เมื่อวานไฟฟ้ามาดับตอนหนุ่มๆกำลังหิว เพราะต่างหิ้วท้องรอกินก๋วยจั้บน้ำใสใส่หมูกรอบล้วนๆที่มามี้ทำสดๆใหม่ๆ  ยังไม่ทันจะลงมือหั่นให้เสียงหมูกรอบดังกร๊อบ กร๊อบ ไฟก็ดับพรึ้บตอนห้าโมงกว่า..มามี้กะอาโซ้ยตี๋ก็ยังมีความหวังว่าอีกแป้บเดียวไฟก็จะมาเหมือนทุกครั้ง  "งั้นรอไฟมาค่อยทำต่อก็ได้มามี้" อาโซ้ยตี๋บอก

รอแล้วรอเล่า..หกโมงก็ยังไม่มา ทางไลน์กลุ่มมบ.แจ้งมาว่า 
"สิบล้อชนเสาไฟฟ้าหน้าปากซอย การไฟฟ้าแจ้งมาว่าประมาณ "ห้าทุ่ม" ไฟฟ้าถึงจะกลับมาใช้ได้เป็นปกติ... ตาย.ตาย.ตาย. .. อาตั่วตี๋กับป๊ะป๋ากลับถึงบ้านบ่นอุบ ไม่เป็นไร เราจุดเทียนคุยกันสัพเพเหระ ถือเป็นช่วงเวลาสนทนาที่ไม่เลวทีเดียว

"มามี้มา เดี๋ยวป๊ายกหม้อน้ำซุปไปอุ่นเตาแก๊สหลังบ้านให้เอง ส่วนมามี้หั่นหมูกรอบไป ป๊าลวกเส้นให้ด้วย คอยส่งชามให้ละกัน กินมื้อเย็นแบบร้อนๆกันนี่ล่ะ
โรแมนติกดี " คุณสามีรอไม่ไหว พูดแกมหัวเราะ
กินเสร็จจะเก็บล้างก็ไม่ได้ น้ำไม่ไหล.ล. ต้องกองไว้อย่างนั้น ถือพัดถือกระดาษแข็งคนละอัน หามุมงีบกันบนพื้นห้องรับแขกนี่ล่ะ มามี้วีไอพีหน่อยนอนบนโซฟา (แต่ร้อนกว่านอนบนพื้นกระเบื้อง) แต่การทานอิ่มๆมันช่วยให้ลืมความร้อนไปได้หน่อย..เพราะง่วงมากกว่า พอหลับไปได้สักพัก มีความรู้สึกหนักๆท้องนึกว่าผีอำ...ที่ไหนได้....ยัย "โซ้ยหมวยหมาน้อย" นั่นเอง  ที่มีเป็นร้อยเอเคอร์จะต้องมานอนบนท้องมามี้ด้วย

และแล้วไฟก็มาสว่างจ้าเอาตอนห้าทุ่มพอดี๊..พอดี..

."เย๊..จะได้อาบน้ำซะที ตัวเหนียวไปหมดแล้ว" อาตั่วตี๋ดีใจ.

"ป๊าไปอาบน้ำนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ทำงานแต่เช้า"

"ภามต้องทำโครงงานต่ออีก เฮ่อ... เช้าจะเสร็จมั้ยเนี่ย" อาโซ้ยตี๋บ่นกับเจ้าโอเลี้ยง (หมาสุดที่เลิฟ)

"มามี้ไปเก็บล้างก่อนนะ ..ไมเ่ป็นไรเดี๋ยวมามี้ทำอะไรเพลินๆเป็นเพื่อนภามเอง" แม่นันปลอบใจอาโซ้ยตี๋

......ได้ปลอบใจอาตี๋น้อยด้วยก๋วยจั้บน้ำใสอีกชามตอนตีสอง... จิเป็นลม

วันรุ่งอารมณ์ดี มาปาร์ตี้ก๋วยจั้บต่อค่ะ อิอิ