เคยมรอาจารย์คนนึงบอกไว้ว่า''ฝันให้ไกลต้องไปให้ถึง''เเต่ตอนนี้หนูอยากขอโทษอาจารย์ท่านนั้นเพราะว่าหนู่อาจจะไปไม่ถึงทั้งในเรื่องของกำลังใจเเละเงินของทางบ้านวันนี้หนูไปบอกเเม่ว่าหนูยากเรียนเทคนิคการเเพทย์เเต่เเทนที่เเม่จะให้กำลีงใจเเม่กลับมาบันทอนจิตใจของหนูด้วยคำพูดที่ว่าคนอย่างหริจะสอบติดหมอเป็นคำพูดที่ทำให้หนูไม่อยากเรียนต่อเลยเเล้วเค้ายังบอกอีกว่าตั้งเเต่ประถมจนมัธยมหนูไม่คยไดด้ที่หนึ่งเเล้วอักย่างอย่าง.ปลายหนูก็ไม่ได้อยากเรียนต่อห้องกิฟเเต่เเม่ก็พูดอีกว่าห้งกิฟไม่เรียนเเล้วจะสอบติดได้ยังไงกนูขอบคุณทุกคนที่ข้ามาอ่านเรื่องของหนะนะคะหนูเเค่ไม่มีที่รับายเฉยๆการได้เขียนระบายเเบบนี้ทำให้รู้หนูรู้สึกดีขึ้นมากค่ะ