สวัสดีค่ะ
เรามีเรื่องอยากจะขอคำปรึกษากับทุกคน คือเราหงุดหงิดมากกกกก เรื่องเพื่อนบ้าน
คือบ้านเรามีบ้านเช่าที่ยายทำไว้ก่อนจะเสีย ทีนี้ก็มียายคนหนึ่งมาขอเช่ารู้สึกว่าเคยอยู่แถวนี้มาก่อนพอไปอยู่กับลูกก็กลับมานี่เอง
เราก็ไม่รู้จักเขาหรอกตอนนั้นยังไม่เกิด
แต่ที่น่าหงุดหงิดคือ แกพูดไม่รู้เรื่องเลย และเวลาตอนเราอยู่บ้านแกจะเรียกตลอดให้ไปหานู่นหานี่ให้หน่อย
แกอยู่มาเกือบสองเดือนแล้วตั้งแต่วันแรกนะ ถามว่าหมากินอะไรเราก็ตอบคือถามทุกวันชอบวางของทิ้งไว้ตรงนั้นตรงนี้ก็มาถาม

คนแก่เราเข้าใจ แต่ที่ทนไม่ได้คือ แกชอบให้ข้าวหมาเรากิน บ้านเรามีชิสุเก็บมาเลี้ยงตัวหนึ่งแล้วก็ไซบีเรียนของพี่สาวอีกตัวหนึ่งและตอนนี้ไซบีเรียนมีลูกได้เดือนหนึ่งแล้ว พอเราไม่อยู่แกก็แอบเอาข้าวให้มัน ใส่น้ำปลาอีก วันก่อนเราเห็นต่อหน้าเลยเราเลยบอกว่าทำไมใส่น้ำปลาแกก็บอกว่า 'ป้าไม่ได้ใส่น้ำปลา ป้าเอาน้ำจิ้มไก่(แม่ประนอม)ให้มัน แพงกว่าน้ำปลาอีก'

คือมันเกี่ยวเหรอว่าแพงหรือถูก คือหมามันกินไม่ได้!
อาหารเม็ดถังใหญ่ตั้งอยู่หน้าประตู ชี้ให้แกเห็นทุกวันแกก็มองเวลาเราตักให้หมาแต่แกก็ยังเอาข้าวคลุกคือเราจะไม่หงุดหงิดขนาดนี้เลยนะถ้าแกพูดรู้เรื่องอ่ะ เราบอกว่าตอนเด็กๆหมาเราก็กินแบบนี้แล้วป่วยไปหาหมอมาหมดไปหลายพันเพราะมันเป็นหมาพันธุ์และตัวใหญ่
จนตอนนี้หมาเราทั้งท้องเสีย ขนร่วง พอเราเอาอาหารเม็ดให้มันก็ไม่กินอีกแล้ว ผสมกับอาหารเปียกก็ไม่กิน เราเคยทำอกไก่บดต้มไม่ปรุงอะไรเพื่อผสมกับอาหารเม็ด ตอนนี้ไม่มีตัวไหนกินเลย

เราบอกเขาว่าหมามันขนร่วง ท้องเสีย ทำไมไม่ฟังกันบ้าง
แกตอบว่า 'ขนร่วงมาบอกป้าป้ามียาทา ป้ารู้ดีป้าเคยเลี้ยงหมา'
เราหมดความอดทนมากทุกวันเลย เลยถามไปว่า แล้วเคยเลี้ยงพันธุ์นี้ไหม ถึงจะเคยเลี้ยงอ่ะ เคยเลี้ยงตัวนี้เหรอขนาดคนยังไม่เหมือนกัน หมาสี,ลายมันยังไม่เหมือนกันเลย
แกก็ตอบว่า ป้าไม่เคยเลี้ยงพันธุ์นี้หรอก แต่ป้ารักหมาป้ารู้ดี
รักแต่จะฆ่ามันตายเพราะตัวยายนั่นแหละ
และที่เราโกรธมากอ่ะคือทุกเช้าก่อนไปเรียนเราจะซื้อหมูปิ้งหน้าปากซอยป้าเขามาเล่าให้ฟังว่ายายคนนี้อ่ะออกไปเล่าทุกเช้าเลยว่าสงสารหมาหมาไม่เคยได้กินข้าว (เออมันไม่เคยได้กินหรอกข้าวอ่ะ กูให้อาหารเม็ด!) เนี่ยป้าแกบอกว่าวันหนึ่งหมดเป็นร้อยๆซื้อให้หมา

ใครขอ? ไม่เคยขอเลยเราก็โดนคนนอกด่าว่าให้คนแก่ซื้อข้าวให้หมากิน
คือเราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆอ่ะหมดปัญญาแล้วอ่ะ นี่ขนาดเราอยู่บ้านนะ
ไม่ต้องถามนะคะว่าทำไมไม่เอาหมาเข้าห้อง เราทำแล้วแต่ตาเราเป็นอัลไซเมอร์เวลาตาเข้าห้องน้ำก็เปิดประตูไรงี้อยู่แล้ว
แล้วเราเห็นบ่อยมาก ไม่ว่าเวลาเราอยู่บ้านหรือเราไปเรียน(ดูจากกล้องที่ติดไว้ดูตา)ยายคนนี้เปิดประตูห้องเรา
คือเมื่อวานเราฟิวส์ขาดเลยเราบอกเขาว่า
หนูเห็นหลายรอบแล้วนะ "ทำไมชอบเปิดประตูมาแบบนี้ขนาดพี่สาวแท้ๆของหนูยังไม่เคยทำแบบนี้เลยนะมันเรียกให้หนูเปิดประตูด้วยซ้ำ"
แกก็แก้ตัวอีก เราเลยต่อไปเลยเรื่องข้าว "แล้วเรื่องข้าวอ่ะหนูรู้ว่ารักกหมาแต่มันกินไม่ได้ หนูก็ให้ดูหลายรอบแล้วไงว่ามันท้องเสียต้องให้มันเข้าโรงพยาบาลก่อนหรอ หนูก็เรียนอยู่ใครจะจ่ายค่ารักษา หนูรู้ว่ายายรักหมาแต่หมาเหมือนกันทุกตัวไหมแล้วเคยเลี้ยงมันมาเหรอ นี่หนูอยู่กับมันมาตั้งแต่สี่เดือนทำไมต้องมาเถียงหนูตลอด ทำไมไม่เคยเชื่อหนูเลยถ้ามันเป็นอะไรไปจะทำไง อาหารหมาก็มียายไปบอกคนอื่นว่าหมาไม่เคยได้กินอะไรหนูก็ถังอาหารเม็ดมาวางข้างนอกให้แล้วอยากจะให้มันก็ตักไปเลยตามสบาย(ตอนแกมาอาทิตย์แรกแกบอกแม่เราว่าช่วยค่าข้าวหมาได้ไหม เอิ่มม(?)หมาเลี้ยงมาจนสี่ปีแล้วเรื่องอะไรมาขอให้เจ้าของหมาช่วยออกค่าข้าวหมา)  ถ้ารักมันจริงๆอยากให้มันกินจริงๆก็ซื้อได้หนูไม่ได้ห้ามยายเลยคนอื่นก็ซื้อขนมหมามาให้แต่ช่วยเอาอาหารเม็ดคลุกแทนข้าวได้ไหมหนูขอร้อง"
เชื่อไหมคะว่าแกตอบว่า ถ้าเป้นไรไปบอกป้าป้าจะให้เงินไปหาหมอ ป้าไม่รู้หนูไม่เคยบอกป้านี่ว่ามันกินไม่ได้
แม่*เอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย *ูบอกแม่*ทุกวันที่ครั้งที่เห็น ยังจะทุเรศมาบอกไม่รู้อีก เราเลยตะคอกเลยคือฟิวส์ขาดอ่ะ
"หนูบอกแล้วบอกทุกวันอะค่ะ!!! ถามก็บอกไม่ถามแต่เห็นหนูก็บอกแต่ก็เห็นยังทำอยู่ แล้วกระดูกอ่ะเลิกให้ได้ปะ ซื้อโครงเป็ดมาให้ขนาดกระดูกอ่อนหนูยังไม่ค่อยอยากจะให้กินเลย!"
เรื่องเป็นแบบนี้ทุกวันพอเราเห็นเราก็แบบ อยากเลี้ยงมากเอาไปเลยให้เลยเอาไปเลี้ยงเลยเลี้ยงให้มันเป็นเหมือนเดิมนะ
หลังจากนั้นก็เปิดประตู(อีกแล้ว)เอาหมาเข้ามาคืน
คนอะไรวะ พูดไม่รู้เรื่อง ไม่มีมารยาท

นี่เราเข้าห้องน้ำออกมาเห็นแกเปิดประตูเข้ามาเอาลูกหมาไปกอดเอาหน้าไซร้ลูกหมา (คือไร?)
เราจะทำไงกะเขาดีอ่ะ คือแบบแค่หน้าก็ไม่อยากมองแล้วอ่ะตอนนี้ ตอนก่อนแกจะมาครอบครัวเรากับหมานี่แบบไม่มีปัญหาอะไรเลยอ่ะแต่ตอนนี้อ่ะ เราเรียกเข้าบ้านก็ไม่เข้า เอาข้าวให้ก็ไม่กิน ไม่เชื่อฟังอะไรเราแล้ว
ไม่รู้จะเครียดเพราะหมาหรือเพราะคนกันแน่.
เรื่องยายคนนี้กับหมาเราอ่ะเยอะมากแต่เรื่องก็ซ้ำๆเดิมๆ คือเราไม่เข้าใจอ่ะใครเป็นเจ้าของหมากันแน่ ใครเลี้ยงมันมาทำไมเขาทำเหมือนรู้ดีนัก
วันนี้ชิสุที่เราเก็บมาเลี้ยงก็ถ่ายเป็นเลือดแล้วเพราะแม่*เอากระดูกให้กิน
ไม่ใช่เราไม่ห้ามนะพอเราเห็นเราก็อุ้มหมาเข้าห้องล็อคเลย แต่ไม่รู้ว่าแกเปิดเข้ามาอีกได้ไง ไม่ชอบเลยที่ชอบเปิดประตูมา ไม่ใช่ว่าแกเคาะนะแกไม่ได้เคาะประตูเลยด้วยซ้ำอยู่ดีๆก็เปิดเข้ามาเลย ถ้าเกิดเราไม่อยู่จะทำไงอ่ะ

คือหมาตัวไซบีเรียนของบ้านเราอะค่ะมันซนแบบชอบวิ่งหนีไปข้างนอกเวลาเราหรือคนไม่อยู่บ้านอ่ะต้องผูกเชือกยาวๆไว้ให้มันวิ่งเล่นได้แต่ไม่ให้ออกไปนอกบ้านยายคนนี้มาวันแรกๆคือแกะเชือกหมาเราออกบอกว่าสงสาร (อะไรฟะ?) (อันนี้คือเรื่องก่อนที่หมาเราจะคลอดนะหมาเราท้องแบบไม่มีไม่รู้ตัวอะค่ะท้องเล็กมากท้องแบบไม่ได้ตั้งใจบังเอิญติดกัน)
รอบต่อมาแกเอาหมาทั้งสองตัวของเราเข้าไปนอนในห้องกับเขา ห๊ะ! คือไร?
และอีกรอบต่อมารอบบนี้เราโวยวายเลย คือแกก็รู้ทุกคนก็รู้ว่าหมาปล่อยแล้วมันจะวิ่งไปข้างนอกแล้วเราเลิกดึกกลับมามืดแล้วยายแกปล่อยเชือกหมาเราโชคดีมีคนจับไว้มีปลอกคออยู่ที่คอ ตามหากันให้วุ่น แต่หลังจากนั้นก็มีอีกคือเราก็ไม่รู้จะทำไงแล้วอะจนหมาเราคลอดมันหวงลูกเลยไม่ออกไปข้างนอกโชคดีหน่อย แต่พอลูกเริ่มครบเดือนแล้วนี่เริ่มออกอีกแล้วต้องกลับมาผูกเชือกอีกครั้ง

เราบ่นยาวเลย ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เราแบบไม่รู้จะทำยังไงจริงๆอ่ะ ใครมีวิธีแก้ปัญหาบ้างคะ ใครพอจะนึกวิธีการแก้ปัญหาของคนรักสุนัข(ที่ไม่ใช่ของตัวเอง)เกินไปบ้าง ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะ