ขอเกริ่นเรื่องสักเล็กน้อย สมัยที่เข้ามาทำงานใหม่ๆ ในร้านมีพนักงานอยู่สามคนค่ะ มีพี่เอ น้องบี กับเราค่ะ พี่เอน้องบีทำงานในร้านนี้มาก่อนแล้วสนิทกันมาก จนกระทั่งพี่เอท้องและได้ลาออกไป จนเหลือแต่น้องบีทำงานในร้านทั้งหมดอยู่กับเราแค่สองคน

      สโคปงานในร้าน ที่พนักงานต้องทำมีดังนี้ค่ะ
         ตื่นเช้ามาเปิดร้าน เตรียมวัตถุดิบจากในตู้ เปิดเครื่องคิดเงิน เปิดเครื่องกาแฟ ดูแลเรื่องความพร้อมของแก้วเทคอะเวย์
        กล่าวสวัสดีลูกค้า ถามลูกค้า จำชื่อเมนูและความหวานของลูกค้าแต่ละแก้ว เริ่มสกัดกาแฟ ชงกาแฟตามสัดส่วน ตักน้ำแข็ง ปิดฝา พันทิชชู่ ใส่ถุง ใส่หลอด
        สั่งนมสด สั่งขนม ล้างบ่อดัก คอยเก็บกวาดแก้วน้ำที่ลูกค้าทิ้งไว้ที่โต๊ะ
      คอยตอบคำถามที่ลูกค้าสงสัย ไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวของพนักงาน หรือว่าเป็นเรื่องกาแฟ
        เมื่อสัญญาณจากเครื่องเดลิเวอรี่ดังก็ต้องรีบไปรับออเดอร์ ดึงกระดาษใบออเดอร์ออกและ คีย์เข้าเครื่องเก็บเงิน สกัดชากาแฟ และชง และใส่แก้วเทคอะเวย์
      ต้องคอยตอบคำถามพวกพี่ๆไรเดอร์ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับออเดอร์ หรือเรื่องส่วนตัวของบาริสต้า
         นับเงินในเก๊ะ และตรวจตรายอดให้ถูกต้อง ปิดร้าน ปิดไฟ
          เตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอกับการต้อนรับออดิตที่จะคอยเข้ามาตรวจมาตรฐานร้านทุกๆสิ้นเดือนหรือต้นเดือน หรือกลางเดือน หรือจะวันไหนๆก็ตามที่พี่ๆออดิตอยากมา 
         กวาดร้าน ถูพื้น คอยทำความสะอาดพื้นบาร์ชงเครื่องดื่มที่ตนเองอยู่ ตรวจดูวันหมดอายุของขนม
        สร้างเพจร้าน คิดคอนเทนต์ในเฟซ คิดแคปชั่น 
      นำเสนอขายสินค้าหน้าร้าน ติดตามข่าวสารโปรโมชั่นต่างๆยามที่บริษัทแม่จัดโปรโมชั่น 
      สั่งวัตถุดิบจากบริษัท่แม่ ยามเมื่อวัตถุดิบมาส่ง ก็ต้องเป็นคนยกคนเข็นเข้าห้องเก็บของ รื้อออกมาเติมสต้อกด้านนอก 
       ทิงขยะ มัดถุงขยะ เข็นขยะไปทิ้ง 
        คอยเดินไปปิดประตูตอนที่ลูกค้าเปิดประตูร้านทิ้งเอาไว้ 
        
เงินเดือนตอนนี้ 12'000 บาทค่ะ ไม่มีสองแรง ไม่มีเงินวันหยุดนักขัตฤกษ์ มีโอทีค่ะคิดเป็นชั่วโมงๆ มีวันหยุด 1วัน ทำงานวันละ 12ชั่วโมงต่อวัน ไม่มีพักกลางวัน ถ้าลูกค้าเข้าตอนกินข้าวได้1คำหรือ2คำก็ต้องลุกขึ้นมาบริการค่ะ รายได้ ร่วมๆ16'000บาทต่อเดือนค่ะ

        เกริ่นยาวมาก ตอนนี้ทั้งร้านมีแค่เรากับน้องบีสองคนที่ยังทำงานกับเจ้าของแฟรนไชส์ท่านนี้อยู่ แต่ทำไมเราถึงได้รู้สึกว่าเรายังทำได้ไม่ดีพอเสียทีคะ?

      เจ้าของร้านอยากขายได้เยอะๆ เราเข้าใจมากๆค่ะว่าค้าขาย ลงทุนกับแฟรนไชส์ก็ต้องอยากได้เงินคืน แต่ ตอนนี้ น้องบีลาหยุดไปเที่ยว5วันค่ะ ซึ่งเจ้าของร้านก็ยินดีและอนุญาต ไม่มีการหาคนมาช่วยแต่นำตัวเองมาช่วยเราแทน (ซึ่งไม่สามารถช่วยได้ถ้าไม่ผ่านการฝึกฝนและท่องจำสูตร เราต้องคอยบอกสูตรคุณเจ้าของร้านทีละขั้นตอนและพร้อมๆกับที่ลูกค้าเดินเข้ามาใหม่และสั่งออเดอร์และเราก็ต้องจำออเดอร์ของลูกค้าท่านใหม่ที่หลั่งไหลกันเข้ามาด้วย)

       ดังนั้นจะเหลือเราแค่คนเดียวที่ต้องทำงานข้างต้นทั้งหมดคนเดียวในแต่ละวัน ติดต่อกัน

      เหนื่อยมากๆค่ะ แต่วันนี้เหนื่อยยิ่งกว่า การทำงานทั้งหมดคนเดียว แล้วยังมีเจ้าของเข้ามาตรวจตราดูแล ไม่ว่าจะเรื่องความสะอาดของตู้แช่ที่อยากให้เราเช็ดถู ร่องรอยที่พื้น หรือแม้กระทั่งตอนที่ออเดอร์หน้าร้าน6-7แก้วมาพร้อมๆกับเดลิเวอรี่ที่พ่วงกันมาหลายๆแก้วแล้วยังต้องยิ้มให้ลูกค้าแล้วยังต้องทักทายด้วยภาษากายที่ยิ้มแย้ม
   
ยังต้องเตรียมตัวรับออดิตด้วยค่ะ จะต้องคอยติดวันหมดอายุและดูแลความสะอาดทุกสิ่งอย่างคูณสองถึงสามเท่าเพื่อที่จะให้คะแนนของร้านสูงๆ 

      เราอยากลาออกแล้วค่ะ ตั้งใจว่าถ้าพรุ่งนี้คุณเจ้าของร้านมาซ้ำ ก็จะบอกกล่าวแต่โดยดีแล้วค่ะว่าออก แต่เขาจะไม่มีคนทำงานในส่วนที่น้องบีหยุดไปเที่ยวกับครอบครัวห้าวัน  พี่ๆในห้องมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ กลุ้มจนนอนไม่หลับค่ะ 

     แต่เราคิดว่า ไม่มีที่ไหนขาดเราไม่ได้หรอกค่ะ ต่อให้เราตายคาบาร์ชงหรือหน้าเคาน์เตอร์ พรุ่งนี้เค้าก็แค่เปิดรับสมัครคนใหม่ รบกวนพี่ๆในห้องช่วยนำทางพนักงานมืดบอดคนนี้ด้วยค่าว่าควรทำอย่างไรกับชีวิตดี