ขอแบ่งเป็นกรณีไปครับ คนแก่ ก็แยกออกมา เอามาคุยเฉพาะคนที่ยังไม่แก่แต่ลีลาเยอะ

ผมเคยนะที่แบบ ลงไปช่วยเลย บอกผมรีบ แปบเดียวขึ้นครบ

หลายคนคิดไม่ได้ว่าคนเรามันมีความรีบร้อนไม่เท่ากัน การที่เราไม่รีบ แต่คนอื่นรีบ แล้วทำมาบอกว่า ทำเป็นใจร้อนไปได้ ไม่ได้ดูเป็นคนสุขุมหรือคนใจเย็นหรือดูดี แต่.......มันดูเห็นแต่ตัว ไร้มารยาทครับ แต่ถามว่าทำไรได้ไหม ก็ไม่ได้ 5555555 ก็ต้องลงไปช่วย เขาจะได้ขึ้นไวๆ

แล้วที่แย่ที่สุดคือ บางที่จอดหลบให้คันหลังผ่านได้ แต่...... จอดขวางจ้าาาาาาาาาาาา สุดยอดไปเล๊ยยยยยยยยยยยยย

ส่วนตัวผมไม่ว่าของจะเยอะจะหนักผมก็ลากไปขึ้นรถที่จอดอยู่ไม่วนมาแล้วเอาของขึ้น ยกเว้นคนแก่ รอนั่นละเดี๋ยววนมารับ

มันเป็นการสั่งสอนหรือการอบรมแบบทางอ้อมของสังคมไทยที่มีมาช้านานครับ ยกตัวอย่างเช่น เขาห้ามเลี้ยวขวา แม่บอก ไม่มีตำรวจ เลี้ยวได้
มันซึมซับเข้าไปในส่วนลึกของสมองนั่นนะ พอไม่มีตำรวจไม่มีใครจับ ไฟแดงก็ฝ่า ห้ามเลี้ยวก็เลี้ยว จอดขวางช่างมัน ใครเดือนร้อนช่างมัน
เพราะสุดท้ายแล้วก็ไม่ได้รับผลจากการกระทำที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรือผิดกฎหมาย

บางครั้งเรารู้อยู่แก่ใจว่าต่อให้ทำผิด เห็นแก่ตัว ไร้มารยาท ก็ไม่ได้รับผลของการกระทำนั้น แถมเราได้ประโยชน์อีกด้วย ทำไมเราไม่เอาประโยชน์เข้าตัวละ การที่คนเราเราเลือกที่จะไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ผมเรียกว่า "จิตสำนึกที่ดี"

ซึ่งผมมองว่า "จิตสำนึกที่ดี" เอาเฉพาะบนท้องถนนหรือตอนขับรถนั่นนะ หลายคนยังขาดอีกเยอะครับ