เราเคยตั้งกระทู้ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับเรื่องที่บ้านเเละเรื่องดูเเลเเม่ค่ะ มีพี่ๆหลายคนให้คำเเนะนำเราเยอะมาก เเละรู้สึกขอบคุณมากที่เตื่อนสติเราค่ะ เราเลยตัดสินใจคุยกับเเม่ เเละพี่ๆ เรื่องขอย้ายออกไปเรียนต่อค่ะ เเต่คุณเเม่ไม่ชอบใจค่ะ เเละพวกพี่ๆเอง ก็โกรธเราที่จะทิ้งพ่อเเม่ให้อยู่กันสองคน เเม่บอกถ้าเรียนจะเรียนต้องเรียนที่บ้านค่ะ เขาบอกกูบ่นนิดหน่อยทำเป็นทนไม่ได้ กูเลี้ยงมาตั้งนานเหนื่อยก็เหนื่อย ยังไม่เอาไปทิ้งที่ไหน หนูเลยตัดสินใจที่จะเรียนทางไกล เเละคอยดูเเลเเม่ต่อค่ะ เเต่ได้คุยกับเเม่เเล้วว่าให้พูดรักษาน้ำใจหนู บอกเเม่ว่าหนูไม่ขอให้เเม่รัก เเต่อย่าด่าอย่าว่าหนูนักเลย เขาทำเป็นไม่ได้ยินเเล้วเดินหนีไปค่ะ หนูตัดสินใจที่จะไม่คาดหวังความรักจากเเม่เเล้วค่ะ เเล้วก็ดูเรื่องเรียนทางไกลไว้เเล้วค่ะ เช้านี้หนูตื่นมา ทำความสะอาด ทำกับข้าว เปิดร้าน ตามปกติ เเม่ก็เดินมาพูดว่า ลูกไม่รักดี อะไรนิดหน่อยก็ขู่ว่าจะออกจากบ้าน จะทิ้งพ่อเเม่เเก่ๆที่เคยเลี้ยงไป เเล้วก็โทรไปร้องไห้ ให้พี่ๆฟัง พี่ขายเลยโทรมาต่อว่าเรานิดหน่อยเเละขอร้องให้เราดูเเลเเม่ต่อ โดยค่าใช้จ่ายพี่ชายทั้งสาม จะส่งให้ คนละพันค่ะ สามคนก็เดือนละ สามพัน เราว่ามันน้อยไป เราเลยขอให้ช่วยเพิ่มอีกนิด เเต่พี่ๆบอกว่า พ่อเเม่ไม่ได้ใช้อะไรมาก มีเเต่หนูมากกว่าที่อยากได้เงิน หนูเลยไม่พูดอะไรต่อค่ะ พี่ชายเลยวางไป สรุปเเล้วหนูตัดสินใจเรียนทางไกลอยู่ที่บ้านเเละ ดูเเลพ่อกับเเม่ต่อค่ะ เลยมาบอกให้พี่ๆที่เคยให้คำเเนะนำรู้ค่ะ หนูขอบคุณทุกคนที่ให้คำเเนะนำมากๆค่ะ เเล้วก็หายเครียดไปเยอะเเล้วค่ะ สัญญากับตัวเองด้วยว่าถ้าเเก่ไปหนูจะไม่ทำเเบบที่ตัวหนูไม่ชอบกับคนอื่นๆค่ะ  ขอบคุณพี่ๆที่เเนะนำอีกรอบด้วยนะคะ