สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนนะคะ ก่อนอื่นเรื่องนี่ไม่เหมาะสำหรับเด็ก ต่ำกว่า 18 ปี หากใช้คำผิดหรือพิมพ์ยาวเกินไปต้องขออภัยนะคะพึ่งเป็นครั้งแรกเลยค่ะวันนี้อยากมาขอกำลังใจนิดหน่อย บวกกับมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง ท่านอาจจะจำไว้เป็นบทเรียนหรือเรื่องขำๆในชีวิตของท่าน แต่สำหรับฉันคือจำขึ้นใจใครทำเจ็บ เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราเป็นวัยรุ่นคนนึงที่พึ่งเลิกกับแฟนเก่ามาได้ 2-3 ปีแล้ว จากนั้นก็ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักทีมีแต่คุยๆหายๆ แล้วก็จะมีนี่แหละค่ะ ตัวต้นเรื่อง FWB คสพ อันยุ่งเยิง  เมื่อวันที่ 8/10/66 เราได้นัดอาปาจาฮึ้ยกับผช คนนึง ในแอปอักษรย่อ TD แม้แต่ชื่อ ผช ยังไม่รู้เลยค่ะ ฟิลนางก็จะแบบตามหา FWB ไอ้เราก็ของขาดนานละลองสักหน่อย นางก็คุยกับเราดีถูกคอ โดนใจนัดเจอ มีอะไรกัน แต่ความพีคคือนางแตกละถุงยางคาอะโบ๊ะจิมะ ของฉันละน้ำเลี่ยนงู่นมันคงหกข้างในพอดี ไอ้ฉันก็คิดว่าแบบ เออมันไม่เป็นไรหรอกหลังจากนั้นก็ต่างคนต่างใช้ชีวิตเราก็ไม่ได้มีใครอีกเลย เพราะรอรอบเดือนมา แต่มันไม่มาจนถึงวันที่ 4/12/66 ก่อนหน้านี้ถามว่ามีอาการไหมก็มีค่ะ 1.คัดเต้านม 2.ปจด.มาน้อยมา นิดเดียวฟิลเลือดล้างหน้าเด็ก 3.คลื่นไส้ แต่ไม่อ้วกนะคะ ตัดสินใจคิดว่าเป็นโรคกระเพาะแหละจะมาท้องอะไร5555 ไปหาหมอก็เอายาโรคกระเพาะไปกินเลยสิ่ค่ะ กินไปกินมา รู้สึกว่าเห้ยมันไม่ได้ดีขึ้นเลยอะ 4. เบื่ออาหารอยากกินของเปรี้ยว อยากกินแต่ผลไม้ 5. ง่วงนอน นอนวันละ 8-10 ก็ง่วง อยู่ที่ ออฟฟิศก็แอบหลับ ท่านเชื่อไหมร่างกายเหมือนมันบอกว่าจะแกจะกินยานี่ไม่ได้แล้วนะแบบต้องหยุดกินละนะ บวกกับเพื่อนบอกให้เลิกกินแล้วหันมากินอาหารให้ตรงเวลา จนตัดสินใจตรวจเลยค่ะ แว้นกับเพื่อนกระเทยท่านนึง ไปซื้อที่ตรวจ ไอ้เราก็ลุ้นเพื่อนกระเทยนางก็ลุ้น ปุ้บปั้บรับโชค 2 ขีดเข้มๆ ดีใจมากเพราะชอบเด็กอยู่แล้ว แต่นึกถึงว่าจะเลี้ยงยังไง จะอยู่ได้ไหมมันก็เหมือนจะเห็นแสงสว่างอยู่แวปๆ เลยทักไปหาคนที่เราเคยมีอะไรด้วยนางก็ไม่ตอบเพราะมันเป็นแอคหลุมนางอาจจะไม่ได้เลย แต่เราไม่ได้หวังอะไรแค่เขารับรู้ก็พอค่ะ แบบอยากมาหาก็มาได้ แต่อยากเอาลูกไปก็พอ เพื่อนๆให้กำลังใจเราเยอะมากๆและเข้าใจเเรารื่องที่เกินขึ้นยอมรับว่าเป็นความผิดเขาเราแต่ลูกไม่ใช่ข้อผิดพลาดทั้งหมดของชีวิตเรา เขาไม่ได้ขอให้เราเกิด เราอาจจะไม่พร้อมแต่จะไม่ยอมให้ลูกอดเราเชื่อในความสามารถของแม่ทุกๆคนค่ะ สักวันความพยามของเราจะนำเราผ่านพ้นอุปสรรคไปอย่างแน่นอน อ่อ !! เราตัดสินใจจะบอกคุณแม่วันที่ 5/12/66 เพราะจะไปไหว้พ่อเลี้ยงที่ท่านดูแลเราด้วย เนื่องจากพ่อแท้ๆเราเสียแล้วค่ะ เราหวังว่าคุณแม่จะเข้าใจ หากใครที่เจอปัญหาเดียวกันค่อยๆคิดนะคะ เราอยู่ตรงนี้ แม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ได้แย่เลยนะ ลองดูสักตั้งก็มันครั้งแรกของชีวิตนี่นา หากมีอัปเดตตอนบอกคุณแม่จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ