ช่วงนี้รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ ปกติแม่เราเป็นคนที่รักเรามากหลังจากที่เลิกกับพ่อมาแม่ก็อยู่กับเราสองคนและแม่ก็รักเรามากๆมีเวลาให้ดีแต่อยู่ๆวันนึงแม่ก็ได้เจอได้คุยกับผู้ชายคนนึงค่ะคุยกันไปได้สักพักก็คบกันตอนแรกที่ยังปิดเทอมอยู่เราไปอยู่กับทางฝั่งพ่อเลี้ยงนะคะแม่ก็ไปด้วยพอเปิดเทอมทางพ่อเลี้ยงก็ย้ายมาอยู่บ้านเราก็ใช้ชีวิตปกติค่ะแต่หลังจากเขาเข้ามาได้ไม่นานแม่ก็เริ่มเปลี่ยนไปเเม่เริ่มไม่มีเวลาให้ใช้เวลาอยู่กับพ่อเลี้ยงมากขึ้นแล้วแม่ก็เริ่มห่างจากเรามากขึ้นเขาเริ่มไม่สนใจเราเหมือนแต่ก่อนแต่พ่อเลี้ยงเขาสนใจมากขึ้นกว่าเดิมมากๆเวลาพูดกับพ่อเลี้ยงแม่พูดด้วยดีมากๆมีแต่เสียงหัวเราะแต่พอแม่มาคุยกับเราเขาดูไม่มีความสุขเหมือนเมื่อก่อนเขาพูดกับเราไม่ค่อยดีพอเราถามว่าแม่รักพ่อมากกว่าหนูรึป่าวเขาก็จะตอบกลับมาเสมอว่า อย่าเยอะให้มากหรืออย่ายาวแล้วเรื่องก็จะจบด้วยการที่เรากับแม่ทะเลาะกันทุกครั้งงเราเข้าใจค่ะว่าเขาอาจจะเหนื่อยที่ดูแลเราคนเดียวมานานแต่เรารู้สึกแย่ซะเองค่ะเขาดูไม่เทคแคร์เราเหมือนแต่ก่อนชอบพูดปัดใส่เราเราพูดถึงพ่อเลี้ยงนิดหน่อยเเบบติหน่อยๆอ่ะค่ะแม่ก็มาว่าเราเวลาเขาอยู่ด้วยกันดูรักกันมากๆเลยนะคะแต่เขากลับดันลืมเราไว้ข้างหลัง เราอึดอัดใจมากๆเลยค่ะเราพยายามยิ้มให้มากที่สุด เราไม่อยากร้องไห้เราอยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้บางทีเราก็คิดนะคะว่าแม่ยังรักเราอยู่รึป่าว ก็รักแหละค่ะแต่เขาแค่อาจจะแบ่งความรักที่เคยให้เราไปให้พ่อเลี้ยง เราจะทำไงต่อไปกับชีวิตดีคะ