เรื่องอาจจะยาวนิดหน่อยนะคะ คือตอนเราเด็กๆเรามักจะซุ่มซ่ามบ้างหรือทำไรให้คนอื่นๆรวมถึงครอบครัวบ่นบ้างอ่ะนะ เรามักจะโดนดุก่อนที่จะเริ่มทำอะไรสักอย่างทุกครั้ง โดนล้อ โดนบูลลี่ทั้งในโรงเรียนเเละที่บ้าน ตั้งเเต่เด็กจนโต เป็นเเบบนั้นมาเรื่อยๆจนเราเข้าสู่ในวัยทำงานเริ่มรู้สึกกลัวการ เริ่มคุยกับคนเเปลกหน้า
เริ่มระเเวงความคิดเห็นของคนอื่น ทั้งที่เค้าคนนั้นอาจจะไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำ หรือการถามมากๆเเต่ฝ่ายตรงข้ามก็ตอบปกตินะ เเต่เรากลับกลัวเค้าขึ้นมาซะเเบบนั้น กับเเฟนที่สามรถคุยได้ทุกเรื่องโดยที่ไม่ต้องระเเวงก็ตาม ก็เป็นเเบบนั้นเหมือนกัน 
รู้สึกทรมานมากๆ ไม่รู้ว่าเป็นประสาทเสียไปเองหรือเป็นโรคอื่นรึเปล่า???