อยู่ดีๆรู้สึกไม่อยากสัมผัสแฟน เบื่อ ไม่อยากใกล้ ไม่อยากแตะต้อง คือแบบ ไม่ใช่รังเกียจนะ แต่คิดว่าใจเราออกแล้ว เรารู้สึกว่า เราไม่มีเขา เราอยู่ได้ เราเหนื่อย เพราะเวลาเรางอน เราต้องงอนเอง หายเองมาตลอดเกือบ 30 ปี ทำไมที่ผ่านมา แบบหวานอม ขมกลืน เราไม่อยากเป็นของตายอีกแล้ว  กำลังนับถอยหลัง รอวัน ใครจะเอ่ยปากบอกเลิกใครก่อน เราไม่รู้ ว่าเขายังรักเราอยู่บ้างไหม ทนอยู่กับเราเพราะลูก หรือเพราะอะไร   อยากเลิกตอนนี้ ก่อนที่มันจะกลายเป็นเกลียด อยากให้เหลือความรู้สึกดีๆบ้าง เผื่อเหลือความเป็นพี่น้อง หรือจะได้พูดดีกันบ้าง แต่ตอนนี้ เราคิดพยายามตีตัวออกห่างให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ไม่โทรหา ไม่ถามหา ไม่อะไรทั้งนั้น เราจะพยายามทำให้รู้ ว่าเราก็ไม่ไหว ไม่แคร์แล้ว บางที คำว่า ช่าง อยากรักตัวเองบ้าง