เรื่องมันมีอยู่ว่า เราทำงานอยู่ที่ร้านของป้าเรา มีเรามีพี่สาวเราและมีญาติห่างๆพี่สาวของเรา1คนที่ประจำอยู่ร้านนอนเฝ้าร้านค่ะ เราเรียกเขาว่าน้านะคะ แรกๆเขาก็ทำดีกับเราค่ะ หลังๆมาเขาชอบติเราตินู่นนี่นั่น พอเราติคืนเพราะเขาทำผิดก็ไม่พอใจเรา ลักษณะของเขาเป็นคนที่พูดเสียงดังมากเป็นคนโวกเวก เป็นคนที่ทำตัวสกปรกที่ชอบแคะจมูกอยู่ทุกที่ เวลามีลูกค้าก็แคะ เราบอกแล้วแต่เขาก็เมินมีครั้งหนึ่งที่เราแหวะมากคือขึ้นมาพิงที่นอนเราเพื่อจะคุยกับเราแคะจมูกแล้วก็เอามาปายที่นอนเราพอเราบอกทำไหมทำสกปรกแบบนี้จะอ้วกเขาตอบว่าก็คนมันคันเลยแคะ แม้แต่ของใช้ต่างๆเขาก็เเอบใช้เขาเรา เขาปากเหม็นมาก มีคนบอกก็ทำเป็นเมิน เรายอมรับว่าเรารำคาญตอนกลางคืนเขาสวดมนต์แต่ไม่ได้รำคาญเพราะบทสวดนะ รำคาญคำอฐิฐานขอแต่สามีรวยๆล่ำๆ ทั้งที่ตัวเองยังทำตัวโสโครก ขนาดตอนกินข้าวก็มีเสียงตลอดเวลา ตอนกินน้ำก็ยังมีเลย บอกจริงเรารำคาญมาก เคยปรึกษาป้าแล้ว ป้าบอกป้าเตือนเขาแล้วแต่เขากลับหัวเราะกลบเกลื่อนสะงั้น ป้าเราเป็นดีเกินไปไม่ค่อยจะเอาเรื่องใคร และเห็นเขาเป็นญาติพี่น้องค่ะ แล้วสุดท้ายเวลาคุยโทรศัพท์เขาคุยเสียงดังมาก เหมือนอยากให้คนได้ยินด้วย เวลาเขาอยู่เฉยๆเขาชอบหันและจ้องร้านอื่นตาเขม็งเราอายมาก เขาก็อายุ36แล้วแต่ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่เลย เขาชอบยืมเงินพี่เรามากแต่ก็เหนียวมากด้วย เวลาพี่เราถวงเขาบอกว่าไม่มีแต่เขาเอาเงินไปซื้อลอตเตอรี่ต่อหน้าเราตั้งหลายใบ  เราก็เลยอยากรู้จริงๆเลยค่ะว่ามีใครเคยเจอผู้หญิงแบบเรารึเปล่าเกิดมาเราพึ่งเคยเจอค่ะ เราบอกไว้เลยเราไม่ได้เป็นคนดีเด้อะไรหรอกนะคะแต่เรามีมารยาทไม่ชอบความสกปรก ไม่ชอบเสียงดังค่ะ มาเจอเเบบนี้เรารู้สึกว่าเราไปทำเวรทำกรรมอะไรถึงได้มาเจอคนแบบนี้