ฉันแต่งงานมีครอบครัว ในวัย 30 ปี มีภาระหนี้สิน มีรถ มีบ้าน และมีแผลนจะมีลูก ชีวิตกำลังไปได้ดี แต่สุดท้ายสามีฉันถูกเลิกจ้างกระทันหัน สามีได้เงินมา 1 ก้อน เราคิดว่าจะลงทุนทำธุรกิจ แต่แล้วปัญหาเดิมๆก็กลับมาคือทางครอบครัวสามีฉัน เดือนร้อนเงิน มาขอเงินไปใช้หนี้  มาขอทุกเดือน ขอทีเป็นหลักหมื่น (ตอนสามีทำงานอยู่ ก็ขอ สามีก็ไปยืมเงินกู้นอกระบบไปให้ทุกรอบ ตามชดใช้ให้ทุกครั้ง) ไม่รู้ติดหนี้อะไร สามีฉันก็ให้บอกว่าไม่อยากเป็นลูกอกตัญญู บุญคุณต้องตอบแทน ฉันรักเค้าน่ะ แต่บางทีคนเรามันขีดจำกัด อยากมีเงินเก็บ อยากมีลูกสักคน แต่มันทำไม่ได้ เพราะเงินเก็บที่มี ทางบ้านสามีเอาไปหมด เค้าสร้างหนี้เอง เค้าก็ต้องรับผิดชอบทำไมอ่ะ… คือฉันลูกสะไภ้พูดอะไรไม่ได้ ได้แต่ทำใจ สักวันหวังว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี และหวังว่าจะประคองครอบครัวไปให้ได้ คงไม่ทางตันที่เลิกลากันหรอกเนอะ