ผมเป็นคนนึงที่รู้สึกว่าตัวเอง ค้นหาความสุขของตัวเองไม่เจอ มันรู้สึกว่าเราใช้ชีวิตไปวันๆโดยไม่มีจุดหมายหรือpassionใดๆ
บางคนอาจจะมีความสุขในหลายๆเรื่อง แต่ผมไม่มีเลยสักเรื่อง ผมเคยหาความสุขของผมเจอครับ แต่พอเวลาผ่านไป ความสุขนั้นมันเริ่มจางหายไป
ผมไม่สามารถพูดหรือระบายเรื่องในใจที่ผมคิดได้ เพราะผมพูดไปก็เหมือนผมไปหาเรื่องใครบางคน ผมได้เเต่เก็บไว้ในใจคนเดียว
โพสนี้ไม่มีอะไรมากครับ ผมเค่อยากมาระบายความรู้สึกที่ มันดำดิ่งลงไปจนเกือบจะมืดมิด ใครที่มีความสุข ขอให้จงรักษาความสุขของตัวเองให้ดีนะครับ
อย่าให้มันจางหายไปเหมือนตัวผมในตอนนี้ ตอนนี้ผมเเค่ต้องการกำลังใจ จากใครก็ได้สักคนหรือคนที่พร้อมที่จะรับฟังผม ก็เเค่นั้นเอง..