ต้องดูสถานการณ์  ว่าเราอยู่ในสถานะไหน อีกฝ่ายเป็นใครด้วยใช่ไหมครับ

เหมือนแม่ไล่คนเช่าบ้านออก สุดท้ายมันก็หาบ้านใกล้ๆกันในซอยเดียวกันเช่าต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าคนเช่าบ้านคือคนกว้างขวางในซอย   รู้จักคนเยอะในซอย มีฉายาเป็นโทรโข่งประจำซอย
พอไล่ปุ๊บ  มันก็ไปกระจายข่าว  ว่าแม่ไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้  อย่าไปเช่าบ้านมัน

ประกอบกับมันไมไ่ด้ทำงาน  วันๆก็นั่งเล่นในซอยทั้งวัน   ใครขับมาถามบ้านเช่ามันสามารถสกรีนได้ตลอดเวลาว่าอย่าไปเช่าไม่ดีหรอก  
เพราะมันก็อยู่แค่นี้นั่งตั้งวงเมาส์ในซอย  เดินเล่นในซอย  อยู่แบบประหยัดๆไม่ชอบเที่ยว  

สุดท้ายกว่าจะหาคนเช่าได้ผ่านไป1-2ปีได้

อันนี้แปลว่า  เด็ดขาดเกินไปก็ไม่ได้ใช่ไหมครับ  ดูอีกฝ่ายด้วยว่ามีความสามารภเอาคืนเราได้ขนาดไหน
ถ้าเป็นกรณีนี้ไม่ควรไล่ใช่ไหมครับ  เพราะมันสามารถเอาคืนเราได้