แล้วสรุปคุณต้องการที่จะถามอะไร? ทั้งหมดที่คุณกล่าวคือการบอกเล่าว่าพ่อคุณให้ค่าชีวิตคุณแค่ 2,000กว่าบาท และแม่คุณที่เป็นห่วงคุณเพราะคิดว่าคุณไปกับผู้ชายที่หวังจะใช้คุณเพื่อค่าเวลาในชีวิต?


สรุปคุณต้องการคำปรอบใจ หรือ ทางออกของปัญหาทั้งหมด

หรือไม่คุณก็ต้องการมันทั้งสอง?


ถ้าเป็นคำปรอบใจมันก็ไม่มีอะไรจะกล่าวมากไปกว่า แม่คุณเป็นห่วงคุณมากกว่าใครๆในครอบครัว ผมแนะนำให้รับฟังเขาและตัดสินใจด้วยความรู้สึกที่คุณมีให้แก่เขา ส่วนพ่อคุณที่เป็นแบบนี้ก็มีแต่ต้องทำใจ  คนปกติใช้คำว่าตัดพ่อตัดลูกไม่เกิน 1ครั้งในชีวิต  แต่พ่อคุณเหมือนพวกย้ำคิดย้ำทำ ใช้คำตัดพ่อตัดลูกเหมือนไม่ได้ให้ค่าขี้ปากตนเท่าใดนัก  ก็นะมันไม่มีอะไรมากนอกจากครอบครัวที่ไม่เข้าใจคุณ และสภาพแวดล้อมที่เจ็บปวด  คุณทำได้แค่อดทนเหมือนคนอื่นๆ  จนกว่าจะเติบโตและยืนด้วยขาของตัวเองได้  ทุกคนต่างมีช่วงเวลาที่เลวร้ายในชีวิตทั้งนั้น  ขนาดผมยังถูกแกล้งและใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมาตลอด 12ปี พ่อแม่ก็แยกทางและ... ชั่งเถอะ

ส่วนถ้าเป็นคำแนะนำก็อย่างที่บอกอดทนและผ่านมันไปให้ได้ ผมเชื่อว่าคุณทำได้  ส่วนแฟนที่คุณคิดว่าเป็นที่พึ่งได้  มันก็อาจจะไม่ใช่อย่างนั้นจริงๆเสมอไป  คุณฟังหูไว้หูหรือเก็บคำผมไปคิดเอาเองก็ได้  คนเป็นแฟนกันกี่คนแล้วที่จุดจบ จบลงไม่สวย  ก็ได้แค่ค่าเวลาให้กันจนกว่าจะเติบใหญ่  ถ้าคุณไม่เข้าใจหรือไม่อยากเข้าใจผมก็จะอธิบายให้ฟังว่า แฟนคุณเป็นห่วงและรักคุณน้อยกว่าแม่คุณอีก  ถ้าไม่เชื่อลองสังเกตุดูในระยะช่วงเวลาต่างไป  ถ้าคุณไม่อยากเจ็บปวดมากก็อย่าให้ใจเขามากจนเกินไป  เพราะมนุษย์ยิ่งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ทนทุกข์ก็จะหาที่พึ่งพาให้ตนเองเสมอ  ไม่เพื่อนก็แฟน หรืออื่นๆ และจะนำไปสู่การผูกพันธ์ที่รุนแรงหรือมากขึ้นไปเรื่อยๆ

ผมไม่ได้หวังให้คุณเข้าใจทั้งหมดที่ผมกล่าวไป  แต่สิ่งที่ผมหวังให้คุณคือ  อย่ากลายเป็นพวกท้อแท้กับชีวิตและจบลงด้วยการฆ่าตัวตายเหมือนเด็กหลายๆคนเลย

และถ้าคุณมองไม่เห็นอนาคตและอาจจะถึงขั้นนั้น  ก็ให้ทักหาผม  ผมอาจจะช่วยบางอย่างคุณได้