ผมอายุ21ครับ คุยอยู่กับผญ.คนนึง อายุ29 เราคุยกับมาหลายเดือนเลยครับเราอยู่กันคนละจังหวัดครับ  ในระยะเวลาที่คุยเธอบอกผมว่า ถ้ามีคนคุยใหม่หรือมีใครเข้ามาให้บอกตรงๆ ตอนนั้นเธอไม่มีใครนอกจากผมเลย ผมเปลี่ยนตัวเองจากคนนอนดึก เริ่มนอนพร้อมเธอ จากติดเพื่อนก็เริ่มไม่ไปไหน ชีวิตผมเริ่มอยู่ในกรอบมากขึ้น ผมทำงานและวันหยุดของผมไม่ตรงกับเธอเลยสักครั้ง เราเคยได้เจอกัน  ผมเป็นคนไม่ค่อยกล้าจะพูด ตลอดระยะเวลาที่คุยเราต่างมีความรู้สึกดีที่เหมือนกัน วันนึงผมตัดสินใจจะขอคบกับเธอ อะไรไม่รู้ให้ผมค้นหาหน้าเฟสเธอกลับเห็นรูปเธอแต่งงานเมื่อเดือนก่อน ผมเลยถามเธอตรงๆว่า ไหนถ้ามีคนคุยจะบอกกันตรงๆ  เธอกลับบอกว่ามาบอกทำไมตอนนี้ ว่าผมไม่ชัดเจนกับเธอเลย ทั้งที่ระยะเวลาที่คุยกันผมไม่เคยคิดจะมีคนอื่นเลย เธอบอกว่าถ้าถามว่ารักมั้ยก็รัก อยากอยู่ด้วยไปตลอด แต่มันสายไปแล้วตัวสินใจไปแล้ว ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ได้แต่เกิดคำถามว่าทำไมต้องโกหก ทำไมต้องให้รู้เอง เขาบอกผมก่อนจะวางสายว่า ต่อให้มาก่อนตอนนี้ก็ไม่สำคัญแล้ว ผมควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงครับ เด็กแบบผมเจอมาสุดก็แค่คนคุยไปมีเป็นแฟนกับคนอื่น แต่นี้ไปแต่งงาน ในวันที่เธอแต่งงาน เธอยังคุยกับผมแบบปกติมาก ผมนอนไม่ได้มาหลายวันแล้วครับ กินข้าวไม่ลงเลย ใครมีวิธีแนะนำบ้างครับ