิดนึงเพราะว่าอาจจะมีความรู้สึกอยากระบาย**
เรารู้สึกคิดผิดที่ย้ายมาที่นี้
** อาจจะยาวหน่อยนะคะ**
"" เราทำอะไรก็ผิดไปหมดเลยไม่ว่าจะอะไรก็ตาม โดนเแรียบเทียบกับน้องตลอด ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ตอนปีใหม่เราพึ่งเสียแม่ไปค่ะ ตอนนั้นทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตไม่มีแม่จะอยู่ยังไง เหมือนชีวิตเราขาดสิ่งสำคัญไป อย่าถามถึงพ่อเลยค่ะ เขาก็เหมือนผช.ทั่วไปนั้นเหละค่ะ พอแม่เราเสีย พ่อก็ได้กับคนใหม่ ซึ่งคนใหม่ก็เป็นกับแม่เรา ตอนแรกไม่ขัดเเย้งอะไรเลยนะคะ แต่หลังเขาเริ่มที่ด่า จะว่า เเละเชื่อฟังคนใหม่มากกว่า นั้นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดที่จะย้าย โรงเรียนมาอยู่กับพี่ค่ะ แรกๆดีมาก เรียนดี คนที่นี้ดี พี่เขยดี
แต่พี่เขยเขาคุกคามหนูมากเกินไป เริ่มที่จะโดนเนื้อโดนตัว เรา คือเราไม่ชอบ เราเลยได้เปลี่ยนนิสัย เช่นแบบเวลาคุย เวลาพูดเราจะใข้น้ำเสียงเหมือนคุยกับคนไม่ชอบ พี่สาวเราก็เอาแต่ว่า ว่าเขาเป็นพี่ทำไหมถึงทำแบบนั้น แล้วก็แม่ของพี่เขยเราอ่ะค่ะ เป็นคนแบบปากดีมาก คือเราก็เป็นคนที่ไม่ยอมใครง่ายๆถ้าเราไม่ผิด พอเราบอก เราพูดก็ว่าเราเถียง แล้วแบบเสื้อผ้าเรา ก็เอาไปให้หลานตัวเองใส่ พอเราพูดก็ว่าเราว่าไม่เคยเก็บทั้งๆที่เราพึ่งซื้อตัวนั้นมา เรายังไม่ได้ใส่ พอเราพูดบอกให้เอามาคืน เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเอามาให้ แต่ปัจจุบันนี้ยังไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นทะเลาะกับแม่(พี่เขย) พี่สาวเลยด่าเรา เราเลยพูดไปว่า เสื้อผ้าหนูก็เอาไปให้มันใส่ แล้วหนูอยากได้คืนเพราะมันค่อนข้างเเพง (สำหรับเรา) แต่พี่เราบอกว่า บ้านนี้เขาเป็นแบบนี้เหละ ชอบเอาเสื้อผ้าไปให้หลานมันใส่ ไม่ต้องรอยากได้คืน ถ้ามันทำให้ชีวิตพวกมันดีขึ้น ก็ปล่อยมันเอาไป เราเลยไม่คิดที่จะอยากได้คืนแล้ว แต่ฉันปัจจุบันก็ยังด่าเรา พี่สาวเรา เวลาที่เราทำไม่ถูกใจก็ด่า คือเรารู้ค่ะว่าไม่มีใครอยากโดนด่า แต่บางครั้งเราก็คิดแบบ2ความคิดในหัวเองว่า ถ้าเราทำไปแล้วไม่ถูกใจเราก็เจอด่า แต่ถ้าเราไม่ทำเราก็จะเจอด่า บางครั้งเราก็แบบไม่มีความคิดที่จะทำอะไรเลย บางคำ ที่พูดออกมามันทำให้เราคิดว่าเราคิดผิดที่ย้ายมาที่นี้ เรารู้สึกว่าพี่สาวไม่รักเราเลยเพราะบางครั้งที่ทะเลาะกันพี่สาวจะพูดว่าถ้าเป็นแบบน้องชายนะ แล้วก็พี่สาวเราชอบพูดว่ารักน้องมากกว่าเรา มันทำให้เราคิดได้หรือว่าเราอยู่ไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรและทำไมไม่เอาน้องมาเลี้ยงแทนเรามันน้อยใจอ่ะค่ะคือเราอยู่ด้วยกับเขาแต่เขาไม่เคยพูดถึงเราในทางที่ดีเลยคือแบบเราก็ไม่ใช่คนเดียวอะไรนักหนาหรอกค่ะแล้วก็เป็นคนนิสัยแย่ๆคนหนึ่ง แต่เราคิดที่จะปรับปรุงนะคะแต่พอเราปรับมันก็จะมีคนที่มาตอกย้ำเราเรื่อยๆ ยิ่งเรายอมเขายิ่งทำร้ายเราแต่พอเราไม่ยอมเขาก็ว่าเราเถียงเราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงถึงจะถูกเขาถึงจับถูกใจเขา เรื่องการเรียนไม่มีปัญหาอะไรเลย เราได้เกรดดีเขาก็ชื่นชมเขาก็ดีใจกับเราแต่เราน้อยใจตรงที่ว่าเราก็เป็นน้องสาวของเขาทำไมเขาไม่เคยรักเราเลย รอแต่คิดว่าเราใช่น้องสาวเขาหรือเปล่าช่วงนี้ที่เราจะด่าเรื่องเว็บการบ้านแต่เราไม่ผิดอ่ะค่ะเรากลับมาระวังกระเป๋ายังไม่ได้ถอดเสื้อผ้านักเรียนแล้วก็กวาดบ้านถูบ้านล้างจานมันอาจจะดูเวอร์นะคะแต่เราทำจริงๆเพราะว่าเราปรับปรุงให้มันดีกว่าแต่ก่อนใจเรายิ่งปรับปรุงมันเหมือนยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ อยากจะถามทุกคนนะคะเราควรทำยังไงดี"" **ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่อ่านมาถึงนี้อาจจะยาวนิดนึงเพราะว่าอาจจะมีความรู้สึกอยากระบาย**