สวัสดีทุกคน เราเป็นคนๆนึงที่ชอบเรื่องผีมากๆ แต่ครอบครัวเราโดยเฉพาะพวกผญ(ฝั่งแม่) จะสัมผัสได้ถึงสิ่งลึกลับ ยายของเราเป็นร่างทรง ตอนเด็กเรากลัวผีมากทั้งๆที่ไม่เคยเจอ แต่พอเวลาผ่านไปเจอแต่เรื่องพีคๆทั้งนั้น

เข้าเรื่องเลยละกัน ตอนนั้นเราเด็กมากๆน่าจะประมาณอายุ6 ขวบวันนั้นเรากับน้องนอนดูทีวีกับตาอยู่ที่ชั้นสอง จู่ๆยายก็วิ่งมาที่ชั้นสองห้องที่เรากับน้องอยู่กับตาแล้วบอกว่า "พ่อ! ไปดูอีหนูหน่อย อรหนูเป็นอะไรก็ไม่รู้" เราทุกคนรีบวิ่งตามยายไปเลย วิ่งไปตรงโรงรถเก่าซึ่งตรงๆนั้นมีต้นมะขามอยู่สามต้น ภาพที่เห็นคือแม่เราผูกคออยู่ที่ต้นมะขามต้นตรงกลาง หรือต้นที่สอง ตาเรารีบวิ่งไปเอาแม่เราลงมา ส่วนแม่เราก็ร้องโวยวายบอกว่า "กูจะเอาลูกกู!" ซำ้ๆอยู่แบบนี้เรื่อยๆ ตาเราวางแม่ลงกับพื้น ยายบอกให้เรากับน้องไปเอาพระที่อยู่หลังตู้เย็นในบ้าน ซึ้งบ้านกับที่เกิดเหตุก็ไกลอยู่ เรากับน้องวิ่งไปเอามาให้ ยายเราก็ใส่ให้แม่ แม่ก็หัวเราะรู้ว่าของปลอม พวกเราก็ไม่รู้จะทำยังไง ยายเราเลยเรียกญาติที่อยู่บ้านข้างๆ ยายเราตะโกนเรียกญาติแต่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่มีใครตื่น จนยายเราเหนื่อย เราเลยเรียก "ตานี ยายรวย ช่วยด้วย!! (นามสมมุติ)" เรียกไม่กี่ที ญาติก็ตื่น ตานีออกมาตะโกนถามว่า เป็นอะไร เราก็บอกไปว่า "แม่หนูเป็นอะไรไม่รู้ ช่วยหน่อยค่ะ" ตานีก็ขี่มอไชมาบ้านเรา มาดูอาการก็บอกว่าผีเข้า แม่เราก็ยังพูดอยู่อย่างเดียวว่า "กูจะเอาลูกกู" อันนี้เราไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แต่พอนึกขึ้นได้ คนเกือบทั้งหมู่บ้านมาที่บ้านเรา (ญาติกันทั้งนั้น) เราจำความไม่ค่อยได้แต่พอนึกขึ้นได้ก็มีญาติๆมาบ้านเราเต็มไปหมด ผชสี่ห้าคนพยายามแบกแม่เราเข้าบ้านเข้าบ้านแต่แบกไม่ไหว อยากจะบอกก่อนว่าแม่เราสูงแค่ 162cm นน 45กก แล้วผชสี่ห้าคนแบกไม่ไหวอะ พออยู่ในบ้านจำได้ว่าเราร้องไห้เพราะสงสารแม่ ลุงเรามาอุ้มเราหันหลังให้แม่แต่เราหันหน้าไปดู แม่เราดิ้นแรงมาก แล้วก็พูดแต่คำเดิมๆ ตานีกลับบ้านไปทำน้ำมนต์ พอแม่เรากินแม่เราก็ หัวเราะชอบใจ บอกว่า "คิดว่ากูไม่รู้หรอ ว่าสวดผิด" ตานีก็เหวอเลย เหมือนโดนผีหักหน้า เพราะแกสวดผิดจริงๆ 

เราลืมบอกไปว่าบ้านเรามีกุมารเทพ ชื่อพี่จุก นางตะเคียน แล้วก็พ่อประทุมทอง แต่ไว้วันกลังจะมาเล่าให้ฟังอีกที 

พอพวกเราไม่รู้จะทำยังไงต่อจู่ๆพี่จุกเข้าร่างยายเราถามว่าชื่ออะไร มาจากไหน ต้องการอะไร ก็ไม่ตอบ พอยายเราจับหัวแค่นั้นแหละแม่เรากรี๊ดดังมาก "จะออกก็ได้ แต่กูจะเอาลูกกูไปด้วย" ยายรวยเมียตานีก็มาพูดดีๆบอกว่า "ชาติที่แล้วเค้าอาจจะเป็นลูก แต่ตอนนี้เค้าเป็นลูกสองคนนี้" แม่ก็พูดอยู่คำเดิมว่า "กูจะเอาลูกกู" พูดอยู่แต่แบบนี้ ทีนี้ยายเราก็จับหัวอีกทีตอนนี้พ่อประทุมทองคงมาช่วย ครั้งนี้แม่เรากรี๊ดดิ้นไปมา ร้องไห้จนสลบไปเลย เราไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นเพราะทางผู้ใหญ่ไล่ให้เด็กไปนอนเราไป รร กลับมาก็เห็นแม่เรานอนนิ่งๆเลย ไม่ขยับ ไม่พูด นอนที่ห้องโถง เราก็ทำอะไรก็ทำข้างๆแม่ ทำการบ้านข้างๆแม่ กินข้าวข้างๆแม่ ก็สังเกตว่าแม่เรามีสายศิลป์ที่ข้อมือข้อเท้าสองข้าง แล้วก็สร้อยพระที่คอด้วย จู่ๆมีป้าคนนึงไล่ให้เราไปทำอะไรสักอย่าง แล้วคุยกับแม่เรา (หลังจากนี้ไปแม่เรามาเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น แม่บอกว่ารู้สึกตัวทุกอย่างว่าพูดและทำอะไร แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ แล้วก็ไม่ได้อยากพูดด้วย) ป้าคนนั้นมาแล้วมองแม่เรา แม่เราถามว่า "รักหนูไหม" ป้าคนนั้นตอบว่า "รักสิ" แม่เราก็บอกไปว่า "งั้นเอาพระออกจากคอให้หน่อย" ป้าก็พูดไปว่า "ทำไม่ได้" ที่นี้แม่เราก็นอนมองตาขวางใส่   ป้าคนนั้นเลยถามว่าอยากได้อะไรไหม แม่เราบอกว่า อยากได้ เหล้า บุหรี่ แล้วก็ขนมอะไรสักอย่างที่หากินได้ไม่ใช้ง่ายๆแต่มีที่นึงไกลจากบ้านมาก ญาติเราก็แบ่งกลุ่มกันไป กลุ่มนึงเฝ้าแม่อีกกลุ่มไปหาขนม สรุปไปแล้วร้านปิดญาติก็โทรมาบอกว่าร้านปิด ทีนี้แม่เราก็หัวเราะชอบใจ เพราะ
ลึกๆแล้วแม่แค่อยากให้คนเหลือน้อยๆแล้วก็รู้ด้วยว่าร้านปิด ตาเราคงโมโหละบอกให้ทุกคนกลับมา ไม่สนแล้วว่าสิ่งที่อยู่ในตัวแม่เราต้องการอะไร พอตกดึกมีรถสีขาวคันนึงมาที่บ้านพร้อมกับญาติเราที่อยู่สุรินทร์กับบุรีรัมย์ ญาติเราพาตาคนนึงแก่ๆมาด้วย เราพรึ่งมารู้ทีหลังว่าแกเป็นผู้ใหญ่ที่ทุกคนนับถือ เวลามีการบนของหรือแก้บน แกก็จะเป็นคนทำพิธีให้ ง่ายๆแกก็เป็นคนมีวิชา เราจำได้ว่าคืนนั้น แกทำพิธีอะไรสักอย่าง แม่เรานั่งที่เก้าอี้ พนมมือมีสายศิลป์ที่หัวกับมือ เราถามยายไปว่า "เค้าจะทำอะไรแม่หนู" ยายรวยก็บอกว่า "เค้ามาช่วย" เราไม่แน่ใจว่าแกสวดอะไร แต่ที่รู้ๆแกใช่ธูปจี้ไปที่ตัวแม่ ส่วนแม่ก็กรี๊ด ตอนแรกๆแม่ก็ไม่ยอมแต่ไปๆมาๆก็พูดออกมาว่า "กูยอมแล้วๆ" สักพักแม่เราก็อ่อนแรง เราก็ร้องไห้เพราะสงสารแม่ สักพักพี่จุกเข้ายายบอกว่า "นู้นๆมันมองมาที่พวกเรา (ชี้ไปที่ต้นมะขามที่แม่เราเคยผูกคอตอนแรก) มันไม่พอใจด้วย" แล้วก็พูดว่า "มันบอกมาจะมาอีก มันชี้หน้าหนูด้วย" แล้วหลังจากที่แม่ตื่นมา ทุกอย่างก็ปกติดี คืนอีกวันยายเรา น้องสาวยาย ลูกสาวน้องยาย กับเรา นอนเป็นเพื่อนแม่ แล้วก็คุยกันว่าเกิดอะไรขึ้น

แม่เราเล่าให้ฟังว่า หลังจากกลับมาจากต่างจังหวัด แม่ก็รู้สึกว่ามีคนมาด้วย เป็นผญ เห็นเป็นเงาๆ แต่แม่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอกลับถึงบ้านทุกอย่างก็ปกติอยู่ แต่พอตอนเย็นแม่ก็เริ่มขวบคุมตัวเองไม่ได้ มองไปที่ลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบสายไฟเก่าออกมาแล้วเห็นไฟข้างนอกลอดมาที่ประตูห้องแม่ แม่เลยรอให้คนปิดไฟเข้านอนก่อน พอแม่รู้ว่าไฟปิดแล้วตัวของแม่ก็เดินออกไปข้างนอกแล้วมองไปที่ชั้นสอง อยากจะบอกว่าโชคดีมากกก ที่ไฟชั้นบนเปิดเพราะตอนนั้นพอแม่เห็นไฟเปิดก็นึกในใจว่า "ทำยังไงถึงจะเอาน้องเล(นามสยมุติเรา)ไปด้วย" แม่รอให้ไฟปิดแต่ก็ถอดใจเดินออกจากบ้านมองไปที่บ้าน บอกลาบ้าน แล้วก็ตรงดิ่งไปที่ต้นมะขามเลย หลังจากนั้นแม่ก็รู้สึกตัวตลอดแต่ขวบคุมตัวเองไม่ได้ แม่รู้ว่าสิ่งๆนั้นจะทำอะไร คิดยังไง แต่ทำอะไรพูดอะไรไม่ได้เลย ไม่นานนี้พรึ่งถามแม่ว่า "เตงรู้สึกอะไรตอนโดนธูปจี้"  แม่บอกว่า  "เค้ารู้สึกเหมือนว่า ตาคนนั้นเอามีดมาแทง มันเจ็บมาก"

ยายเราเล่าว่าวันนั้นทะเลาะกับตาเลยออกไปร้องไห้ที่โรงรถเก่าแล้วสักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนเสียงลูกหมา แต่บ้านเราไม่มีลูกหมา ยายก็ไม่รู้เป็นอะไรแต่เป็นเสียงเล็กๆ ยายเดินไปตามเสียงที่ต้นมะขามข้างๆ เดินมองที่พื้นวนต้นมะขาม เพราะอย่างที่บอกยายคิดว่าเป็นลูกหมา ยายเดินวนไปสามรอบรอบที่สาม ยายเห็นเป็นผญผมยาวมากๆผมสวยด้วย แต่จู่ๆก็เห็นเป็นผชตัวใหญ่ๆร่างดำๆ แต่พอตั้งใจดูอีกทีก็เห็บเป็นแม่ผูกคอที่ต้นมะขามไปแล้ว เลยเอาแม่ลงมา แต่ยายแก่มากมีแรงไม่มากอุ้มแม่มาได้ครึ้งทางเลยวางแม่ไว้ก่อนส่วนตัวเองก็วิ่งมาตามตากับพวกเราในบ้าน แล้วหลังจากนั้นเรื่องก็เป็นอย่างที่เราเล่าไป 

หลังจากทำพิธีเสร็จวันต่อมาตาเราก็ตัดต้นมะขามนั้นทิ้งเลย ถอนทั้งรากทั้งโคน ไม่ให้เหลือเลย...

หลังจากนั้นก็มีเรื่องเกิดอีก ไว้มาเล่าให้ฟังวันหลังนะคะ