องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้ประกาศให้ “ความเหงา” เป็นภัยคุกคามสุขภาพทั่วโลกเร่งด่วน 
โดยระบุว่าความเหงาเป็นปัญหาสุขภาพที่พบได้ทั่วโลกและกำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยคาดว่าในปี พ.ศ. 2573 จะมีผู้คนกว่า 1 ใน 3 ของประชากรโลกรู้สึกเหงา

ความเหงามีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเกิดโรคต่างๆ เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคเบาหวาน โรคซึมเศร้า และโรคอัลไซเมอร์ โดยความเหงายังสามารถส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตและอารมณ์ เช่น ความรู้สึกโดดเดี่ยว ไร้ค่า และสิ้นหวัง

WHO เรียกร้องให้ประเทศต่างๆ ทั่วโลกให้ความสำคัญกับปัญหาความเหงาและดำเนินการแก้ไขปัญหานี้ โดยเสนอให้มีการพัฒนานโยบายและโปรแกรมต่างๆ เพื่อส่งเสริมความสัมพันธ์ทางสังคมและลดความเหงาของประชากร

สำหรับประเทศไทย จากการสำรวจของสำนักงานสถิติแห่งชาติในปี พ.ศ. 2564 พบว่ามีคนไทยกว่า 40% รู้สึกเหงา โดยกลุ่มที่รู้สึกเหงามากที่สุด ได้แก่ กลุ่มผู้สูงอายุ ผู้ที่อาศัยอยู่ในชนบท และผู้ที่อาศัยอยู่คนเดียว