ในนิยายสนุกกว่านี้มากครึ่งหลัง ตอนแรกว่ายัดเยียดสิ่งที่ไม่จำเป็นชวนอืดแล้วครึ่งหลังนี่หนักกว่ายัดอะไรต่อมิอะไรแทนที่จะขยี้สิ่งที่ขาดหายในนิยายให้มันดี บทพระเอกก็บ้งแล้วบ้งอีกทำตัวไม่แมนสมเป็นลูกพ่อเดชกับแม่เกศสุรางค์เลย คิดว่าใส่ฉากแขวะนางเอกบ่อยๆมันจะทำให้นึกถึงพ่อเดชเหรอวะ มันคนละฟิลเลยเว้ย เปลี่ยนคาแรกพระเอกจากหน้ามือเป็นหลังfoot ยิ่งสามตอนสุดท้ายนี่ไม่ไหวเลยมีแต่คำว่าบ้งๆๆๆบทจะจบก็จบดื้อๆ ต้องการอะไรถามจริง จะนึกซะว่าจักรวาลจบแค่ตอนพ่อเดชกับแม่การะเกดคุยกันใต้แสงจันทร์
พรหมลิขิต ครึ่งหลังสุดๆแห่งความย้วย