ส่วนตัวยังไม่เจอและรู้สึกว่ากำลังหมดหวังกับหลายสิ่งหลายอย่าง ทุกครั้งที่เลื่อนผ่านตามสื่อโซเชียลที่มีคนลงเกี่ยวกับจังหวะชีวิตจากร้ายกลายเป็นดี จากพยายามจนหมดเเรงสู้จนมันดีขึ้น เรารู้สึกดี รู้สึกมีหวังทุกครั้งที่เข้าไปดูไปอ่าน แค่ได้เเต่คิดว่ามันจะมีสักวันมั้ยที่จังหวะชีวิตของเราจะมาถึง ได้เเต่ถามตัวเองว่าเราต้องพยายามมากแค่ไหนอาจฟังดูตลกนะคะ เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งกันปลอบโยนหลอกตัวเองไปเรื่อยๆว่ามันจะมีทางออก จะมีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์เสมอ ดั่งคำที่ใครหลายๆคนพูดกัน ถึงแม้มันจะตรงข้ามกับชีวิตตอนนี้ที่มืดมิด หมดทาง บางครั้งการที่เราพูดแบบนี้ ใครๆก็ต้องพูดว่าทำไมไม่สู้ ทำไมไม่ทำ แต่ใครจะรู้ว่าสู้เราทำมามากมายแค่ไหนแล้ว ชีวิตมันไม่ง่ายเลยใช่มั้ยคะ
รู้สึกทุกอย่างมันแย่ไปหมดเลยตอนนี้ทั้งครอบครัว ทั้งตัวเอง พยายามช่วยกันประคับประคองกันสุดๆแล้ว จนมานั่งร้องไห้ด้วยกันกับแม่ จนพูดกันจะหนีบวชชีกันมั้ย แต่บวชชีเดี๋ยวนี้ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายหมด งานที่สัมภาษณ์เค้าก็รับเเล้วแต่เราไม่เงินจะเดินทางไปน่าเศร้ามั้ยละคะ ส่วนงานที่สมัครใกล้ๆไปหลายงานก็ยังไม่มีวี่เเวว เงินในบ้านมีกันไม่ถึงร้อย ส่วนตัวมีพี่ชายเค้าก็มีครอบครัวของเค้าแต่อยู่บ้านเดียวกัน เค้าทำงานมีเงินเดือนประมาณหมื่น แต่ก็มีลูกเมียที่ต้องรับผิดชอบ ไม่เคยมาสงเสียแม่เลยวันที่บ้านแทบจะไม่เหลือเงินซื้อกับข้าว เค้าก็ไม่เคยคิดจะช่วย ก่อนหน้านี้แม่ไม่เคยขอเงินแต่ช่วงนี้แม่ไม่มีเงินจริงๆขอเค้า500-600เค้ายังบอกไม่มีหลังจากนั้นแม่ก็ไม่เคยขอ แม่บอกเสียใจเสียความรู้สึกก่อนหน้านี้เราทำงานมีเงินเดือนเราก็ให้แม่เดือนอย่างต่ำ5,000 เงินเดือนหมื่นนึงเพราะเราไม่ได้มีภาระอะไรไม่มีลูก ไม่มีแฟน ยินดีที่จะให้ แต่ครอบครัวพี่ชายที่อยู่บ้านเดียวกัน ให้1,500 เดือนนึงให้แม่ไม่เกิน2,000ก็เข้าใจว่าพี่ก็คงมีภาระ พี่ชาย เมียเค้า ลูกเค้า แต่เรามองมันก็ยังน้อยอยู่ดี กลับกลายเป็นตอนนั้นแทนที่เเม่จะได้ใช้จ่ายอย่างอื่นบ้างต้องมาคอยเลี้ยงครอบครัวพี่ชายไปด้วย ก่อนหน้านี่เมียเค้าก็ทำงานได้เงินเดือนหมื่น รวม2คนก็2หมื่น แม่ดูแลเลี้ยงลูกให้ตลอดเลย เค้าซื้อนมแพมเพิท แต่ค่ากับข้าวทั้งครอบครัวเค้า แม่ก็ทำให้กิน กลับกลายเป็นตอนนี้เราตกงานทุกอย่างมันเเย่ไปหมดเลยทั้งแม่ทั้งหลายสิ่งหลายอย่าง พี่ชายกับเมียก็พากันไปอยู่บ้านเเม่เค้าเมียเค้าก็ตกงานตอนนี้ จนตอนนี้แม่เสียใจร้องไห้ ไม่เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ เสียใจที่ไม่บอกไม่กล่าวสักคำ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ดีใจเหมือนได้ระบาย ตอนนี้ก็รอสัมภาษณ์งานใกล้บ้านอยู่ค่ะ บอกกับตัวเองอย่างน้อยก็ขอได้แบ่งเบาทุกข์ใจของเเม่บ้างก็ยังดี
ใครเชื่อเรื่องจังหวะชีวิต หรือเจอจังหวะชีวิตแย่แล้วมันดีขึ้นมา เเชร์ให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ ตอนนี้ จขกท รู้สึกหมดหวังมากค่ะ
รู้สึกทุกอย่างมันแย่ไปหมดเลยตอนนี้ทั้งครอบครัว ทั้งตัวเอง พยายามช่วยกันประคับประคองกันสุดๆแล้ว จนมานั่งร้องไห้ด้วยกันกับแม่ จนพูดกันจะหนีบวชชีกันมั้ย แต่บวชชีเดี๋ยวนี้ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายหมด งานที่สัมภาษณ์เค้าก็รับเเล้วแต่เราไม่เงินจะเดินทางไปน่าเศร้ามั้ยละคะ ส่วนงานที่สมัครใกล้ๆไปหลายงานก็ยังไม่มีวี่เเวว เงินในบ้านมีกันไม่ถึงร้อย ส่วนตัวมีพี่ชายเค้าก็มีครอบครัวของเค้าแต่อยู่บ้านเดียวกัน เค้าทำงานมีเงินเดือนประมาณหมื่น แต่ก็มีลูกเมียที่ต้องรับผิดชอบ ไม่เคยมาสงเสียแม่เลยวันที่บ้านแทบจะไม่เหลือเงินซื้อกับข้าว เค้าก็ไม่เคยคิดจะช่วย ก่อนหน้านี้แม่ไม่เคยขอเงินแต่ช่วงนี้แม่ไม่มีเงินจริงๆขอเค้า500-600เค้ายังบอกไม่มีหลังจากนั้นแม่ก็ไม่เคยขอ แม่บอกเสียใจเสียความรู้สึกก่อนหน้านี้เราทำงานมีเงินเดือนเราก็ให้แม่เดือนอย่างต่ำ5,000 เงินเดือนหมื่นนึงเพราะเราไม่ได้มีภาระอะไรไม่มีลูก ไม่มีแฟน ยินดีที่จะให้ แต่ครอบครัวพี่ชายที่อยู่บ้านเดียวกัน ให้1,500 เดือนนึงให้แม่ไม่เกิน2,000ก็เข้าใจว่าพี่ก็คงมีภาระ พี่ชาย เมียเค้า ลูกเค้า แต่เรามองมันก็ยังน้อยอยู่ดี กลับกลายเป็นตอนนั้นแทนที่เเม่จะได้ใช้จ่ายอย่างอื่นบ้างต้องมาคอยเลี้ยงครอบครัวพี่ชายไปด้วย ก่อนหน้านี่เมียเค้าก็ทำงานได้เงินเดือนหมื่น รวม2คนก็2หมื่น แม่ดูแลเลี้ยงลูกให้ตลอดเลย เค้าซื้อนมแพมเพิท แต่ค่ากับข้าวทั้งครอบครัวเค้า แม่ก็ทำให้กิน กลับกลายเป็นตอนนี้เราตกงานทุกอย่างมันเเย่ไปหมดเลยทั้งแม่ทั้งหลายสิ่งหลายอย่าง พี่ชายกับเมียก็พากันไปอยู่บ้านเเม่เค้าเมียเค้าก็ตกงานตอนนี้ จนตอนนี้แม่เสียใจร้องไห้ ไม่เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ เสียใจที่ไม่บอกไม่กล่าวสักคำ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ดีใจเหมือนได้ระบาย ตอนนี้ก็รอสัมภาษณ์งานใกล้บ้านอยู่ค่ะ บอกกับตัวเองอย่างน้อยก็ขอได้แบ่งเบาทุกข์ใจของเเม่บ้างก็ยังดี