เหตุเกิดจากที่เราไปซื้อกาแฟมาดื่ม แล้วได้มีโอกาสคุยกับพี่เจ้าของร้าน ด้วยความคุยกันถูกคอก็เลยคุยกันมายาวๆจนมาจบที่เรื่องผี พี่เขาถามว่าน้องเคยโดนผีหลอกบ้างมั้ย? เราก็บอกว่ามีบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับความฝันทั้งนั้นเลย พี่เจ้าของร้านบอกว่า พี่เคยเจอเมื่อหลายปีมาแล้ว นึกย้อนไปถึงตอนนั้นก็ยังขนลุกและซึ้งใจไม่หาย เราจะแทนพี่เจ้าของร้านว่า พี่เต้ นะคะ (นามสมมุติ)
พี่เต้เล่าให้ฟังว่าหลายปีก่อนตอนนั้นตัวเองกำลังเรียนมหาวิทยาลัย ตัวเองเลือก่ที่จะอยู่หอใน แต่ดวงไม่ดีเพราะจับสลากไม่ได้ เลยต้องไปหาห้องเช่าอยู่แทน พี่เต้ก็กังวลว่าจะหาห้องพักที่ราคาถูกๆได้ที่ไหนบ้าง เพราะรอบๆมอ.มีแต่ราคาแพงๆทั้งนั้น เลยไปคุยกับป้าแม่บ้านที่มหาลัยถามว่าแถวมอๆมีที่พักที่ราคาถูกบ้างไหม ป้าก็บอกว่ามี แต่มันเก่าหน่อยนะ อยู่ได้ใช่มั้ย พี่เต้ก็บอกว่าอยู่ได้ ตัวเองเป็นคนที่อยู่ง่ายกินง่าย ป้าก็พยักหน้าแล้วก็บอกว่า มีห้องเช่าราคาถูก แค่พันห้า อยู่หลังตลาดสนใจมั้ย ซึ่งพี่เต้ก็บอกว่าตอนนั้นตัวเองดีใจมาก เพราะราคาถูกอีกทั้งยังอยู่ใกล้ตลาดอีก ไม่ลำบากเรื่องหาของกิน เลยตกลง ป้าแกก็บอกเส้นทางมาเสร็จสรรพ บ่ายวันนั้นพี่เต้เลยไปยังที่นั่นทันที
มาถึงก็เห็นคุณป้าคนนึงอายุราวๆ40-50ปี แกจะเกล้าผมแล้วผมก็จะกระเซอะกระเซิงหน่อย ใส่ชุดนอนสีน้ำตาล นั่งกินกาแฟอยู่หน้าบ้าน หน้าจะออกจีนๆหน่อย ลักษณะคือจะเป็นไม้หลังใหญ่ๆ สภาพก็ตามที่ป้าแม่บ้านบอกไปตอนแรก คือจะดูเก่าๆหน่อย แต่พี่เต้ไม่ได้อะไร เลยเดินตรงเข้าไปถามคุณป้า คุณป้าก็พยักหน้าแล้วก็บอกว่า ป้านี่แหละเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้ เข้าไปนั่งรอก่อนเดี๋ยวป้ากินเสร็จจะพาไปดูห้อง พี่เต้ก็เข้าไปนั่งรอด้านใน(ชั้นล่าง) นั่งดูนู่นนี่ไปเดี๋ยวใจป้าก็เดินเข้ามา แล้วก็ตรงไปที่เค้าเตอร์ก็คุย/จัดการเรื่องค่าใช้จ่าย (พี่เต้บอกตกใจมากเพราะไม่ต้องจ่ายค่ามัดจำ) ป้าหยิบกุญแจแล้วให้พี่เต้เดินตามขึ้นมาชั้นสองของบ้าน
พี่เต้บอกว่าข้างบนจะมีห้องอยู่แค่ไม่กี่ห้อง ห้องที่พี่เต้ได้จะตรงกับบันไดพอดี มีอยู่ห้องสุดท้าย ก่อนป้าแกจะเดินไปแกก็หันมาพูดด้วยว่า "ทนๆอยู่ไปหน่อยนะ ที่นี่มันเรื่องเยอะ ถ้าอยู่ให้ดียังไงก็อยู่ได้ ไม่ต้องสงสัยอะไรมาก เดี๋ยววันนึงก็จะได้รู้เอง" พี่เต้บอกว่าตอนฟังคือขนลุกมาก คิดไปถึงเรื่องผีก่อนเลย ถึงจะเป็นลูกผู้ชายแต่ก็กลัวผีเหมือนกัน แกพูดมางี้แล้วก็หัวเราะ แล้วก็เล่าให้ฟังต่อว่า
ตอนที่เข้าห้องมาแล้ว ก็จัดการเปิดหน้าต่งหน้าต่างให้แดดและลมมันเข้า เพราะห้องมันอับมาก เหมือนไม่ได้ใช้งานมาเป็นปีๆแล้ว แกก็เดินออกมาหาไม้กวาด แล้วก็ขอผ้าขี้ริ้วป้าซักผืนเพราะจะเอามาถูห้อง ป้าแกก็ไปหามาให้ แล้วก็บอกว่า "ถูเบาๆนะ" พี่เต้ก็พยักหน้แล้วก็รับของมาแบบงงๆ แต่ก็แปปเดียวเพราะมัวแต่ยุ่งกับถูพื้น จนทำความสะะอาดเสร็จก็ออกมานอกห้อง เดินมาซ้ายมือจะมีโซฟาเก่าๆวางอยู่พี่เต้เลยนั้งพักตรงนั้น เพราะจะรอให้พื้นห้องแห้ง เลยหยิบนิตยาสารขึ้นมาอ่าน อ่านไปอ่านมาหูก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมา เลยชะโงกหน้าไปมอง แต่ก็ไม่ได้เห็นใคร เลยคิดว่าไม้อาจจะลั่นเพราะเป็นบ้านไม้ จนห้องแห้งดีแล้วเลยกลับเข้าห้องไป เปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบขันอาบน้ำ สบู่ยาสระผมลงไปอาบน้ำข้างล่าง ซึ่งห้องน้ำจะมีสองห้อง ห้องนึงอยู่ข้างล่างในบ้าน อีกห้องอยู่หล้งบ้านแต่ต้องเดินเข้าไปในสวนซึ่งไกลนิดนึง ตอนนั้นพี่เต้ก็บอกว่าตัวเองเลือกไปอาบน้ำในสวนเพราะลมมันเย็นดี ซึ่งต่างกับห้องน้ำในบ้านที่ดูอับๆอีกทั้งคนก็ยังใช้ห้องน้ำเยอะ (คุณป้าให้คนนอกเข้าใช้ห้องน้ำได้เพราะอยู่ใกล้ตลาดแต่ต้องจ่ายเงินคน5ละบาท) พี่เต้เลยไปในสวนดีกว่ายอมเดินไกลหน่อยแต่บรรยากาศดี
พี่เต้บอกว่าตอนที่อาบน้ำก็ได้ยินเสียงเหมือนคนพูดกันสองสามคน แต่ฟังไม่ได้ศัพท์จับไม่ได้ความเลยสักคน ไม่ได้อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่หูมันฟังไปเองแกว่าแบบนี้5555 แต่สุดท้ายก็เลิกสนใจไปเพราะไม่รู้เรื่อง แล้วก็ก้มหน้าก้มตาอาบน้ำอย่างเดียวจนเสร็จ ตอนที่กำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบน ป้าใฝ(เจ้าของบ้าน/นามสมมต) แกถามพี่เต้ว่าเป็นยังไงบ้าง ห้องน้ำสะอาดดีไหม พี่เต้ก็บอกว่าดีมาก แต่รำคาญนิดหน่อย ป้าก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่าทำไม พี่เต้ก็บอกว่ารำคาญคนคุยอะไรกันไม่รู้นเสียงดังตลอดเวลาเลย ป้าแกก็นิ่งไปแล้วถามว่า เขาพูดกันว่าอะไรรู้บ้างมั้ย พี่เต้ก็ส่ายหน้าบอกว่าไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่องเลยว่าเขาพูดกันว่าอะไร ป้าแกก็ยิ้มแล้วก็พยักหน้า แล้วก็หันกลับไปทำงานของแกต่อ พี่เต้บอกว่าตอนนั้นงงกับพฤติกรรมของป้าแกมากๆ จบ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ ตอนนี้ปวดเอวมาก5555 (1)
มีเรื่องหลอนๆจะมาเล่าให้ฟังกันค่ะ
พี่เต้เล่าให้ฟังว่าหลายปีก่อนตอนนั้นตัวเองกำลังเรียนมหาวิทยาลัย ตัวเองเลือก่ที่จะอยู่หอใน แต่ดวงไม่ดีเพราะจับสลากไม่ได้ เลยต้องไปหาห้องเช่าอยู่แทน พี่เต้ก็กังวลว่าจะหาห้องพักที่ราคาถูกๆได้ที่ไหนบ้าง เพราะรอบๆมอ.มีแต่ราคาแพงๆทั้งนั้น เลยไปคุยกับป้าแม่บ้านที่มหาลัยถามว่าแถวมอๆมีที่พักที่ราคาถูกบ้างไหม ป้าก็บอกว่ามี แต่มันเก่าหน่อยนะ อยู่ได้ใช่มั้ย พี่เต้ก็บอกว่าอยู่ได้ ตัวเองเป็นคนที่อยู่ง่ายกินง่าย ป้าก็พยักหน้าแล้วก็บอกว่า มีห้องเช่าราคาถูก แค่พันห้า อยู่หลังตลาดสนใจมั้ย ซึ่งพี่เต้ก็บอกว่าตอนนั้นตัวเองดีใจมาก เพราะราคาถูกอีกทั้งยังอยู่ใกล้ตลาดอีก ไม่ลำบากเรื่องหาของกิน เลยตกลง ป้าแกก็บอกเส้นทางมาเสร็จสรรพ บ่ายวันนั้นพี่เต้เลยไปยังที่นั่นทันที
มาถึงก็เห็นคุณป้าคนนึงอายุราวๆ40-50ปี แกจะเกล้าผมแล้วผมก็จะกระเซอะกระเซิงหน่อย ใส่ชุดนอนสีน้ำตาล นั่งกินกาแฟอยู่หน้าบ้าน หน้าจะออกจีนๆหน่อย ลักษณะคือจะเป็นไม้หลังใหญ่ๆ สภาพก็ตามที่ป้าแม่บ้านบอกไปตอนแรก คือจะดูเก่าๆหน่อย แต่พี่เต้ไม่ได้อะไร เลยเดินตรงเข้าไปถามคุณป้า คุณป้าก็พยักหน้าแล้วก็บอกว่า ป้านี่แหละเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้ เข้าไปนั่งรอก่อนเดี๋ยวป้ากินเสร็จจะพาไปดูห้อง พี่เต้ก็เข้าไปนั่งรอด้านใน(ชั้นล่าง) นั่งดูนู่นนี่ไปเดี๋ยวใจป้าก็เดินเข้ามา แล้วก็ตรงไปที่เค้าเตอร์ก็คุย/จัดการเรื่องค่าใช้จ่าย (พี่เต้บอกตกใจมากเพราะไม่ต้องจ่ายค่ามัดจำ) ป้าหยิบกุญแจแล้วให้พี่เต้เดินตามขึ้นมาชั้นสองของบ้าน
พี่เต้บอกว่าข้างบนจะมีห้องอยู่แค่ไม่กี่ห้อง ห้องที่พี่เต้ได้จะตรงกับบันไดพอดี มีอยู่ห้องสุดท้าย ก่อนป้าแกจะเดินไปแกก็หันมาพูดด้วยว่า "ทนๆอยู่ไปหน่อยนะ ที่นี่มันเรื่องเยอะ ถ้าอยู่ให้ดียังไงก็อยู่ได้ ไม่ต้องสงสัยอะไรมาก เดี๋ยววันนึงก็จะได้รู้เอง" พี่เต้บอกว่าตอนฟังคือขนลุกมาก คิดไปถึงเรื่องผีก่อนเลย ถึงจะเป็นลูกผู้ชายแต่ก็กลัวผีเหมือนกัน แกพูดมางี้แล้วก็หัวเราะ แล้วก็เล่าให้ฟังต่อว่า
ตอนที่เข้าห้องมาแล้ว ก็จัดการเปิดหน้าต่งหน้าต่างให้แดดและลมมันเข้า เพราะห้องมันอับมาก เหมือนไม่ได้ใช้งานมาเป็นปีๆแล้ว แกก็เดินออกมาหาไม้กวาด แล้วก็ขอผ้าขี้ริ้วป้าซักผืนเพราะจะเอามาถูห้อง ป้าแกก็ไปหามาให้ แล้วก็บอกว่า "ถูเบาๆนะ" พี่เต้ก็พยักหน้แล้วก็รับของมาแบบงงๆ แต่ก็แปปเดียวเพราะมัวแต่ยุ่งกับถูพื้น จนทำความสะะอาดเสร็จก็ออกมานอกห้อง เดินมาซ้ายมือจะมีโซฟาเก่าๆวางอยู่พี่เต้เลยนั้งพักตรงนั้น เพราะจะรอให้พื้นห้องแห้ง เลยหยิบนิตยาสารขึ้นมาอ่าน อ่านไปอ่านมาหูก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมา เลยชะโงกหน้าไปมอง แต่ก็ไม่ได้เห็นใคร เลยคิดว่าไม้อาจจะลั่นเพราะเป็นบ้านไม้ จนห้องแห้งดีแล้วเลยกลับเข้าห้องไป เปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบขันอาบน้ำ สบู่ยาสระผมลงไปอาบน้ำข้างล่าง ซึ่งห้องน้ำจะมีสองห้อง ห้องนึงอยู่ข้างล่างในบ้าน อีกห้องอยู่หล้งบ้านแต่ต้องเดินเข้าไปในสวนซึ่งไกลนิดนึง ตอนนั้นพี่เต้ก็บอกว่าตัวเองเลือกไปอาบน้ำในสวนเพราะลมมันเย็นดี ซึ่งต่างกับห้องน้ำในบ้านที่ดูอับๆอีกทั้งคนก็ยังใช้ห้องน้ำเยอะ (คุณป้าให้คนนอกเข้าใช้ห้องน้ำได้เพราะอยู่ใกล้ตลาดแต่ต้องจ่ายเงินคน5ละบาท) พี่เต้เลยไปในสวนดีกว่ายอมเดินไกลหน่อยแต่บรรยากาศดี
พี่เต้บอกว่าตอนที่อาบน้ำก็ได้ยินเสียงเหมือนคนพูดกันสองสามคน แต่ฟังไม่ได้ศัพท์จับไม่ได้ความเลยสักคน ไม่ได้อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่หูมันฟังไปเองแกว่าแบบนี้5555 แต่สุดท้ายก็เลิกสนใจไปเพราะไม่รู้เรื่อง แล้วก็ก้มหน้าก้มตาอาบน้ำอย่างเดียวจนเสร็จ ตอนที่กำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบน ป้าใฝ(เจ้าของบ้าน/นามสมมต) แกถามพี่เต้ว่าเป็นยังไงบ้าง ห้องน้ำสะอาดดีไหม พี่เต้ก็บอกว่าดีมาก แต่รำคาญนิดหน่อย ป้าก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่าทำไม พี่เต้ก็บอกว่ารำคาญคนคุยอะไรกันไม่รู้นเสียงดังตลอดเวลาเลย ป้าแกก็นิ่งไปแล้วถามว่า เขาพูดกันว่าอะไรรู้บ้างมั้ย พี่เต้ก็ส่ายหน้าบอกว่าไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่องเลยว่าเขาพูดกันว่าอะไร ป้าแกก็ยิ้มแล้วก็พยักหน้า แล้วก็หันกลับไปทำงานของแกต่อ พี่เต้บอกว่าตอนนั้นงงกับพฤติกรรมของป้าแกมากๆ จบ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ ตอนนี้ปวดเอวมาก5555 (1)