ประสบการณ์เราแม้จะผ่านมาเกือบ20ปีแล้ว  ตอนนั้นเราอยู่ป.6 เทอม 2 ย้ายโรงเรียน ย้านบ้านไปอยู่ต่างจังหวัด ต้องปรับตัวปรับสภาพแวดล้อมทั้งหมด การไปเรียนโรงเรียนใหม่วันแรกของเรา ซึ่งกลางเทอม และเพื่อนๆเปิดเทอมสอง ไปเป็นอาทิตย์ก่อนเราจะย้ายมา มีคุณครูฝ่ายทะเบียนพามาห้องที่เราต้องเรียน พอหมดคาบที่จะไปเรียนกับครูที่ปรึกาและคาบวิทย์  ช่วงนั้นมีการนั่งประจำที่เป็นกลุ่มกัน  เราไม่มีที่นั่งและไม่รู้จะต้องนั่งกลุ่มไหน เลยยืน และเพื่อนก็บอกคุณครูไปว่า ครูค่ะเพื่อนไม่มีที่นั่ง ครูตะโกนมาใส่หน้าเราและบอกว่า "ไม่มีก็ยืนตายตรงนั้นแหละ" ฟังจบแทบอยากร้องไห้นำตาไหล รู้สึกแย่มากๆ คิดทีไรก็อยากจะร้องทุกที
และตอนมัธยมเรามีแฟนที่เป็นนักกีฬาและหน้าตาดี ตอนนั้นเราเรียนห้องหนึ่งหน้าตาธรรมดา คุณครูบอกกับเราว่าคบไปก็เสียการเรียนและหน้าตาอย่างเธอสักวันเขาก็ต้องทิ้งไปมีคนอื่น มันทำให้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ จนตอนนี้เราอายุเลข3แล้ว เราดูแลตัวเองดีมาก คำพูดของครูวันนั้นเป็นปมเรามาตลอดนึกทีไรก็เจ็บในใจทุกที