สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่า เราไม่ได้สนิทกับลูกชาย เราเลิกลากับพ่อเขาตั้งแต่ยังเล็ก และลูกชายถูกดูแลโดยครอบครัวฝั่งพ่อ เรามีแวะเวียนไปหาลูกบ้าง เป็นครั้งคราว ไม่ได้ไปบ่อย ช่วงปิดเทอมก็จะรับลูกมาเที่ยว บ้านที่ กทม บ้าง แต่ก็เป็นการอยู่ด้วยกันสั้นๆ ลูกเราถูกเลี้ยงดูโดยปู่ กับ ย่าเป็นส่วนใหญ่ เพราะพ่อมีครอบครัวใหม่จะกลับมาหาลูกเฉพาะ ปีใหม่ สงกานต์เท่านั้น ตั้งแต่เล็ก จน ม.3 ลูกชายเรียนที่ โรงเรียนต่างจังหวัด เกรดเฉลี่ยนกลางๆ
จุดเริ่มต้นคือ เรารับลูกชายมาอยู่ด้วย ตอน ม.4 เพราะในมุมมองของเรา เราอยากให้ลูกพบเจอสังคมดีๆเพื่อนดีๆ เลยคิดว่าถ้าให้ลูกมาอยู่ด้วย น่าจะเปิดโลกให้ลูก และให้ลูกได้รู้จักสังคมใหม่ๆ เพราะก่อนหน้านี้ตอนอยู่ต่างจังหวัด เขาอยู่ในสังคมที่ลูกหลานฝั่งพ่อเขา ไม่เรียนหนังสือ มีลูกก่อนวัยอันควร ไม่ทำความสะอาดบ้านพักอาศัย เราเคยเข้าไปในห้องลูกชายคือตกใจมากฝุ่นเยอะมาก คือไม่มีการทำความสะอาดใดๆ ทั้งสิ้น เราก็เริ่มสอนเขาทีละอย่าง ให้รู้จักการอยู่ร่วมกับผู้อื่น และมารยาทต่างๆ ก่อนหน้านี้ไม่ไหว้ใครเลย จนต้องบอกลูกว่าถ้าเจอผู้ใหญ่หนูต้องมือไม้อ่อนนะ เขาจะได้เอ็นดูว แต่ก็ไม่เป็นผล เลยบอกลูกว่าถ้าแม่ไหว้ใครหนูก็ไหว้ตามล่ะกัน ต้องสอนทุกอย่างตั้งแต่ต้นใหม่หมดเลย
ตอนที่เริ่มมาอยู่ด้วยกันแรกๆ แปลกใจมาก ทำอะไรไม่เป็นเลย กวาดบ้าน ถูบ้านถูเหยียบๆ  ล้างจานไม่เกลี้ยง เราต้อฃล้างใหม่อีกรอบ เล่นแต่เกมส์ เสียงดัง เตือนแล้วก็ตอบ 'ครับ' แล้วก็ดังอีก เหมือนตอบๆ ไปแบบนั้น ตอนนั้นเราท้อมาก แต่ก็คิดว่าค่อยๆ ฝึก เพราะเขาพึ่งมาอยู่กับเรา
ตอนเข้าเรียน ม.4 เราอยากให้พื้นที่ส่วนตัวเขา เราเลยให้เขาจัดการตัวเอง และทำข้อตกลงกันว่าจะให้เงินเขาเป็นรายอาทิตย์ น้องต้องทำความสะอาดห้อง และจัดการค่าใช้จ่ายของตัวเองให้ได้นะ โรงเรียนใหม่ อยู่ ตรงข้ามเดินไปเรียนไม่เสีย คชจ ในการเดินทาง เราให้ลูกวีคล่ะ 1,150 ค่ะ เพราะ เขาต้องหาข้าวเช้า เย็น กินเองด้วย
9 เดือนแรกที่เริ่มรับมาอยู่ ทุกอย่างสงบสุข เพราะผลการเรียนยังไม่ออก เราเอ่ยถามลูกบ่อยๆ ว่าเรียนเป็นยังไงบ้าง ลูกก็จะพูดน้อยว่า ก็ดีครับ ยังไหวครับ แบบนี้ตลอด จนกระทั่งผลสอบออกมา 0 ร มผ จัดมาเต็มมาก และประเด็น มผ คือมาสายเกินกำหนด บ้านตรงข้ามโรงเรียนแน่ไปสาย 21 ครั้งในเทอมแรก ส่วน 0 ร ตัวอื่นลูกให้เหตุผลว่า เพื่อนๆ ก็ติดกันหลายคน หรือโทษครูว่าให้งานเยอะไปทำไม่ทัน เลยให้ ร มา ลูกเราไม่เคยโทษตัวเองเลย เราให้อิสระกับน้องในเทอม 1 มากเพราะไม่อยากบังคับหรือกดดันอะไรลูก แต่ผลลัพธ์มันดัน ทำร้ายลูกเรา ค่ะ หลังจากนั้นก็มีเปิดอกคุยกัน ว่าจะเอายังไงต่อย้ายแผนไหม น้องก็บอกขอลองอีกเทอมนึง แล้วถ้าไม่ดี ค่อยย้าย ม.5 เราก็ฟังเหตุผลและคำรับปากของเขาที่จะแก้ไขตัวเอง ก็เลยไม่ติดอะไร พอขึ้นเทอม 2 ลูกเราเริ่มติดเกมส์หนัก นอนดึกทุกคืน หลังเที่ยงตืน ทำให้ไปสายตลอด เราก็มีตักเตือน และจุดแตกหักก็เริ่มขึ้น เมื่อน้องเริ่มมีแฟนในเกมส์ คนแรกคบกันได้เดือนนึงแล้วทะเลาะกัน เลยมาขอเงินเราจะไปง้อแฟนที่ ต่างจังหวัด เราก็เลยถามเหตุผลที่ทะเลาะ และทำไมต้องไปง้อถึงบ้านแฟนซึ่งค่อนข้างไกล ตอนแรกเราปฏิเสธเลยว่าไม่ให้ไปเพราะมันไกลมากใครจะดูแล น้องก็ไม่ฟังอ้างเหตุผลสารพัด เราก็เริ่มถามถึงแผนจะไปยังไงน้องก็เริ่มบอกว่าจะนั่งเครื่องบินไป เช้า เย็นกลับ และต้องใช้เงิน 4,500 บาทเลยจะขอยืมแม่ก่อน เดี๋ยวทำงานตอนปิดเทอมแล้วคืนให้ เราด้วยความที่ฟังเหตุผล และเรื่องราวทั้งหมดเลยตัดสินใจไม่ให้ไป จากนั้น เขาก็พิมพ์ข้อความยาวมากๆ มาหาเราหลายข้อความ ทุกข้อความเราอ่านแล้วจุกมาก มันคือการที่เขาว่าเราตั้งแต่เขามาอยู่กับเรา ว่าเรากดดันเขา เราบังคับเขา นึกว่ามาอยู่กับเราจะได้อะไรดีๆ นึกว่าแม่คือเซฟโซน จิงๆ มันมากกว่านี้ แต่ขอไม่ลงราบละเอียดมันค่อนข้างแรง เราไม่สามารถพิมพ์ตอบเขาได้ ต้องให้พี่ชายเราพูดและเราพิมพ์ตามคำบอก ในการตอบกลับลูก เรื่องนี้ทำให้เราไม่สนิทใจกับลูก ตั้งแต่นั้นมาซึ่งเป็นเรื่องที่พึ่งเกิด พย ปีที่แล้ว และล่าสุด มค ลูกพาผู้หญิงคนใหม่มานอนที่บ้าน เราไม่รู้จะพูดอะไรเลยิพึ่งคบกัน 1 เดือน ในเกมส์ เป็นรุ่นพี่ด้วย ทุกคนว่าเราจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีคะ ตอนนี้เรามืดมนมากค่ะ