เราอยากกลับบ้านมากๆเลย เรามาอยู่กับลุงป้า ที่อยู่คนละจังหวัดกับบ้านเกิด เรามาเรียนต่อม.2ที่นี้จนตอนนี้จะจบม.3แล้ว เรารู้สึกว่าอยู่ที่นี้ไม่มีความสุขเลย อยากกลับบ้านมากๆ เราได้คุยกับลุงว่า อยากกลับบ้านนะ ขอไปต่อม.4ที่บ้านเกิดได้มั้ย เขาไม่ยอม บอกอยู่ที่นี้ดีกว่า เจริญกว่า อยู่ๆให้จบม.6เถอะ แล้วเขาก็เอาเราไม่เปรียบเทียบกับคนอื่น ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย เราเข้าใจว่าแกเป็นห่วง แต่เราดูแลตัวเองได้จริงๆ แกก็ยังไม่เคยให้เราลองใช้ชีวิตเองเลยสักครั้งแต่แกกลับพูดว่าเราดูแลตัวเองไม่ได้หรอก เราไม่เคยได้ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป ให้อยู่แต่บ้าน อยากไปนู้นไปนี่นิดหน่อยก็ไม่ได้ ทำอะไรก็เหมือนจะผิดไปหมด เราเครียดตลอด เศร้า ซึม ร้องไห้ทุกวัน เราไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว ไม่กล้าพูดอะไรต่ออีกเลย