ตอนนี้เราอายุ 21 ปี แต่งงานมีครอบครัวแล้ว มีลูกด้วยกัน 1 คน ( 3 ขวบ ) เรากับพ่อของลูกอยู่กันมาจะ 6 ปีแล้ว เขาซัพพอร์ตค่าใช้จ่ายครอบครัวทุกอย่าง แต่ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน เขาทำร้ายร่างกายเรา  ทำร้ายจิตใจเรา  ทุกครั้งที่มีปัญหาเราจะเป็นคนคอยช่วยเขาแก้ไขปัญหา  คอยอยู่ข้างๆเขามาตลอด แต่กลับกันในมุมของเขา เขาไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตา  ไม่เคยมองเห็นความดีของเรา  เขาจะนึกถึงคนอื่นก่อนตลอด  เรามักจะเป็นคนที่เขาเอาไว้ทีหลังตลอด  
จนมันหลายครั้งๆเราเองก็แอบน้อยใจที่เราพยายามทุ่มเทให้เขาเต็มที่  แต่เราไม่เคยถูกอยู่ในสายตาเขาเลย   ปัญหาในบ้านเล็กๆน้อยๆเขาก็ไม่เคยคิดปรับปรุงแก้ไขหรือหาทางออกร่วมกันเลย   เรียกง่ายๆว่าเขาจะใช้คำพูดทำร้ายเราทุกครั้งที่มีโอกาส  ( สำหรับเราเขาคือโลกทั้งใบของเรา  เราไม่มีเพื่อน
ไม่มีสังคมเลยตั้งแต่มีลูก ) เราเริ่มรู้สึกเหนื่อยมากๆ ไม่อยากประคองคำว่าครอบครัวเอาไว้อยู่ฝ่ายเดียวแล้ว  เราเริ่มกลับมารักตัวเอง  ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างแล้ว  พยายามเดินด้วยตัวเอง ใช้ชีวิตคนเดียวให้ได้มากที่สุด  ตอนนี้เรากลับมาเรียนต่อ กำลังศึกษาต่อป.ตรี   หน้าที่การงานเรากำลังจะไปได้ดี  อนาคตเรากำลังไปได้สวย  เราวางแผนชีวิตตัวเองหลังจากนี้ไว้หมดแล้ว   ตอนนี้เราแทบไม่เหลือเยื่อใยกับคำว่าครอบครัวแล้ว ความอดทนมันพังทลายหมดทุกอย่าง
เราอยากรู้ว่าการกลับมาใช้ชีวิตตัวคนเดียวมันใช้เวลาทำใจนานมั้ย   เราไม่อยากเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้แล้ว รู้สึกเหนื่อยเอามากๆ  
#ขอกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนหน่อยนะคะ  เราไม่มีที่ปรึกษาหรือเพื่อนให้รับฟังเลย