ตอนนี้มีความคิดอยากเลิกกับแฟน ที่คบกันมาเกือบ 4 ปี (หรือเปล่า)
เรากับแฟนคบกัน 1 ปี เดือนแรกที่คบกันก็จับได้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงอีกคน แต่เขาก็มาง้อและเลิกคุยกับคนนั้นไป พอคบกันมาเรื่อยๆ จน 1 ปี เรามีปัญหา ทะเลาะกันเพราะเราไปของคนอื่นเสียหายโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วเจ้าของเรียกค่าเสียหาย เราขอความช่วยเหลือจากเขาแต่เขาเลือกที่จะหันหลังเดินหนีไปทำงานที่เขาถูกโทรตาม (อย่างน้อยก็น่าจะบอกกันบ้างว่า เดี๋ยวมานะ ไม่ต้องห่วง แต่ไม่มีคำพูดใดๆเลย) จนเราเคลียร์ปัญหาตรงนั้นเสร็จคนเดียว เผชิญหน้าอยู่คนเดียว เขาถึงกลับมาช่วยเหลือเรา ซึ่งมันไม่มีประโยชน์แล้ว ทำให้เราคิดว่า เขาไม่อยู่ข้างเราในช่วงที่เราเผชิญปัญหาเลย เราเลยห่างกันไป เราไม่รับโทรศัพท์ ไม่กินข้าวด้วย ถึงทำงานอยู่ที่เดียวกัน แต่เขาก็ไม่เคยที่จะมาหาเรา มีแค่โทรมาหลายๆสาย ซึ่งเราเลือกที่จะไม่รับเอง เขาทำแบบนี้อยู่หลายเดือน จนเราใจอ่อนถึงแม้ความพยายามของเขาจะแค่โทรหาเราก็ตาม เราก็กลับมาคบมาคุยกับเขาอีกครั้งและเราก็มาจับได้อีกว่า ระหว่างที่เราห่างกันไปเขาก็คุยกับคนในที่ทำงาน เพื่อน และคนในแอพหาคู่ ครั้งนั้นเราว่าจะพอจริงๆ เพราะเสียใจมาก มากที่สุดแบบที่ไม่เคยรู้สึกเจ็บแบบนี้มาก่อน แต่สุดท้ายพอเขาง้อเราก็ให้อภัย แต่เขาก็ทำตัวดีขึ้นๆเรื่อย ไม่คุยกับใคร(เรายังคงเชื่อในคำพูดเขา) เราคิดว่าความสัมพันธ์จะดีขึ้น แต่มันกลับทำให้เรารู้สึกลังเล ถึงแม้เขาจะพูดเรื่องอนาคตกับเรา ไม่ทิ้งเราไปไหน แต่ระหว่างทาง ระหว่างวัน เราเจอกันแค่ครึ่งชม.ตอนพักเที่ยงเพราะอีกครึ่งชม.เขาขอไปนอน ตอนเย็นเขารีบกลับบ้านไปรับน้องเลิกเรียนมหาลัย เสาอาทิตย์ก็ไม่เจอกัน โทรคุยแค่ก่อนนอน ไม่เกิน 1 ชม. เขาไม่ใส่ใจในความรู้สึกเรา พอเรางอนหรือหงุดหงิด เขาจะขอโทษทุกครั้งแต่ก็ทำใหม่อี ไปเรื่อยๆ ขอโทษแล้วก็ทำใหม่ เหมือนเขาไม่สนใจในความรู้สึกเราเลย เราทุ่มเท ใส่ใจ ให้เขาทุกอย่าง อยากได้ อยากไปไหนแล้วออกเงินให้ตลอด แต่กับเราอยากกินหรืออยากไปไหนต้องขอ ต้องบอกว่าเดี๋ยวออกค่าน้ำมันให้ ต้องงอนก่อนถึงจะได้ไป มันทำให้เราเหนื่อย เราอยากมีคนที่รักที่โอบกอดเราโดยที่ไม่ต้องร้องขอ ในส่วนดีเขาก็มี ในส่วนที่ไม่ดีตรงใจเราก็มี ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่ ตอนนี้รู้สึกลังเลกับความสัมพันธ์ เราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือป่าว เราคิดผิดทำผิดหรือป่าว เราควรจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ดีคะ
อยากเลิกกับแฟน ดีหรือไม่ดี ถูกหรือผิด
เรากับแฟนคบกัน 1 ปี เดือนแรกที่คบกันก็จับได้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงอีกคน แต่เขาก็มาง้อและเลิกคุยกับคนนั้นไป พอคบกันมาเรื่อยๆ จน 1 ปี เรามีปัญหา ทะเลาะกันเพราะเราไปของคนอื่นเสียหายโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วเจ้าของเรียกค่าเสียหาย เราขอความช่วยเหลือจากเขาแต่เขาเลือกที่จะหันหลังเดินหนีไปทำงานที่เขาถูกโทรตาม (อย่างน้อยก็น่าจะบอกกันบ้างว่า เดี๋ยวมานะ ไม่ต้องห่วง แต่ไม่มีคำพูดใดๆเลย) จนเราเคลียร์ปัญหาตรงนั้นเสร็จคนเดียว เผชิญหน้าอยู่คนเดียว เขาถึงกลับมาช่วยเหลือเรา ซึ่งมันไม่มีประโยชน์แล้ว ทำให้เราคิดว่า เขาไม่อยู่ข้างเราในช่วงที่เราเผชิญปัญหาเลย เราเลยห่างกันไป เราไม่รับโทรศัพท์ ไม่กินข้าวด้วย ถึงทำงานอยู่ที่เดียวกัน แต่เขาก็ไม่เคยที่จะมาหาเรา มีแค่โทรมาหลายๆสาย ซึ่งเราเลือกที่จะไม่รับเอง เขาทำแบบนี้อยู่หลายเดือน จนเราใจอ่อนถึงแม้ความพยายามของเขาจะแค่โทรหาเราก็ตาม เราก็กลับมาคบมาคุยกับเขาอีกครั้งและเราก็มาจับได้อีกว่า ระหว่างที่เราห่างกันไปเขาก็คุยกับคนในที่ทำงาน เพื่อน และคนในแอพหาคู่ ครั้งนั้นเราว่าจะพอจริงๆ เพราะเสียใจมาก มากที่สุดแบบที่ไม่เคยรู้สึกเจ็บแบบนี้มาก่อน แต่สุดท้ายพอเขาง้อเราก็ให้อภัย แต่เขาก็ทำตัวดีขึ้นๆเรื่อย ไม่คุยกับใคร(เรายังคงเชื่อในคำพูดเขา) เราคิดว่าความสัมพันธ์จะดีขึ้น แต่มันกลับทำให้เรารู้สึกลังเล ถึงแม้เขาจะพูดเรื่องอนาคตกับเรา ไม่ทิ้งเราไปไหน แต่ระหว่างทาง ระหว่างวัน เราเจอกันแค่ครึ่งชม.ตอนพักเที่ยงเพราะอีกครึ่งชม.เขาขอไปนอน ตอนเย็นเขารีบกลับบ้านไปรับน้องเลิกเรียนมหาลัย เสาอาทิตย์ก็ไม่เจอกัน โทรคุยแค่ก่อนนอน ไม่เกิน 1 ชม. เขาไม่ใส่ใจในความรู้สึกเรา พอเรางอนหรือหงุดหงิด เขาจะขอโทษทุกครั้งแต่ก็ทำใหม่อี ไปเรื่อยๆ ขอโทษแล้วก็ทำใหม่ เหมือนเขาไม่สนใจในความรู้สึกเราเลย เราทุ่มเท ใส่ใจ ให้เขาทุกอย่าง อยากได้ อยากไปไหนแล้วออกเงินให้ตลอด แต่กับเราอยากกินหรืออยากไปไหนต้องขอ ต้องบอกว่าเดี๋ยวออกค่าน้ำมันให้ ต้องงอนก่อนถึงจะได้ไป มันทำให้เราเหนื่อย เราอยากมีคนที่รักที่โอบกอดเราโดยที่ไม่ต้องร้องขอ ในส่วนดีเขาก็มี ในส่วนที่ไม่ดีตรงใจเราก็มี ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่ ตอนนี้รู้สึกลังเลกับความสัมพันธ์ เราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือป่าว เราคิดผิดทำผิดหรือป่าว เราควรจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ดีคะ