อ่านแค่หัวข้อ..ก็น่าจะรู้แล้วว่า..
เรื่องนี้ รักคนมีเจ้าของชัวร์
ใช่เลยจ้า!!! เรื่องก็คือว่า เรารู้สึกดี กับ พี่ที่ทำงานออฟฟิศเดียวกัน ความรู้สึกนี้เกิดขึ้น เกือบจะสองปีละ..แต่ เราไม่ได้สานสัมพันธ์ใดๆกันเลย ไม่มีการทัก การคุย หรือ แชทใดๆทั้งสิ้น รู้กันทั้งคู่ว่า ต่างคนต่างชอบ แต่หยุดความคิดไว้เพียงแค่นั้น เพราะพี่เค้ามีครอบครัวแต่งงานแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกดีต่อกันอยู่ นานๆคุยกันที ตั้งแต่พอรู้สึกตัวเองว่า ต่างคนต่างมีใจ.. ก็เริ่มเว้นระยะห่างกันมากขึ้น ทั้งตัวพี่เค้าและตัวเราเองก็ด้วย... แต่ยังมีการแอบมองกันบ้าง..ซึ่งอันนี้ห้ามไม่ได้
แบบบังเอิญสบตากันไกลๆ.. มันคือเรื่องจริง
แบบห้ามไม่ได้ด้วย = = เฮ้อออ...
..อย่างน้อยเราไม่ได้เข้าไปเป็นมือที่สามในชีวิตเค้า และเค้าก็ยังให้ความสำคัญกับครอบครัวเค้าเหมือนกัน
.... ตอนแรกก็คิดว่าเดี๋ยวก็คงตัดใจได้แหละ
เพราะแค่แอบชอบเฉยๆ แต่ที่ไหนได้ นี้ผ่านมากจะสองปีแหละ ฉันยังรู้สึกเหมือนเดิม
ขนาดเจอกันน้อย เลือกที่จะหลบ หลีก ไม่เจอ ไม่ปะทะตรงๆต่อหน้า หลบได้หลบ
ยังตัดใจไม่ได้เลยสักที..
...สุดท้ายนี้ขอวิธีตัดใจ..แบบไม่ต้องลาออก
เพราะสังคมที่ทำงานดีมากๆๆ ไม่อยากไปไหน งานก็ดี เงินก็พออยู่ได้...
หรือต้องรอพี่เค้าเกษียณ..ก็คงจะอีกนานอยู่
.....
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณค๊าาาา