ราชา ธ เดินดง
พระองค์ทรงดำเนินไป
ลำบากเหงื่อชุ่มไหล
ธ ทำไว้ให้ประชา

ธุลีระคายเนตร
ทั้งหินเศษเคืองบาทา
ทากเกาะพระมังสา
ยุงเกาะกัดพระฉวี

เหน็ดเหนื่อยไม่ทรงบ่น
เพื่อปวงชนประชาชี
ฝ่าบุกไปทุกที่
ไม่มีแล้วใครจะเหมือน

ก้มกราบคนบนฟ้า
เทวดาคุ้มบ้านเรือน
น้อมใจคอยย้ำเตือน
ไม่แชเชือน ทำความดี