เดือนนี้เป็นเดือนที่ผมชีพจรลงเท้า เริ่มต้นเดือนด้วยการไปพัทยา
จากนั้นก็ไประยอง พอปลายเดือนก็กลับมาพัทยาอีกครั้ง

เรียกได้ว่ากินอาหารโรงแรมมากกว่ากินข้าวที่บ้าน
ร่างกายจึงต้องการอาหารเผ็ด ๆ รสจัดจ้านให้มาปั่นป่วนในท้อง
เพราะอาหารโรงแรมทั้งที่พัทยาและที่ระยองนั้น ไม่เชิงว่า (ไม่) อร่อย
แต่รสชาติมันออกมาแบบตรงกลาง กลางใจชาวต่างชาติมากกว่าคนไทย

ผนวกกับอาหารเช้าในไลน์ของโรงแรมล่าสุดที่เข้าพักนั้นไม่ไหวจริง ๆ 
ก่อนกลับเมืองกรุงเลยตัดสินใจเสริชหาร้านกะเพราทะเล กระเพราปู แซ่บ ๆ ก่อนกลับบ้าน

และกูเกิ้ลก็พาผมมาสู่ร้านแก้วกะเพราปู ร้านกระเพราบ้าน ๆ ? 
แถวพัทยาเหนือ-นาเกลือ

แม้ข้อมูลที่สืบค้นจะบอกว่าที่นี่อาจต้องรอคิวนาน 30-60 นาที 
แต่เมื่อใจมันมา เวลาก็ไม่ใช่อุปสรรค เราจะรอ !!

และก็ไม่ผิดหวัง หลังจากกระเพราราดข้าวยกมาเสริฟ 
กะเพราทะเลรวม ราคา 200 +10 บาท เนื่องจากเพิ่มไข่ดาวมา 1 ฟอง


กระเพราแท้ ๆ ที่หอมกลิ่นกระเพรากับพริก น้ำขลุกขลิกพอให้เอาไปคลุกกับข้าว

เป็นกะเพราฉุน ๆ ที่ไม่อุดมด้วยน้ำมันหอยและซีอิ้วดำ 
ด้วยเหตุนี้ รสชาติทะเลจากอ่าวพัทยาจึงเข้ามากระแทกเข้ากระพุ้งแก้มผมอย่างเต็ม ๆ
เป็นมื้อแรกที่ทำให้ผมรู้สึกจริง ๆ ว่าผมอยู่ใกล้ทะเลมากแค่ไหน

200 +10 บาทกับกั้งที่ผมนับได้ 3 ตัว ปลาหมึกชิ้นใหญ่ ๆ ที่แอบมีไข่อยู่ข้างใน
หอยเชลล์อีก 3 กุ้งไม่ได้นับ และปูที่ยังเป็นชิ้นไม่ใช่เศษเนื้อปูที่ขูดมารวม ๆ กัน
ยังคงเห็นเนื้อส่วนที่หากน้องปูยังอยู่ คงมองค้อนและหันก้ามมาหนีบมือเราแน่ ๆ


แม้จะไม่ถูกกับกะเพราจานละ 210 บาท แต่ผมก็ไม่กล้าพูดว่ามันแพง
มันสมเหตุ และสมผล และหากมันถูกกว่านี้พึงเชื่อเถิดว่าผมคงไม่กล้าเขียนรีวิวยืดยาวให้คุณฟัง (อ่าน) 
เพราะคุณภาพและความสดของวัตถุดิบมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ผมคาดหวัง

อีกหนึ่งอย่างที่อยากแนะนำสำหรับร้านนี้คือปูจ๋า ปูจ๋าตัวละ 40 บาท 
หมูสับผสมกับเนื้อปูกำลังดี ได้ทั้งรสชาติของทั้งหมูและปู 
ที่สำคัญแม้จะเติมพริกไทยมาพอสมควรแต่พริกไทยไม่ได้กลับรสชาติความอร่อยของวัตถุดิบอื่น ๆ เลย

เป็นอีกร้านที่อยากแนะนำ 
และแนะนำให้ทำใจเพราะรอนานแน่นอน แต่เชื่อเถอะว่าเป็นร้านที่ควรค่าต่อการรอ


#กินข้าวกับอาเฮีย
#เหล็กไม่เอาถ่าน