ผมชื่อเอ (นามสมมติ) อายุ25-26 ปี ปัจจุบันมีลูก 2 คน  คนแรกลูกติดแฟน คนที่ 2 ลูกผมเอง ผมมีปัญหาอยู่ 1 เรื่องคือเรื่องแฟนผม ตอนนี้เขาไม่ได้ทำงานเพราะต้องเลี้ยงลูกส่วนตัวผมนั้น ก็ทำอาชีพอิสระ รับจ๊อบทั่วไป เพราะค่าใช้จ่ายในบ้านแม่ผมเป็นคนดูแล ปัญหาคือแฟนติดโทรศัพท์มาก ติดช๊อปปิ้งออนไลน์ ขยันหาซื้อนู่นนี่นั่น ตลอดเวลา งานบ้านก็ทำบ้างวันเว้นวัน หลักๆก็ซักผ้า ถูบ้านเก็บของที่รกๆ ผมจะเป็นคนทำกับข้าว อาบน้ำลูก หาข้าวหาปลาให้ลูกกิน ทั้งเช้าเย็น มีเวลาก็ออกหารายได้เสริมไป ผมพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง คิดถึงอนาคตมากขึ้น พยายามพัฒนาเพื่อให้ชีวิตรักและครอบครัวดีขึ้นแต่ผมกลับรู้สึกว่าผมพยายามอยู่คนเดียว ก่อนจะมีลูกผมเคยเลิกลากันไปครั้งหนึ่ง เนื่องจากผมมีคนอื่นอันนี้ผมยอมรับเหตุผลก็มาจากนิสัยที่เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล เอาตัวเองเป็นใหญ่ เวลาเตือนอะไรไม่ฟัง พอกลับมาปรับความเข้าใจกันใหม่ก๋มีลูกด้วยกัน ตอนนี้ก็ผ่านมา 3 ปี อายุที่คบกันก็6-7 ปี ผมมักรู้สึกว่าแฟนนั้นทำไมไม่ทำหน้าที่ตนเองให้ดี ทำไมไม่คิดถึงอนาคต ผมหาเงินเพื่อจะเอามากินใช้ แต่เขากลับเอาเงินไปซื้อในสิ่งที่ต้องการ ทั้งๆที่ ค่านม ค่าแพมเพิส ค่าใช้จ่ายอื่นๆจิปาถะมากมายรออยู่ ทุกวันผมจะเจอคำถาม ว่าอันไหนสวย อันไหนไม่สวย ทุกวัน และจะมีคำพูดว่า ทำไมทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง ต้องอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน , เบื่อ , ไม่รู้จะทำอะไร บลาๆ แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ ตัวเขาวนเวียนกับ ละคร,ช๊อปปิ้ง,สื่อโซเชียล, เงินที่ได้จากของมือสองที่ใช้แล้ว ก็เอาไปซื้อของที่อยากได้ใหม่ 
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมเหนื่อยมาก...เหนื่อยกาย...เหนื่อยใจ
ไม่สามารถพูดกับใครได้...เก็บงำความรู้สึกไว้ในใจ...และฝืนยิ้มทุกครั้งที่อยู่บ้านเพราะลูกๆรอผมอยู่ ผมไม่ได้บอกว่าตัวผมนั้นดี..เพราะผมเองก็เคยทำผิดเหมือนกัน