เราเชื่อว่าภรรยาของคุณจะได้พบกับสามีใหม่ที่ดีแน่นอน เธอคงแบกรับอะไรไว้เยอะ ภรรยาที่ไม่ได้ทำงานต้องเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก เธอคงเสียสละเพื่อคุณมามาก เอาจริงๆเราไม่เชื่อหรอกที่บอกว่าเธอโกรธคุณที่ยกสมบัติให้น้องตัวเอง คนเราไม่น่าจะโกรธได้นานขนาดนั้น คนเลี้ยงลูกมันอาจมีเหนื่อย มีภาวะเครียดกังวลมาก โทรม อดนอน อันนี้ต้องเข้าใจ

ลองคิดในมุมกลับกันถ้าคุณคือพ่อบ้าน เลี้ยงลูก เธอหารายได้เข้าบ้าน มีหน้าตาทางสังคม พบเจอคนหล่อมาชอบเธอ เธอนอกใจคุณ นอนกับผู้ชายที่มีฐานะเทียบเท่าเธอ คุณจะทำอย่างไร ? คุณจะยอมเสียเธอไหม หรือ จะเลิกกัน

ส่วน ผญ. ที่คุณกำลังเพ้อฝัน มีความสัมพันธ์กัน คุณรับประกันได้ไงว่าเธอจะไม่นอนกับคนอื่น คุณรับประกันได้ไงว่าเธอจะไม่มีแฟน คนเรานะ รู้ทั้งรู้ว่าคุณมีลูก มีภรรยา คนปกติเค้าจะไม่ยุ่งหรอกค่ะ ยิ่งถ้าเห็นแหวนที่นิ้วนาง คุณคิดว่าถ้าคุณเลือกเธอแล้วหย่าคุณมั่นใจหรอว่าเธอจะอยู่กับคุณ ใช้เวลาด้วยกันเจอแค่เดือนเดียว คุณจะเห็นแค่ส่วนดีที่เธอให้คุณเห็น แต่พอคุณอยู่กับเธอไปหลายปี การมีsex มันก็ไม่หวือหวาแล้วค่ะ พอเธอเบื่อคุณก็คงไปหาคนอื่นต่อไป

แต่ถ้าคุณจะเลิกกับภรรยา ควรทิ้งเงินก้อนให้เธอ และส่งเสียลูก ทำให้ชีวิตเธอดีก่อน จากใจผู้หญิงด้วยกันเพราะเธอไม่ผิดอะไีร คนเราคบไปนานๆเรื่อง Sex มันจะห่างไปเอง เป็นธรรมชาติ ควรโฟกัสที่เป้าหมายด้วยกัน เรื่อง Sex บางคู่ตกลงกันว่า สัปดาห์ละครั้ง วันไหนอะไรยังไงก็ว่าไป ตั้งแจ้งเตือน ใส่ใจภรรยาบ้าง เลี้ยงลูกช่วยเธอบ้างในบางวัน ให้เงินไปช้อปปิ้งใช้จ่ายที่เธอต้องการ ให้ของขวัญวันสำคัญบ้าง สำคัญที่ตรงนี้ด้วยถ้าคุณคิดจะประหยัดเงินจ้างพี่เลี้ยง ผญ.เป็นแม่บ้านจะรู้สึกขาดความมั่นใจ เธอไม่ได้แต่งตัวสวยเข้าสังคม รู้จักคนใหม่ๆ เธอมีหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ในสิ่งที่ ผญ.ที่คุณหลับนอนคนนั้นไม่มี คุณดูแลเธอตรงนี้หรือไม่ หรือพูดให้ตนเองดูดี

เขียนซะ สรุปคือมีชู้เนอะ

นี่แหละชีวิตคู่ นอกจากเหมือนจับฉลากแล้ว ยังต้องลุ้นกันเองถึงความเปลี่ยนไปของคู่ตัวเอง

ขอตอบในฐานะผู้หญิงคนนึง เราว่า เธอโมโหคุณที่ยกกิจการให้พี่น้องไป แล้วพาลูกเมียไปลำบาก เหมือนให้ความสำคัญกับคนในครอบครัวมากกว่าลูกเมีย แม้คุณจะแสดงความพยายามในการเรียนต่อ หางานทำ แต่ ความไม่พยายามรักษากิจการ หรือเรียกส่วนแบ่งของคุณ ทำให้เธอกับลูกต้อวลำบากสาหัสไปด้วย เปรียบเหมือนคำกล่าวว่า พี่น้องเหมือนแขนขา  ลูกเมียเหมือนเสื้อผ้า

ความโมโห ไม่พอใจ ผิดหวังกับความไม่สู้เพื่อลูกเมียของสามี บวกกับการต้องเลี้ยงดูลูกเป็นแม่บ้านเต็มตัว สังคมก็อาจจะไม่ค่อยมี เลยพาลหมดอารมณ์กับสามี ไม่รู้จะสั่งสอนสามียังไง ก็เลยไม่นอนด้วย อ้างนั่นอ้างนี่ไปเรื่อยให้มันสาแก่ใจตัวเธอเอง

พอจับได้ว่าคุณนอกใจ ก็บวกทบไปอีก ความที่อภัยไม่เป็น ปล่อยไม่ลง และเอาตัวเองก็ไม่รอด (ถ้าไม่มีสามี) ความรู้สึกเลยสับสนตีมั่วไปหมด ทั้งโกรธสามี โมโหชีวิตตัวเอง สรุป ไม่สนองความต้องการสามีสักอย่าง อยู่กันไปแบบแกนๆนี่แหละ ให้ออกไปสู้ชีวิตก็ไม่เอาหรอก เข้าเมืองผิดกฎหมายนี่  

ถ้าใจคุณอยากไปต่อ เราว่า คุยกับภรรยาแบบจริงจัง จะให้ไปปรึกษาเกี่ยวกับปัญหาชีวิตคู่ ไม่รู้ทำได้ไหม เพราะคุณบอกเธอเข้าเมืองผิดกฎหมาย

ถ้าเธอไม่หืออือ ดื้อดีงจะฝังตัวเองตายไปพร้อมกับคุณแบบไร้หัวใจ และคุณพร้อมจะใช้ชีวิตแบบตายด้านแบบนี่ไปจนแก่ก็เลือกเอา หรือไม่ก็ หย่าให้มันจบๆ ให้เธอกลับไทยไป คุณก็ใช้ชีวิตของคุณไป ลูกจะดูแลกันยังไงก็ไปตกลงกัน

เป็นเรา อยู่ไม่ได้หรอก การจะตื่นมาแล้วเจอคนมึนตึงใส่ 365 วัน ทำหน้าเหม็นใส่เรา มันไม่ไหวจริงๆสำหรับเรา เพราะชีวิตมันควรต้องได้ใช้ ไม่ใช่หายใจทิ้งไปวันๆ แบบตายซาก แบบนี้ อยู่คนเดียวดีกว่า