สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 23 แล้ว
แฟนเราอายุ 45 ปี เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ขอมาถ่ายทอดเรื่องราวที่คบคนที่อายุห่างกับเรา 22 ปี ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เริ่มเรื่องเลยนะคะ…
สวัสดีทุกคนอีกครั้งค่ะ เราคบกับแฟนมาได้ 3 ปีกว่าแล้วค่ะ เราอายุห่างกัน 22 ปี ตอนนี้เรา อายุ 23 ปี แฟนเราอายุ 45 ต้องบอกก่อนว่าที่เราคบเค้าเป็นเพราะความรักค่ะ….หลายคนอาจไม่เชื่อนะคะคงคิดว่าเค้ารวย,สายเปย์…..มาๆเดี๋ยวเล่าให้ฟัง…..
เราคบกันตอนเราอายุ 20 ปีค่ะตอนนั้นเค้าอายุ 42 แรกๆ เราก็หวานเหมือนคู่รักปกติทั่วไปเลยค่ะ สิ่งแรกเลยที่เราตัดสินใจคบกับเค้า คือ.เค้าเป็นที่ปรึกษาที่ดี และ ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นเค้ารักแม่เค้าชอบพูดถึงแม่บ่อยๆ ชอบพาแม่ไปเที่ยว
นี่คือสาเหตุที่เราตกหลุมรักเค้าค่ะ
แต่แม่เค้าเป็นคนใจดีนะคะ ถือว่าเป็นแม่แฟที่ดีเลย แต่……..เนื่องจากแฟนเป็นคนรักแม่มาก
เวลาไปไหน ไม่ว่าเรากับแฟนจะไปไหน
,ไปทำงานต่างจังหวัด ,ไปเที่ยว(อันนี้เข้าใจได้ค่ะ)
ไปกินข้าว , ไปเดท ,ไปวันครบรอบ , คือพูดง่ายๆ แม่แฟนเราไปด้วยทุกที่ค่ะ ไปต่างจังหวัดทุกครั้งก็ต้องนอน 3 คนตลอด แฟนเราเค้าอยากไปไหนก็เอาแม่ไปด้วย และแม่เค้าก็ชอบขอเค้าไปด้วย แต่……เรา…เราบอกตรงๆค่ะว่าอึดอัดตลอด 3 ปีกว่าค่ะ เพราะไปแทบจะทุกที่จริงๆค่ะ
แรกๆ….เราโอเคนะคะ เราพยายามคิดว่าเค้าเป็นคนอบอุ่น รักแม่ แต่ก็เป็นเรื่องจริงค่ะ เค้ารักแม่เค้า เรื่องนี้ถือว่าไม่เป็นเรื่องใหม่นะคะ เราทำใจยอมรับได้ เราก็แค่ปรับ แต่แค่รู้สึกอึดอัดค่ะ
แต่…..เค้าดูเป็นคนอบอุ่นค่ะ…ดูรักครอบครัว
แต่เค้าไม่เอาครอบครัวเราเลยค่ะ เราก็ไม่อยากคิดมากนะคะ แต่นานๆเราจะพาไปเจอแม่เรา เราต้องซื้อของฝากแม่เราตลอด แล้วบอกว่าเค้าซื้อมาให้ ซึ่งเราก็อยากแม่เราสบายใจที่มีลูกเขยใส่ใจ ซึ่งเราไม่เคยเล่าปัญหาให้ครอบครัวฟังนะคะว่าเค้าเป็นแบบนี้ เมื่อเดือนที่แล้วคุณตาเราเสีย เราชวนเค้ามางานด้วย เค้าไม่มาเลย เค้าว่างตลอดนะคะ แต่เลือกที่จะไม่มา ทางครอบครัวเราถาม เราต้องโกหกว่าเค้าติดงานต่างจังหวัดค่ะ ซึ่งเรารู้ค่ะ ว่าเค้าไม่อยากไปเจอครอบครัวเราเลย
และแฟนเราก็ไม่ได้สายเปย์นะคะ เค้าไม่เคยให้เงิน เราหาเองค่ะ อยากกินอะไร บางทีก็ต้องหารอันนี้เราก็ว่าเป็นเรื่องปกตินะคะ
สิ่งที่เราเล่าไปทั้งหมดนี้ อาจจะเล่าย่อๆแค่บางส่วน ที่สะสมมา เราบอกเลยว่าเรารักเค้าตลอดถึง 3 ปีกว่า ไม่ใช่เพราะเค้ารวย หรือเค้าเปย์ เพราะเค้าไม่มี 2 อย่างนี้เลย และสิ่งที่มาเล่านี้เราอยากมาแชร์เฉยๆ ว่าทุกคนคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเรา ซึ่งระหว่างที่คบมา เราพยายามทนแล้วนะทุกคน บางทีเราคิดว่าเราเป็นคนคิดมากด้วยซ้ำ เราพยายามคิดบวก ว่าความรักต้องเป็นแบบนี้ จนวันนี้เรารู้สึกว่าเราลืมรักตัวเอง วันนี้เราเลยตัดสินใจที่จะยุติความสัมพันธ์ เราแค่อยากกลับมารักตัวเองบ้าง……
อยากรู้ความคิดเห็นทุกคนค่ะ ว่าเป็นเรื่องปกติมั้ย เราคิดมากไป หรือเราใจแคบไป เราตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ย
ประสบการณ์คบแฟนอายุห่าง 22 ปี
แฟนเราอายุ 45 ปี เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ขอมาถ่ายทอดเรื่องราวที่คบคนที่อายุห่างกับเรา 22 ปี ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เริ่มเรื่องเลยนะคะ…
สวัสดีทุกคนอีกครั้งค่ะ เราคบกับแฟนมาได้ 3 ปีกว่าแล้วค่ะ เราอายุห่างกัน 22 ปี ตอนนี้เรา อายุ 23 ปี แฟนเราอายุ 45 ต้องบอกก่อนว่าที่เราคบเค้าเป็นเพราะความรักค่ะ….หลายคนอาจไม่เชื่อนะคะคงคิดว่าเค้ารวย,สายเปย์…..มาๆเดี๋ยวเล่าให้ฟัง…..
เราคบกันตอนเราอายุ 20 ปีค่ะตอนนั้นเค้าอายุ 42 แรกๆ เราก็หวานเหมือนคู่รักปกติทั่วไปเลยค่ะ สิ่งแรกเลยที่เราตัดสินใจคบกับเค้า คือ.เค้าเป็นที่ปรึกษาที่ดี และ ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นเค้ารักแม่เค้าชอบพูดถึงแม่บ่อยๆ ชอบพาแม่ไปเที่ยว
นี่คือสาเหตุที่เราตกหลุมรักเค้าค่ะ
แต่แม่เค้าเป็นคนใจดีนะคะ ถือว่าเป็นแม่แฟที่ดีเลย แต่……..เนื่องจากแฟนเป็นคนรักแม่มาก
เวลาไปไหน ไม่ว่าเรากับแฟนจะไปไหน
,ไปทำงานต่างจังหวัด ,ไปเที่ยว(อันนี้เข้าใจได้ค่ะ)
ไปกินข้าว , ไปเดท ,ไปวันครบรอบ , คือพูดง่ายๆ แม่แฟนเราไปด้วยทุกที่ค่ะ ไปต่างจังหวัดทุกครั้งก็ต้องนอน 3 คนตลอด แฟนเราเค้าอยากไปไหนก็เอาแม่ไปด้วย และแม่เค้าก็ชอบขอเค้าไปด้วย แต่……เรา…เราบอกตรงๆค่ะว่าอึดอัดตลอด 3 ปีกว่าค่ะ เพราะไปแทบจะทุกที่จริงๆค่ะ
แรกๆ….เราโอเคนะคะ เราพยายามคิดว่าเค้าเป็นคนอบอุ่น รักแม่ แต่ก็เป็นเรื่องจริงค่ะ เค้ารักแม่เค้า เรื่องนี้ถือว่าไม่เป็นเรื่องใหม่นะคะ เราทำใจยอมรับได้ เราก็แค่ปรับ แต่แค่รู้สึกอึดอัดค่ะ
แต่…..เค้าดูเป็นคนอบอุ่นค่ะ…ดูรักครอบครัว
แต่เค้าไม่เอาครอบครัวเราเลยค่ะ เราก็ไม่อยากคิดมากนะคะ แต่นานๆเราจะพาไปเจอแม่เรา เราต้องซื้อของฝากแม่เราตลอด แล้วบอกว่าเค้าซื้อมาให้ ซึ่งเราก็อยากแม่เราสบายใจที่มีลูกเขยใส่ใจ ซึ่งเราไม่เคยเล่าปัญหาให้ครอบครัวฟังนะคะว่าเค้าเป็นแบบนี้ เมื่อเดือนที่แล้วคุณตาเราเสีย เราชวนเค้ามางานด้วย เค้าไม่มาเลย เค้าว่างตลอดนะคะ แต่เลือกที่จะไม่มา ทางครอบครัวเราถาม เราต้องโกหกว่าเค้าติดงานต่างจังหวัดค่ะ ซึ่งเรารู้ค่ะ ว่าเค้าไม่อยากไปเจอครอบครัวเราเลย
และแฟนเราก็ไม่ได้สายเปย์นะคะ เค้าไม่เคยให้เงิน เราหาเองค่ะ อยากกินอะไร บางทีก็ต้องหารอันนี้เราก็ว่าเป็นเรื่องปกตินะคะ
สิ่งที่เราเล่าไปทั้งหมดนี้ อาจจะเล่าย่อๆแค่บางส่วน ที่สะสมมา เราบอกเลยว่าเรารักเค้าตลอดถึง 3 ปีกว่า ไม่ใช่เพราะเค้ารวย หรือเค้าเปย์ เพราะเค้าไม่มี 2 อย่างนี้เลย และสิ่งที่มาเล่านี้เราอยากมาแชร์เฉยๆ ว่าทุกคนคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเรา ซึ่งระหว่างที่คบมา เราพยายามทนแล้วนะทุกคน บางทีเราคิดว่าเราเป็นคนคิดมากด้วยซ้ำ เราพยายามคิดบวก ว่าความรักต้องเป็นแบบนี้ จนวันนี้เรารู้สึกว่าเราลืมรักตัวเอง วันนี้เราเลยตัดสินใจที่จะยุติความสัมพันธ์ เราแค่อยากกลับมารักตัวเองบ้าง……
อยากรู้ความคิดเห็นทุกคนค่ะ ว่าเป็นเรื่องปกติมั้ย เราคิดมากไป หรือเราใจแคบไป เราตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ย