พอดีว่าไม่ได้เล่นพันทิปเลยยืมล็อคอินเพื่อนมาค่ะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ แต่ขอขยายความเพิ่มหน่อยนะคะ ปัจจุบันเรา(จขกท)อายุ21ปี ส่วนแฟนเราก็อายุ21ปีเท่ากัน แฟนเราอายุห่างจากเราแค่เดือนเดียว เรื่องมันมีอยู่ว่าครอบครัวเรามีพี่น้องสองคน เราเป็นพี่สาวคนโต แล้วมีน้องชายอีก1คน อายุห่างจากเรา3ปี(พ่อแม่เดียวกัน) เราสองคนพี่น้องอยู่กับพ่อตั้งแต่ประมาณป.4 เนื่องจากว่าพ่อกับแม่เราแยกทางกัน เราสามคนพ่อลูกเลยอยู่ด้วยกันมาโดยตลอด ระหว่างทางพ่อเราก็อาจจะมีคุยกับใครบ้าง เราก็พอสังเกตเห็น แต่ว่าเราไม่ได้สนใจอะไร เพราะเขาก็โตกันแล้ว แม่เราก็ไปมีครอบครัวใหม่แล้ว(แต่ยังติดต่อกับเราอยู่ตลอดนะคะ) เราเองก็เริ่มมีแฟน(คนปัจจุบัน) ตอนนี้เราคบกันมากำลังจะเข้าปีที่4 แต่ถ้านับตั้งแต่รู้จักกันก็ประมาณ6ปีได้แล้ว ซึ่งเราก็ติดต่อกันผ่านทางโทรศัพท์ตลอดในช่วงระยะแรกที่คุยกัน เนื่องจากว่าตัวเราเองอยู่ที่กรุงเทพ ส่วนเขาเป็นคนต่างจังหวัดมาจากภาคใต้ แต่ในช่วงแรกที่ยังเป็นแค่คนคุยกันอยู่ ตัวเขาเองก็ยังอยู่ที่ใต้ จนช่วงเขาจะขึ้นมหาลัย เขาก็ขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพ ซึ่งมันก็พอดีกับเราเลย เพราะเราก็อยู่กรุงเทพอยู่แล้ว ช่วงที่คบกัน เราเลยไปมาหาสู่กันได้บ่อยตามวันว่างๆ บางทีก็หลังเลิกเรียน หรือวันหยุดก็นัดกันไปข้างนอก บางทีเราก็ไปนอนบ้านแฟนเลย โดยบอกพ่อแค่ว่าไปบ้านเพื่อน ซึ่งเราทั้งคู่ตกลงกันว่าจะยังไม่เปิดตัวกับที่บ้าน รอสัก6ปีก่อนเราถึงจะไปเปิดตัวกัน ซึ่งก็เท่ากับว่าบ้านเราทั้งสองก็ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเรา แล้วเรากับแฟนก็จะเข้าใจกันได้ดีมากๆ ในเรื่องของครอบครัว เพราะครอบครัวเราแตกแยกเหมือนกัน เขาเป็นลูกชายคนเดียวอยู่กับแม่ ส่วนเราก็อยู่กับพ่อ เราทั้งคู่เลยเข้าใจกันมากๆ จนไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ประมาณสักช่วงต้นๆปี พ่อก็เหมือนเริ่มพูดให้เราฟังบ้างแล้วว่าเขากำลังคุยกับคนนี้ๆๆอยู่นะ แต่เขาไม่ได้บอกว่าเป็นใครนะคะ จะบอกแค่ประมาณว่า“เนี่ยคุยกับคุณครูอยู่นะ” อะไรทำนองนี้ ไอ้เราก็อย่างที่บอกพ่อเราจะคุยกับใครมันก็เรื่องของเขา เพราะเขาโตแล้ว จนประมาณสัก2-3เดือนที่ผ่านมา เราก็ไปเรียนตามปกติ ตกเย็นจะไปหาแฟน(ก็คือจะนัดไปเดินเล่นด้วยกันเหมือนทุกๆวัน) ซึ่งวันนั้นเรามีเรียนแค่ช่วงเช้า เราก็เลยโทรไปหาแฟน แต่แฟนเราบอกว่าวันนี้เขาไม่ว่าง แม่เขาพึ่งมาบอกว่าให้ไปหาแม่เขาหน่อย เพราะแม่ของแฟนเราพึ่งขึ้นมาจากใต้ เขาก็เลยจะไปรับ เราก็โอเคเข้าใจได้ เย็นวันนั้นเราก็เลยไปทำงานของเรา แล้วก็เตรียมตัวกลับบ้าน ซึ่งวันนั้นเราเสร็จงานเกือบ2ทุ่ม เหนื่อยมากๆๆๆๆๆ อยากรีบถึงบ้าน รีบไปนอน แต่เรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมันก็ดันเกิด เรานั่งแท็กซี่มาถึงหน้าบ้าน ก็เห็นรถคันนึงจอดอยู่ ซึ่งตอนนั้นอะใจเริ่มแป้วแล้ว เพราะรถคันนี้มันเหมือนรถแฟนเรามาก ก็เลยพยายามจะมองทะเบียนรถ แต่ก็มองไม่ได้เพราะมันเป็นจุดอับสายตาทั้งหน้าและหลังเลย เราเลยพยายามคิดบวกเข้าไว้ ว่าอาจจะบังเอิญก็ได้ เพื่อนพ่ออาจจะมาหา พอเราเข้ามาในบ้าน เราก็เจอผู้หญิงคนนึงกำลังนั่งปอกผลไม้อยู่ที่โซฟา เราก็ไม่รู้ว่าใครเลยสวัสดีไว้ก่อน เพราะตอนนั้นยังไม่เห็นพ่อ เราเลยเดินหาพ่อ จนไปเจอพ่อเราอยู่ที่ห้องครัว กำลังจัดของอยู่ เราก็เลยไปถามพ่อว่าใคร พ่อเราก็บอก“พอดีเลย จะได้แนะนำ” โห ไม่อยากเล่าตอนนี้เลย ขนาดพิมพ์อยู่น้ำตายังตก ไอ้วินาทีนั่นที่พ่อกำลังพาเราเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกรอบ พ่อเรากำลังจะพูดแนะนำให้เราอยู่แล้ว แล้วอยู่ๆพ่อเราก็ดันพูดชื่อแฟนเราขึ้นมา สมมุติว่าชื่อเต้นะคะ “แล้วเต้ล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนตกใจนิดหน่อยแล้วก็เรียกเต้(ชื่อแฟนเรา)บอกว่าให้มาหาอาหน่อย ตอนนั้นใจเราก็ไม่สู้ดีแล้ว เพราะมันเริ่มจะบังเอิญเยอะเกินไปแล้ว ตั้งแต่รถ จนชื่อ แต่เอาว่ะ! เราก็ยังใจดีสู้เสือ มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก จนวินาทีที่คนชื่อเต้เดินมา โอโห้ แผ่นหลังนี้ ความสูงนี้ กลิ่นนี้ ท่าเดินนี้ มันคือแฟนเราหมดเลย และใช่ เต้คนนี้คือแฟนเราจริงๆ จังหวะที่เรามองหน้ากัน เรายังจำความรู้สึกตรงนั้นได้ไม่ลืม ตอนนั้นเหมือนเราทั้งคู่ช็อค ตกใจกันไปเลย เราสองคนมองหน้ากันจ้องกันอยู่นานมาก จนแม่เขาทักว่ามองอะไรกันขนาดนั้น แล้วก็บอกเต้ว่าทักทายพี่เขาสิ แฟนเราก็ทำท่าทีงงๆ แล้วก็แนะนำตัวกับเรา ซึ่งตอนนั้นอะน้ำตาเรามันคลออยู่ในตาแล้วอะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ไม่รู้ความรู้สึกนี้มันคืออะไร มันผิดหรือถูกวะเนี่ย คือกูกำลังทำอะไรอยู่ ตอนนั้นทุกคำถามถาโถมเข้ามาเยอะมาก จนพ่อเราพูดแนะนำเสร็จว่า“พ่อกำลังคบกับคนนี้ น้าเขาจะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเรา” ตอนนั้นสมองเราตื้อมาก คิดอะไรไม่ออก จนถึงเวลาเข้านอน เราเครียด เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง จะเอายังไงดีต่อจากนี้ เพราะอย่างที่บอก คือเราแพลนกับแฟนไว้ว่าคบกันสัก6ปีเราจะเปิดตัวกับที่บ้าน แล้วตอนนี้เรายังไม่ทันเปิดตัวเลย ได้มาเป็นพี่น้องกันเฉย ทีนี้เรายิ่งคิดหนักเลยว่าจะบอกกับที่บ้านยังไง เพราะเอาจริงๆเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เราทั้งคู่ต่างก็มาจากคนละพ่อคนละแม่ ไม่มีเลือดเนื้อเชื้อสายเดียวกันเลยแม้แต่นิดเดียว แต่สถานการณ์มันทำอึดอัดไปหมด เราแยกกันนอน เข้าห้องใครห้องมัน ซึ่งห้องในบ้านมันก็มีเหลืออยู่อีกห้องหนึ่ง(เป็นห้องเก่าของแม่เรา) แฟนเราก็ไปนอนห้องนี้ ส่วนแม่แฟนก็ไปนอนกับพ่อเรา เราคิดอะไรไม่ออกเลยทักหาแฟน เราคุยกันอยู่นานว่าจะทำยังไงดี ก็ตามประสาเนอะ เรากับแฟนคบกันมาขนาดนี้ก็คงต้องเคยมีอะไรกันอยู่แล้ว เราก็มีอะไรกันปกติเหมือนแฟนทั่วๆไป ตามประสาคนเป็นแฟนกัน ซึ่งจะให้มานับมามองว่าเป็นพี่น้องกัน มันก็ยังไงๆอยู่ จนถึงดึกๆที่ทุกคนน่าจะหลับกันหมดแล้ว แฟนเราก็มาหาเราที่ห้อง เราก็อยู่ด้วยกัน คุยด้วยกันจนเกือบเช้า คุยกันเรื่องปัญหาตอนนี้ เพราะว่าต่อจากนี้เราทั้งคู่จะต้องอยู่ในบ้านเดียวกัน เป็นทั้งแฟนกัน และมีทั้งพ่อทั้งแม่เราอยู่ คือมันแปลกไปจากเดิม จากที่เรานัดไปหากันตลอด ตอนนี้กลายเป็นเราอยู่บ้านหลังเดียวกันแล้ว เราสองคนก็ยังไม่รู้จะหาวิธีบอกกับที่บ้านยังไง จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้บอกกับที่บ้าน แต่ตั้งแต่ตอนนั้นจนมาถึงปัจจุบัน ตอนดึกๆแฟนเราก็จะมานอนที่ห้องกับเราตลอด ทำให้ความสัมพันธ์เราสองคนมันก็ยิ่งดียิ่งขึ้นๆๆกว่าเดิมไปอีก แต่คำว่าพี่น้องที่คนในบ้านใช้เรียกเราสองคนมันก็ยังค้ำคออยู่ จนเมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้ว ในคืนวันศุกร์แฟนเราก็เข้ามานอนกับเราเหมือนอย่างเคย แล้ววันนั้นเราก็มีอะไรกัน เสร็จสิ้นอะไรเรียบร้อยเราก็นอนกัน แต่ปกติทุกเช้าแฟนเราเนี่ยจะออกจากห้องเราไปสักช่วงเวลาประมาณ6โมงเช้าทุกวัน แต่วันนั้นเราดันพากันหลับยาวไปจนถึงเที่ยง แล้ววันนั้นก็เป็นวันเสาร์ทุกคนอยู่ที่บ้านหมด แล้วมันดันเกิดเรื่องก็คือ เราสองคนตื่นเพราะแม่แฟนมาเคาะประตูเรียก เราทั้งคู่ก็ตกใจ เราก็เลยถามแม่แฟนไปว่ามีอะไรรึเปล่าคะ แม่เขาก็ถามเรากลับมาประมาณว่า หลิน(ชื่อเรา)“หลินเห็นเต้ไหมลูก แม่เคาะเรียกตั้งแต่เช้าไม่เห็นเปิดประตู แม่นึกว่านอนหลับ แต่ป่านนี่ยังไม่เห็นออกมาจากห้องเลย ห้องก็ล็อคด้วย” อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็จำคำพูดไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ว่าใจความประมาณนี้ ไอ้เราก็ลนแล้วทีนี้ หลักฐานมันอยู่ในห้องจะทำไงดีวะ ถ้าเปิดมาเห็นมันต้องไม่ปกติแน่ๆ เพราะเราก็พึ่งตื่น ห้องเต้ก็ล็อค แถมเต้ยังอยู่ในห้องเราอีก มันจะผิดสังเกตมากว่าทำไมเต้ถึงมานอนอยู่ในห้องเราทั้งที่เราพึ่งตื่น เราก็เลยให้เต้ไปแอบในตู้เสื้อผ้าเรา แล้วเราก็เปิดประตูไปหาแม่ ก็เลยชวนแม่ให้ไปสนใจอย่างอื่นก่อน เราก็เลยแกล้งบอกแม่ไปประมาณว่า“เดี๋ยวน้าลงไปกินข้าวก่อนก็ได้ เดี๋ยวหนูขอไปอาบน้ำก่อน ถ้าอาบเสร็จเดี๋ยวหนูไปปลุกให้ค่ะ” แม่แฟนเราก็เออ ออ โอเค ทำตามที่เราพูด แฟนเราก็เลยออกจากห้องเราไป วันนั้นก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี
**แต่ทั้งที่เราทั้งสองคนก็ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่ทำไมเราถึงรู้สึกผิดมากๆก็ไม่รู้ คำถามก็คือจะทำยังไงดีคะ เรากับแฟนควรจะเริ่มต้นหรือไปบอกพ่อกับแม่ของเรากันยังไงดี แล้วที่เราคบกันอยู่แบบนี้มันผิดไหมคะ ถ้าพ่อกับแม่เรารับรู้ เรายังจะมีโอกาสได้คบกันอยู่ไหม หรือจะต้องเลิกราแล้วไปเป็นพี่น้องกัน มันจะผิดศีลธรรมหรืออะไรหรือป่าวถ้าสมมุติคนอื่นเขามองเข้ามาในบ้านเรา(ส่วนตัวเราไม่ได้แคร์สายตาคน แต่กลัวพ่อกับแม่แฟนเราเขาจะห่วงตรงนี้ค่ะ)**
[อ้อลืมบอก เรากับแฟนอยู่คนละมหาลัยกันนะคะ]
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ❤️
เป็นแฟนกับพี่น้อง(ในศักดิ์)ตัวเองผิดไหม?
ตามหัวข้อเลยค่ะ แต่ขอขยายความเพิ่มหน่อยนะคะ ปัจจุบันเรา(จขกท)อายุ21ปี ส่วนแฟนเราก็อายุ21ปีเท่ากัน แฟนเราอายุห่างจากเราแค่เดือนเดียว เรื่องมันมีอยู่ว่าครอบครัวเรามีพี่น้องสองคน เราเป็นพี่สาวคนโต แล้วมีน้องชายอีก1คน อายุห่างจากเรา3ปี(พ่อแม่เดียวกัน) เราสองคนพี่น้องอยู่กับพ่อตั้งแต่ประมาณป.4 เนื่องจากว่าพ่อกับแม่เราแยกทางกัน เราสามคนพ่อลูกเลยอยู่ด้วยกันมาโดยตลอด ระหว่างทางพ่อเราก็อาจจะมีคุยกับใครบ้าง เราก็พอสังเกตเห็น แต่ว่าเราไม่ได้สนใจอะไร เพราะเขาก็โตกันแล้ว แม่เราก็ไปมีครอบครัวใหม่แล้ว(แต่ยังติดต่อกับเราอยู่ตลอดนะคะ) เราเองก็เริ่มมีแฟน(คนปัจจุบัน) ตอนนี้เราคบกันมากำลังจะเข้าปีที่4 แต่ถ้านับตั้งแต่รู้จักกันก็ประมาณ6ปีได้แล้ว ซึ่งเราก็ติดต่อกันผ่านทางโทรศัพท์ตลอดในช่วงระยะแรกที่คุยกัน เนื่องจากว่าตัวเราเองอยู่ที่กรุงเทพ ส่วนเขาเป็นคนต่างจังหวัดมาจากภาคใต้ แต่ในช่วงแรกที่ยังเป็นแค่คนคุยกันอยู่ ตัวเขาเองก็ยังอยู่ที่ใต้ จนช่วงเขาจะขึ้นมหาลัย เขาก็ขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพ ซึ่งมันก็พอดีกับเราเลย เพราะเราก็อยู่กรุงเทพอยู่แล้ว ช่วงที่คบกัน เราเลยไปมาหาสู่กันได้บ่อยตามวันว่างๆ บางทีก็หลังเลิกเรียน หรือวันหยุดก็นัดกันไปข้างนอก บางทีเราก็ไปนอนบ้านแฟนเลย โดยบอกพ่อแค่ว่าไปบ้านเพื่อน ซึ่งเราทั้งคู่ตกลงกันว่าจะยังไม่เปิดตัวกับที่บ้าน รอสัก6ปีก่อนเราถึงจะไปเปิดตัวกัน ซึ่งก็เท่ากับว่าบ้านเราทั้งสองก็ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเรา แล้วเรากับแฟนก็จะเข้าใจกันได้ดีมากๆ ในเรื่องของครอบครัว เพราะครอบครัวเราแตกแยกเหมือนกัน เขาเป็นลูกชายคนเดียวอยู่กับแม่ ส่วนเราก็อยู่กับพ่อ เราทั้งคู่เลยเข้าใจกันมากๆ จนไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ประมาณสักช่วงต้นๆปี พ่อก็เหมือนเริ่มพูดให้เราฟังบ้างแล้วว่าเขากำลังคุยกับคนนี้ๆๆอยู่นะ แต่เขาไม่ได้บอกว่าเป็นใครนะคะ จะบอกแค่ประมาณว่า“เนี่ยคุยกับคุณครูอยู่นะ” อะไรทำนองนี้ ไอ้เราก็อย่างที่บอกพ่อเราจะคุยกับใครมันก็เรื่องของเขา เพราะเขาโตแล้ว จนประมาณสัก2-3เดือนที่ผ่านมา เราก็ไปเรียนตามปกติ ตกเย็นจะไปหาแฟน(ก็คือจะนัดไปเดินเล่นด้วยกันเหมือนทุกๆวัน) ซึ่งวันนั้นเรามีเรียนแค่ช่วงเช้า เราก็เลยโทรไปหาแฟน แต่แฟนเราบอกว่าวันนี้เขาไม่ว่าง แม่เขาพึ่งมาบอกว่าให้ไปหาแม่เขาหน่อย เพราะแม่ของแฟนเราพึ่งขึ้นมาจากใต้ เขาก็เลยจะไปรับ เราก็โอเคเข้าใจได้ เย็นวันนั้นเราก็เลยไปทำงานของเรา แล้วก็เตรียมตัวกลับบ้าน ซึ่งวันนั้นเราเสร็จงานเกือบ2ทุ่ม เหนื่อยมากๆๆๆๆๆ อยากรีบถึงบ้าน รีบไปนอน แต่เรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมันก็ดันเกิด เรานั่งแท็กซี่มาถึงหน้าบ้าน ก็เห็นรถคันนึงจอดอยู่ ซึ่งตอนนั้นอะใจเริ่มแป้วแล้ว เพราะรถคันนี้มันเหมือนรถแฟนเรามาก ก็เลยพยายามจะมองทะเบียนรถ แต่ก็มองไม่ได้เพราะมันเป็นจุดอับสายตาทั้งหน้าและหลังเลย เราเลยพยายามคิดบวกเข้าไว้ ว่าอาจจะบังเอิญก็ได้ เพื่อนพ่ออาจจะมาหา พอเราเข้ามาในบ้าน เราก็เจอผู้หญิงคนนึงกำลังนั่งปอกผลไม้อยู่ที่โซฟา เราก็ไม่รู้ว่าใครเลยสวัสดีไว้ก่อน เพราะตอนนั้นยังไม่เห็นพ่อ เราเลยเดินหาพ่อ จนไปเจอพ่อเราอยู่ที่ห้องครัว กำลังจัดของอยู่ เราก็เลยไปถามพ่อว่าใคร พ่อเราก็บอก“พอดีเลย จะได้แนะนำ” โห ไม่อยากเล่าตอนนี้เลย ขนาดพิมพ์อยู่น้ำตายังตก ไอ้วินาทีนั่นที่พ่อกำลังพาเราเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกรอบ พ่อเรากำลังจะพูดแนะนำให้เราอยู่แล้ว แล้วอยู่ๆพ่อเราก็ดันพูดชื่อแฟนเราขึ้นมา สมมุติว่าชื่อเต้นะคะ “แล้วเต้ล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนตกใจนิดหน่อยแล้วก็เรียกเต้(ชื่อแฟนเรา)บอกว่าให้มาหาอาหน่อย ตอนนั้นใจเราก็ไม่สู้ดีแล้ว เพราะมันเริ่มจะบังเอิญเยอะเกินไปแล้ว ตั้งแต่รถ จนชื่อ แต่เอาว่ะ! เราก็ยังใจดีสู้เสือ มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก จนวินาทีที่คนชื่อเต้เดินมา โอโห้ แผ่นหลังนี้ ความสูงนี้ กลิ่นนี้ ท่าเดินนี้ มันคือแฟนเราหมดเลย และใช่ เต้คนนี้คือแฟนเราจริงๆ จังหวะที่เรามองหน้ากัน เรายังจำความรู้สึกตรงนั้นได้ไม่ลืม ตอนนั้นเหมือนเราทั้งคู่ช็อค ตกใจกันไปเลย เราสองคนมองหน้ากันจ้องกันอยู่นานมาก จนแม่เขาทักว่ามองอะไรกันขนาดนั้น แล้วก็บอกเต้ว่าทักทายพี่เขาสิ แฟนเราก็ทำท่าทีงงๆ แล้วก็แนะนำตัวกับเรา ซึ่งตอนนั้นอะน้ำตาเรามันคลออยู่ในตาแล้วอะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ไม่รู้ความรู้สึกนี้มันคืออะไร มันผิดหรือถูกวะเนี่ย คือกูกำลังทำอะไรอยู่ ตอนนั้นทุกคำถามถาโถมเข้ามาเยอะมาก จนพ่อเราพูดแนะนำเสร็จว่า“พ่อกำลังคบกับคนนี้ น้าเขาจะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเรา” ตอนนั้นสมองเราตื้อมาก คิดอะไรไม่ออก จนถึงเวลาเข้านอน เราเครียด เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง จะเอายังไงดีต่อจากนี้ เพราะอย่างที่บอก คือเราแพลนกับแฟนไว้ว่าคบกันสัก6ปีเราจะเปิดตัวกับที่บ้าน แล้วตอนนี้เรายังไม่ทันเปิดตัวเลย ได้มาเป็นพี่น้องกันเฉย ทีนี้เรายิ่งคิดหนักเลยว่าจะบอกกับที่บ้านยังไง เพราะเอาจริงๆเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เราทั้งคู่ต่างก็มาจากคนละพ่อคนละแม่ ไม่มีเลือดเนื้อเชื้อสายเดียวกันเลยแม้แต่นิดเดียว แต่สถานการณ์มันทำอึดอัดไปหมด เราแยกกันนอน เข้าห้องใครห้องมัน ซึ่งห้องในบ้านมันก็มีเหลืออยู่อีกห้องหนึ่ง(เป็นห้องเก่าของแม่เรา) แฟนเราก็ไปนอนห้องนี้ ส่วนแม่แฟนก็ไปนอนกับพ่อเรา เราคิดอะไรไม่ออกเลยทักหาแฟน เราคุยกันอยู่นานว่าจะทำยังไงดี ก็ตามประสาเนอะ เรากับแฟนคบกันมาขนาดนี้ก็คงต้องเคยมีอะไรกันอยู่แล้ว เราก็มีอะไรกันปกติเหมือนแฟนทั่วๆไป ตามประสาคนเป็นแฟนกัน ซึ่งจะให้มานับมามองว่าเป็นพี่น้องกัน มันก็ยังไงๆอยู่ จนถึงดึกๆที่ทุกคนน่าจะหลับกันหมดแล้ว แฟนเราก็มาหาเราที่ห้อง เราก็อยู่ด้วยกัน คุยด้วยกันจนเกือบเช้า คุยกันเรื่องปัญหาตอนนี้ เพราะว่าต่อจากนี้เราทั้งคู่จะต้องอยู่ในบ้านเดียวกัน เป็นทั้งแฟนกัน และมีทั้งพ่อทั้งแม่เราอยู่ คือมันแปลกไปจากเดิม จากที่เรานัดไปหากันตลอด ตอนนี้กลายเป็นเราอยู่บ้านหลังเดียวกันแล้ว เราสองคนก็ยังไม่รู้จะหาวิธีบอกกับที่บ้านยังไง จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้บอกกับที่บ้าน แต่ตั้งแต่ตอนนั้นจนมาถึงปัจจุบัน ตอนดึกๆแฟนเราก็จะมานอนที่ห้องกับเราตลอด ทำให้ความสัมพันธ์เราสองคนมันก็ยิ่งดียิ่งขึ้นๆๆกว่าเดิมไปอีก แต่คำว่าพี่น้องที่คนในบ้านใช้เรียกเราสองคนมันก็ยังค้ำคออยู่ จนเมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้ว ในคืนวันศุกร์แฟนเราก็เข้ามานอนกับเราเหมือนอย่างเคย แล้ววันนั้นเราก็มีอะไรกัน เสร็จสิ้นอะไรเรียบร้อยเราก็นอนกัน แต่ปกติทุกเช้าแฟนเราเนี่ยจะออกจากห้องเราไปสักช่วงเวลาประมาณ6โมงเช้าทุกวัน แต่วันนั้นเราดันพากันหลับยาวไปจนถึงเที่ยง แล้ววันนั้นก็เป็นวันเสาร์ทุกคนอยู่ที่บ้านหมด แล้วมันดันเกิดเรื่องก็คือ เราสองคนตื่นเพราะแม่แฟนมาเคาะประตูเรียก เราทั้งคู่ก็ตกใจ เราก็เลยถามแม่แฟนไปว่ามีอะไรรึเปล่าคะ แม่เขาก็ถามเรากลับมาประมาณว่า หลิน(ชื่อเรา)“หลินเห็นเต้ไหมลูก แม่เคาะเรียกตั้งแต่เช้าไม่เห็นเปิดประตู แม่นึกว่านอนหลับ แต่ป่านนี่ยังไม่เห็นออกมาจากห้องเลย ห้องก็ล็อคด้วย” อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็จำคำพูดไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ว่าใจความประมาณนี้ ไอ้เราก็ลนแล้วทีนี้ หลักฐานมันอยู่ในห้องจะทำไงดีวะ ถ้าเปิดมาเห็นมันต้องไม่ปกติแน่ๆ เพราะเราก็พึ่งตื่น ห้องเต้ก็ล็อค แถมเต้ยังอยู่ในห้องเราอีก มันจะผิดสังเกตมากว่าทำไมเต้ถึงมานอนอยู่ในห้องเราทั้งที่เราพึ่งตื่น เราก็เลยให้เต้ไปแอบในตู้เสื้อผ้าเรา แล้วเราก็เปิดประตูไปหาแม่ ก็เลยชวนแม่ให้ไปสนใจอย่างอื่นก่อน เราก็เลยแกล้งบอกแม่ไปประมาณว่า“เดี๋ยวน้าลงไปกินข้าวก่อนก็ได้ เดี๋ยวหนูขอไปอาบน้ำก่อน ถ้าอาบเสร็จเดี๋ยวหนูไปปลุกให้ค่ะ” แม่แฟนเราก็เออ ออ โอเค ทำตามที่เราพูด แฟนเราก็เลยออกจากห้องเราไป วันนั้นก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี
**แต่ทั้งที่เราทั้งสองคนก็ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่ทำไมเราถึงรู้สึกผิดมากๆก็ไม่รู้ คำถามก็คือจะทำยังไงดีคะ เรากับแฟนควรจะเริ่มต้นหรือไปบอกพ่อกับแม่ของเรากันยังไงดี แล้วที่เราคบกันอยู่แบบนี้มันผิดไหมคะ ถ้าพ่อกับแม่เรารับรู้ เรายังจะมีโอกาสได้คบกันอยู่ไหม หรือจะต้องเลิกราแล้วไปเป็นพี่น้องกัน มันจะผิดศีลธรรมหรืออะไรหรือป่าวถ้าสมมุติคนอื่นเขามองเข้ามาในบ้านเรา(ส่วนตัวเราไม่ได้แคร์สายตาคน แต่กลัวพ่อกับแม่แฟนเราเขาจะห่วงตรงนี้ค่ะ)**
[อ้อลืมบอก เรากับแฟนอยู่คนละมหาลัยกันนะคะ]
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ❤️