ผมแต่งงานกับภรรยา มีลูกด้วยกัน 2 คน คนโตอายุ 17 ปี คนเล็ก 12 ปี รวมๆแล้วอยู่ด้วยกันมาเกือบ 20 ปี ผมคือหัวหน้าครอบครัว คอยทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ผมเปลี่ยนงานบ่อย เพราะวุฒิการศึกษาน้อย แค่ ม.6 เท่านั้น แต่ผมก็ไม่เคยท้อนะ ถึงผมจะแค่ ม.6 แต่ผมเคยเข้าทำงานกับบริษัทเกมออนไลน์แห่งหนึ่งด้วยฐานเงินเดือนถึง 45,000 บาท ผมมีความรู้ด้านคอมฯ การทำระบบ จากการศึกษาจาก Google แต่ด้วยความที่โลกนี้มันเปลี่ยนไว ผมทำงานได้ไม่กี่ปีแผนกที่ผมทำก็ต้องโดนยุบ เพราะเกมส์ออนไลน์ ระบาดหนักในมือถือ ทำให้ผมตกงานโดยไม่รู้ตัว ผมได้เงินก้อนหนึ่งจากบริษัท ตอนออกจากงาน จึงกลับมาเปิดร้านซ่อมคอมที่บ้านเกิด ผมบอกไปแล้วเนอะ ว่าผมคือหัวหน้าครอบครัว ผมหาเลี้ยงครอบครัวคนเดียวมาตลอด เพราะภรรยาผมทำหน้าที่แม่บ้านเท่านั้น ไม่ได้ทำงานอะไร ดูแลลูก ทำงานบ้าน ซึ่งมันก็ไม่ผิดอะไร ถูกไหมครับ จนมาวันนึง ชีวิตผมเริ่มแย่ลง ร้านที่ผมเปิด ลูกค้าไม่ค่อยมี เพราะคนส่วนใหญ่ใช้มือถือกันหมด เงินที่ได้ตอนออกจากงาน เริ่มหมดไป ภาระทุกอย่างยังคงเท่าเดิม ค่าผ่อนรถ ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากินอยู่ ผมเริ่มเป็นหนี้ จากการหมุนเงินไม่ทัน ... ผมไม่เคยท้อเลยนะ ถึงแม้ว่าผมจะต้องทำงานคนเดียว รับภาระคนเดียว เพราะผมถือว่า ผมพาเค้ามาอยู่ด้วย ผมก็ต้องดูแลเค้า ทำเค้าเกิดมา ผมก็ต้องดูแลเค้า อ่านมาถึงตอนนี้ เพื่อนๆคงมีคำถามแล้ว แล้วจะมาเล่าเรื่องส่วนตัวให้กูฟังทำไม..? งั้นรบกวนอ่านต่ออีกนิดครับ ใกล้จะถึงคำถามที่ผมตั้งกระทู้แล้ว ..ผมเริ่มแย่ลง ชักหน้าไม่ถึงหลัง รายจ่ายที่เคยจ่าย ผมเริ่มจ่ายไม่ไหว รถโดนยึด ผมกำลังจะล้ม แต่ผมล้มไม่ได้ ยังมีหน้าที่ ที่ผมต้องทำอยู่ ผมเริ่มกู้เงิน เป็นหนี้ .. กู้ กู้ แล้วก็กู้ สุดท้ายผมก็ไปต่อไม่ไหว คนเดียวที่ผมมี ที่ผมพอจะปรึกษาได้ก็คือภรรยาผม ผมให้ภรรยา ไปเล่าเรื่องราวของผมว่าตอนนี้เราเป็นยังไง กำลังไปต่อไม่ไหว แต่คำตอบคือ อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย อืม ก็จริงนะ เราจะเอาปัญหาของเราไปให้คนอื่นทำไม แต่ คนอื่นที่ว่าคือ ครอบครัวของเธอนะ ผมแค่หวังว่าเค้าพอจะแบ่งเบาภาระของผมได้บ้าง แต่ .. ไม่ว่าผมจะเอ่ยปาก ไปขอยืมใครในครอบครัวของเธอ เธอจะเป็นคนบอกพวกเค้าเสมอ ว่า..ถ้าผมไปยืมเงิน ให้ปฏิเสธ  ผมเริ่มไม่ดีในสายตาของคนในครอบครัวเธอไปแล้วตอนนี้ .. จริงๆครอบครัวเธอมีฐานะนะ ที่ผ่านมาผมไม่เคยไปยุ่งเลย แต่ตอนนี้ผมแย่ ผมถึงได้บากหน้าไปขอยืมเค้า  มาถึงตรงนี้ เพื่อนๆคิดว่า ผมควรทำยังไงต่อดีครับ 
...ที่ผมมาเล่าและตั้งกระทู้ในวันนี้ ผมไม่ได้หวังให้ทุกคนเข้าใจ หรือ เข้าข้างผมนะ เพราะเหรียญมันมี 2 ด้านเสมอ แต่ผมแค่อยากจะฝากไปถึงทุกครอบครัว อยู่ด้วยกัน สุขด้วยกัน ทุกด้วยกัน ลำบากด้วยกัน อย่าปล่อยให้หัวหน้าครอบครัวแบกอยู่คนเดียว โดยทำหน้าที่แค่ ถาม อันนี้จ่ายหรือยัง เมื่อไหร่จะหมดหนี้ ลูกจะเอาอะไรกิน ไม่มีพ่อคนไหนหรอกครับ ที่อยากเจอคำถามแบบนี้ .. อยู่ด้วยกัน ต้องช่วยแบ่งเบากัน ทั้งความทุกและความสุขครับ