ความน้อยใจของผม แฟนผมเป็น ขรก. บรรจุใหม่ เงินเดือนก็ประมาณ 10,000  แต่บรรจุอยู่ส่วนกลางที่ กทม. เนื่องด้วยคนทำงานไกลบ้าน ก็อย่างว่าแหละนะ หยุดยาว2-3 วัน หรือช่วงเทศกาลก็อยากกลับบ้าน นี่ก็ใกล้จะถึงเทศกาลปีใหม่ ก็เลยจองตั๋วเครื่องบินไว้เนิ่นๆเพื่อจะได้ราคาที่ไม่สูงนัก แล้วก็ได้ตามที่คาดการณ์ไว้ จองช่วง ก.ย. 66 ค่าตั๋วเกือบ 2พัน  เดินทางวันที่ 29 ธ.ค. 66 ช่วงเย็น ทุกอย่างก็เป็นไปตามที่คาดหมาายไว้ แต่........เหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อ ครม.ประกาศเลื่อนวันหยุดชดเชยจากวันที่ 2 ม.ค. 67 มาเป็น 29 ธ.ค. 66 หลายคนอาจจะสงสัยว่าแล้วมันต่างยังไง วันหยุดก็ยังคงเท่าเดิม 4 วันเท่าเดิม ไม่ได้หายไปไหน ถ้าหันมามองมุมเรา กลายเป็นว่าแฟนผมต้องกลับวันที่ 29 ธ.ค. 66 นั่นก็แสดงว่าจะเสียเวลาไป1วันเต็ม ในการรอ เพราะถ้าหยุด 29 คนกลับ ตจว. สามารถกลับได้ตั้งแต่ 28 ช่วงเย็นได้เลย ผลที่ตามมาคือต้องซื้อตั๋วใหม่เป็นวันที่ 28 ธ.ค. แล้วรถทัวร์ด้วยนะ ยอมทิ้งตั๋วเครื่องบิน ราคา 2 พัน จากที่ตอนแรกยอมเสียเงินเยอะซื้อเวลาค่าตั๋วเครื่องบินเดินทาง 1 ชม. ครึ่ง ต้องเปลี่ยนมาเป็นรถทัวร์ เดินทาง 10 กว่า ชม. เพราะถ้าเปลี่ยนเที่ยวบินของตั๋วเครื่องบิน ค่าเปลี่ยนแพงพอๆกับซื้อใหม่เลย แล้วค่าตั๋วตั้ง3-4 พัน/เที่ยว เราเป็น ขรก.ชั้นผู้น้อย คิดว่าจะเอาเงินไปซื้อรอบ2อีกไหวมั้ย ไหวอ่ะไหวอยู่แต่มันก็เสียดาย แล้ว ครม.เลื่อนวันหยุดชดเชยเป็นวันศุกร์ที่ 29 ธ.ค. 66 เพื่อให้เกิดการกระจายตัวของการเดินทาง เพื่อบรรเทาปัญหาการจราจรติดขัดในช่วงเทศกาลปีใหม่ ถามหน่อยวันอื่นรถจะไม่ติดเหรอครับ ถ้าวันหยุดยาวคนก็กลับบ้านกันอยู่ดี มันทำให้รู้สึกน้อยใจว่า ทำไมเบื้องบนไม่มองถึงประชาชนตัวน้อยๆบ้าง ลองเอามุมเล็กๆน้อยๆนี่ไปคิดดูครับ
ไม่มีคำถามอะไรครับ อยากระบายเฉยๆ >_<