สวัสดีค่ะ วันนี้หนูมีเรื่องที่อยากจะเล่าและอยากได้คำปรึกษาเพิ่มเติมจากเพื่อนๆในพันทิปค่ะ ถ้าเล่าผิดขาดหรือผิดพลาดต้องไหนก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ หนูไม่ได้เก่งกับการเล่าเรื่องสักเท่าไหร่ค่ะ ติได้นะคะแต่ว่าขอไม่หนักจนเกินไป หนูค่อนข้างที่จะ sensitive ค่ะ 🥹🫶🏻

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับปัญหาในครอบครัวของหนูนะคะ คือตอนนี้หนูไม่ได้อยู่ที่บ้านนะคะ เพราะว่าเรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำ นานๆครั้งจะได้กลับบ้านที และวันนี้วันที่ได้ลงกระทู้นี้ก็เป็นวันที่จะต้องกลับบ้านค่ะ คืนก่อนที่จะโพสต์กระทู้นี้หนูได้ทำการโทรวิดีโอคอลไปหาคุณยายค่ะ (ต้องเล่าก่อนว่าตอนนี้หนูได้อาศัยอยู่คุณตากับคุณยายแล้วก็น้องสาวอีกหนึ่งคนค่ะ ส่วนคุณแม่ได้ไปทำงานที่กรุงเทพค่ะ) และเมื่อคุณยายรับสายหนูก็คุยกันเกี่ยวกับเรื่องต่างๆแล้วมันจะมีจังหวะนึงที่น้องสาวของเราที่อยู่บ้านกับคุณยายได้ทำการกินขนมค่ะแล้วคุณยายของเราก็ดุน้องค่ะเพราะว่าน้องกินเกินที่กำหนดไว้ เราไม่ได้ไปขัดเลยนะคะในตอนที่คุณยายดุน้องสาวเรา เพราะว่ามันก็มีเหตุผลในการดุ แต่คราวนี้คุณยายได้ขู่น้องและโยงไปที่คุณพ่อของน้องและด่าคุณพ่อของน้องค่ะ (เดี๋ยวขออนุญาตเล่าเรื่องของคุณพ่อของน้องก่อนนะคะ คือจริงๆแล้วเรากับน้องไม่ได้มีคุณพ่อเดียวกันนะคะ คนละพ่อค่ะ แต่แม่เดียวกัน คุณพ่อน้องเป็นคนที่ชอบว่าคุณยายและดุคุณยายค่ะ ทำให้คุณยายกับคุณพ่อน้องไม่ชอบกันเท่าไหร่ค่ะ แต่พ่อของน้องก็จะมาหาบ่อยๆและซื้อขนมมาให้น้องค่ะ (เกือบทุกวันเลยก็ว่าได้) หนูรู้นะคะว่าทั้งสองไม่ชอบกัน ว่าเขามีปัญหาอะไรกันบ้าง) ประมาณว่าพ่อของน้องมันเลวมันนิสัยไม่ดี ถ้ายังกินขนมแบบนี้อีกก็ไปอยู่กับพ่อเลยไป หนูก็เลยขัดค่ะ เพราะว่าหนูไม่อยากให้น้องมีปมเหมือนกับหนู หนูก็เคยโดนแบบนี้ค่ะ เมื่อตอนเด็กๆ ประมาณว่าถ้ายังเล่นโทรศัพท์แบบนี้จะย้ายไปอยู่โรงเรียนอื่น แล้วมันคือปมของหนูเลยค่ะ หนูไม่อยากให้น้องโดนแบบหนู หนูก็เลยเข้าไปขัดค่ะ แล้วก็พูดกับคุณยายประมาณว่า ยายคะทำแบบนี้ไม่ถูกนะ มันเป็นเหมือนการสร้างปมด้อยให้น้องเลยนะ แล้วคุณยายก็ตอบหนูว่า "เออ ยายจะสร้างปมด้อยให้มันเอง ให้มันจำฝังใจเลย" มันทำหนูช็อคไปเลยค่ะ หนูก็เลยพูดว่ามันไม่ได้นะ แล้วก็เกิดการดราม่าทะเลาะกันค่ะ คุณยายแทบจะไม่ให้โอกาสหนูพูดเลย พูดแต่ว่าพ่อน้องทำกับยายไว้มากเท่าไหร่รู้ไหม แล้วก็สอนนู่นสอนนี่ พูดว่าหนูไม่เข้าใจเขาอย่างนี้บ้าง หนูแทบไม่มีสิทธิที่จะได้พูดเลยค่ะ แล้วเหมือนคุณยายจะหงุดหงิดหนูก็เลยกดวางสายเลยค่ะ หนูแทบไม่ได้พูดอะไรเลย หนูนั่งคิดทบทวนทั้งคืนเลยนะคะว่าหนูทำถูกไหม ยังไงบ้าง แล้วหนูก็คิดว่าหนูไม่ผิดเลยหนูก็แค่ไม่อยากให้น้องมีปมด้อยก็เท่านั้นเอง แล้วเช้าวันต่อมาก็คือวันนี้ เขาได้ส่งข้อความมาหาหนูค่ะว่า "ยายคิดทั้งคืนคือหนูสอนยายกับใครก็ตามหนูยังเด็กอยู่ไม่ควรสอนผู้ใหญ่" หนูก็เลยตัดสินใจโทรไปหายายอีกครั้งก่อนที่จะกลับบ้านแล้วก็เกิดการต่อปากต่อคำกันขึ้นมาอีกค่ะ แล้วก็เป็นเหมือนเดิมค่ะ เขาไม่ฟังหนูเลย เขาก็เอาแต่พูดว่าหนูสอนผู้ใหญ่ ก่อนที่จะวางสายไปอีกครั้ง แล้วพอกลับบ้านมาหนูก็ขอเขาคุยอีกครั้งค่ะเพราะไม่อยากให้ปัญหาติดค้างอยู่ในใจ แต่ก็ใช่ค่ะ เขาไม่ฟังหนูอีกแล้ว หนูก็แค่อยากให้เขาฟังหนูบ้างเท่านั้นเอง แต่นี่เหมือนกับหนูเป็นกำแพงที่คอยให้เขาระบายอยู่เสมอ หนูรู้นะคะว่าเขาเหนื่อย หนูพยายามเอาใจใส่เขา เขาก็เอาใจใส่หนูนะคะ แต่เขาไม่เคยฟังคำพูดหนูเลย

ทุกคนคิดยังไงคะ ถ้าหนูเล่าผิดตรงไหนก็ต้องทำการขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยนะคะ ขอบคุณที่รับฟังเสียงเล็กๆจากเด็กคนนี้ค่ะ ขอบคุณจริงๆ