ทุกคนคะ เรามีเรื่องอยากจะระบายค่ะเกี่ยวกับเรื่องของเพื่อนของเรา ตอนนี้เราเป็นเด็กม.3ค่ะ แน่นอนว่าเราก็อยู่กับเพื่อนกลุ่มเดิมไม่ได้เปลี่ยนอะไร แต่พอเราเริ่มม.3 เทอม 2 เรายอมรับค่ะว่าเราเริ่มที่จะไปสายขึ้นทุกวัน ทุกวัน จนปัจจุบันนี้เราไป ร.ร ประมาณ 08:20 - 08:30 เลยค่ะTT เอาจริงๆเราก็ไม่อยากไปสายหรอกค่ะ ตอนแรกๆเราไปถึงที่ ร.ร ประมาณ 07:40 เรามีหน้าที่นึงที่ต้องทำค่ะ แต่บอกก่อนว่า หน้าที่ที่ๆเราทำในปัจจุบัน ไม่ใช่หน้าที่จริงๆของเรานะคะ หน้าที่ของเราจริงๆคืออีกงานนึงค่ะ เราบอกตรงๆเลยค่ะ เราอยากจะปรับการที่เราไปสายนะคะ เราอยากปรับมากๆ แต่ตอนแรกเราก็คิดว่า เราน่าจะตื่นสายไปรึเปล่า แต่พอนานๆเข้า เรารู้แล้วค่ะ ที่เราอยากจะตื่นสาย ที่เราอยากจะไป ร.ร ช้าๆ เพราะว่าเรื่องเพื่อนนี่แหละค่ะ เรามีเพื่อนสนิทาน 2 คนค่ะ เพื่อนคนนึงอยู่กับเราที่ ร.ร เดิม เพื่อนอีกคนนึงย้าย ร.ร ไปค่ะ เมื่อก่อนเราสนิทกันมาก มีอะไรก็บอกกัน แต่พอนานๆเข้า เราก็รู้สึกว่าเราน่าจะไม่เหลือเพื่อนสนิทแล้วแหละ เพราะเพื่อนคนนั้นไม่คุยกับเราเลยค่ะ นับตั้งแต่วันที่เราเริ่มมาสาย แล้วเพื่อนๆคนอื่นๆที่อยู่ในกลุ่มก็ตามๆกันค่ะ เรารู้ค่ะ ว่าการที่เราไปสายไม่ทันทำหน้าที่ของเรา มันก็เหมือนไม่มีความรับผิดชอบใช่ไหมคะ เอาจริงๆฟังแล้วดูแย่นะ5555 แต่ ณ เวลานั้นขำไม่ออกจริงๆค่ะ มันเหมือนมีความกดดันมากขึ้นจากเพื่อนๆ เรารู้ค่ะว่าต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีกอย่าง เราก็อยากจะปรับความเข้าใจกับเพื่อนนะคะ แต่มันน่ากลัวจนเราไม่กล้าทำอะไรเลย ในวันนึงเราได้ข้อความจากกลุ่มเพื่อนของเรา แนวๆว่า เนียนบอกเพื่อนอีกคนแต่มันมีข้อความแฝงคือเขาไม่ได้บอกเพื่อนอีกคนหรอก เขาบอกเราค่ะ " หัดมาร.รเช้าๆบ้าง "

แต่ก็ขอบคุณเพื่อนคนนึงที่ไม่เอาด้วยกับพวกนั้น ทุกวันนี้เราโดนแซะ โดนโดนนินทาแบบไม่เอ่ยนาม เรารู้แล้วค่ะ เหตุผมที่เราไปสาย เพราะเพื่อนๆนี่แหละค่ะ ทุกวันนี้เราคิดว่า เราต้องไปโรงบาลรึเปล่า เพราะเท่าที่ผ่านมาทั้งปีเราร้องไห้บ่อยมากในเรื่องอื่นๆกับเรื่องเพื่อนด้วย จนเรามีคำถามว่าเราเป็นอะไรรึเปล่า เพราะเรารู้สึกอยากร้องไห้ตลอดเวลาเลย ตอนแรกๆมีกำลังใจค่ะเพราะเราคิดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่พอไปนานๆ ความคิดนั้นเริ่มไม่ช่วยความรู้สึกเราแล้ว เราอยากร้องไห้มากในขณะที่อยู่กับเพื่อน แต่เราเลือกที่จะไม่ร้องดีกว่า

เราผิดรึเปล่าคะ ที่เราไปร.รสายจนทำให้เพื่อนๆทุกคนเกลียด และเราต้องไปทำหน้าที่ที่ไม่ใช่ของตัวเองตั้งแต่แรก

เราผิดรึเปล่าคะแทนที่เราจะเลือกไม่ไปร.รจะของเวลาอยู่กับตัวเองแต่โดนทางบ้านซ้ำเติมโดนด่า

จริงๆ ก็มีเพื่อนคนนึงมาร.รสายแบบเรานะคะ แต่กลับกลายเป็นว่าถึงจะโดนนินทาแต่ก็น้อยมากที่จะเอ่ยถึงเขา แต่กลับนินทาเราแบบหน้าตาเฉยกับเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนอีกคนนึง บอกความลับหรือบอกเรื่องที่เกี่ยวกับเพื่อนไม่ได้เลยเพราะชอบเอาไปขายต่อ ถึงจะเป็นพื่อนที่คบกันนานตั้งแต่เด็กๆก็เถอะ

หรือว่าปัญหาจะเกิดจากเราตั้งแต่แรก ถ้าเราไปร.รเช้าตามปกติ เหตุการณ์มันจะปกติหรือดีขึ้นรึเปล่าเราก็ไม่รู้ อาจจะทำเป็นปกติแต่ก็ไปคุยกันปากต่อปากอยํ่ดีก็ไม่ค่อยเกิดผลดีต่อเรา

เราผิดรึเปล่าคะTT

แต่ยังไงก็ต้องของคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะ🤍