มีบางช่วงเวลา  ที่เรารู้สึกเกลียดตัวเอง ไม่ชอบตัวเองเลย และมักคิดว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้   ต้องมาเจออะไรแบบนี้  ทำกรรมอะไรไว้   ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวด้วย  พอคิดแบบนี้ก็รู้สึก

ตามหัวข้อเลยค่ะ เหนื่อย ทรมาน เกลียดตัวเองมสกๆ มีแต่คนในบ้านอยากให้ตาย อยากตายให้มันจบๆ ไป ไม่อยากเจออะไรอีกแล้ว

- เรารู้สึกว่า โรคนี้มันน่าลำคาน (สำหรับคนที่กำลังมีสภาวะนี้อยู่)  เชื่อสิว่าเราเองไม่ได้ชอบที่ตัวเองอยากตายอยู่ตลอดเวลา รู้ว่าคนอื่นต้องเกลียดเราแน่ๆ ถ้าพูดออกไปแบบนั้น เพราะเราเองก็ยังเกลียดตัว

ตอนแรกเราไม่รู้ค่ะเขาเป็นโรคซึมเศร้า เราคิดว่าเป็นที่สันดานเขาเสีย เคยเจอคุณหมอทั้งหนึ่งบอกว่าคนเป็นโดรคซึมเศร้าจะเห็นใจคนอื่นได้น้อยลง ซึ่งไม่รู้จริงไหม เขาเป็นคนข้างบ้านเราค่ะตอนนี้เราแล้วจะเป็นไปกั

ตามหัวข้อเลยครับ เมื่อช่วง3-4เดือนก่อน มีเหตุให้ต้องออกจากงาน ด้วยอะไรหลายๆอย่าง เพื่อนร่วมงานแย่ๆ เจ้านายห่วยๆ ทำร้ายทั้งคำพูดและกดดันสารพัดอย่างที่ต้องรับมือ ประเด็นหลักๆคือเราทำงานไม่ตรงกับต่ำแหน่ง

ความรู้ว่า "แท้จริงมันไม่มีเราอยู่จริง" นี้ เกิดมาจากความเข้าใจ ไม่ใช่มาจากความเชื่อหรือการคาดเดา ความเชื่อมาจากการอ่านจากตำราหรือฟังมาจากคนอื่น ซึ่งมันก็อาจผิดได้ การคาดเดา คืดารคาดคะเนเอ

คิดว่าสาเหตุหนึ่งเกิดจากสภาพสังคมในยุคโลกาภิวัฒน์ที่เปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย อย่างไทยเราเห็นว่ามีตัวเลขที่เข้าข่ายเป็นโรคนี้ถึง 10 ล้านคนและเชื่อเลยน่าจะเกิดจากผู้คนในสังคมเมืองมากก่วาสังคมชนบท  ทำไ

พึ่งได้ทำงานองค์กรใหญ่ๆในสายงานบริการ มีคนเยอะมากและทำงานร่วมกันคนอื่นๆเยอะหมุนเวียนไปมา เราพึ่งได้เข้าทำงานและยังอยู่ในช่วงเรียนรู้ภาระงานต่างๆของแผนกที่ได้รับ สังคมที่เจอค่อนข้างกว้างและใหญ่มีหลายช่

เราเพิ่งย้ายงานตั้งแต่ มกราคม 67 ค่ะ เงินเดือนสูงกว่าค่าตลาดมาก (เกือบ 2 แสน) ตั้งแต่มาเริ่มทำที่นี่ ไม่มีความสุขเลย อึดอัดทุกวัน การเมืองแรงมาก  เข้ามาใหม่ ไม่ได้ยุ่งอะไรกับใครยังโดนเลยค่ะ