***ต่อจากกระทู้ก่อน*** เราตัดสินใจมาอยู่กับแฟนในมาเลเซียแล้ววันหนึ่งแม่ก็ส่งข้อความให้ว่า"กลับมาหางานทำที่ไทยเถอะ ถ้าเขารักเราจริงเขาจะหาทางมาหาเราเอง แม่รักและห่วงลูกมากทำไมลูกคิดไม่ได้" (คือแม่อะห่วงว่ากลัวเขาจะพาไปทำไรไม่ดีประมาณว่ากลัวแฟนเราจะหลอกให้เราไปขายอะ)แล้วเราก็โมโหเลยตอบกลับไปว่า "คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่แม่แท้ๆให้ลูกไปขายตัวละมั้ง" แล้วแม่ก็เหมือนจะรับไม่ได้กับคำพูดแล้วมาบอกว่าแม่เจ็บ แต่คนที่สาหัสคือเรามั้ย? สุดท้ายก็รับไม่ได้กับคำพูดเราแล้วก็บล็อคเราไป เราก็งงนะว่าคนที่ควรจะบล็อคควรจะเลิกยุ่งต้องเป็นเรามากกว่ามั้ยให้ทำอะไรก็ไม่รู้อุตส่ารับได้ไม่โกรธเพราะมีทางไปแล้ว ทั้งๆที่เราก็เจอคนที่ดีแล้วก็อยากจะรักษาเค้าไว้มั้ยแล้วจะให้กลับไทยละให้เขาเป็นฝ่ายมาหาเราแทนงี้เหรอละทั้งๆที่เขาก็เหมือนยื่นมือมาช่วยเราเนี่ยนะละความรู้สึกเราอีกล่ะคืองงกับแม่มากๆ เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่เราสามารถพูดได้เลยว่าเราไม่ผิดเพราะเราก็อยู่ของเราจะเริ่มชีวิตใหม่ได้แล้วแต่ก็มาโดนขัดเพราะความเป็นห่วงของแม่อะนะพอเราไม่ฟังก็มาบล็อคไม่คุยกับเราเนี่ยนะก็เหนื่อยอยู่เหมือนกันครอบครัวก็มีอยู่นิดเดียวทำไมจะต้องทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราว ***บทสรุปสั้นๆ***เราอุตส่าไม่อะไรแล้วก็แค่หาทางใช้ชีวิตไปยังไงให้มีความสุขแต่ดันบอกให้เรากลับไทยอีกเงี้ยฉันเองก็เหนื่อย มีใครพึ่งจะ21แล้วเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยพวกคุณทำตัวยังไงกัน...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
คำว่าเป็นห่วงของแม่แต่ละคนเป็นแบบไหนกันทำไมสำหรับเรามันน่ากลัวจัง