หวัดดีน้าาาาา
เรา นริญทิพย์ อายุ18ปี เป็น นศ.ของวิทลัยฯเเห่งหนึ่งที่สกลนคร
เรื่องน่ะมีอยู่ว่าวันนั้น(14 ส.ค. 66)เราไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเเถวบ้านงับ ทีนี้พอตอนขากลับอ่ะเราขี่รถ(มอเตอร์ไซค์)มาพอดีเเล้วก็มีกะบะคันหนึ่ง(คนขับเมา)ขี่ถอยหลังขึ้นมาชนเราที่ขับรถอยู่ทางหลัก (กะบะอะเขาถอยหลังจากซอยจะขึ้นมาทางหลัก) ชนเข้าเราพอดีเราเห็นน่ะเเต่ไม่คิดว่าเเกจะถอยออกมาเพราะตอนที่เรามองอ่ะเห็นกะบะมันจอดรออยู่ไม่คิดว่ามันจะถอยมา เเกก็จอดลงมาดูเราน่ะเเบบยืนดูอ่ะคะ ชาวบ้านก็มามุงดู(ไม่มีคนโทรรถโรงบาลให้) เรารู้สึกว่าขาขยับไม่ได้รู้ทันทีเลยค่ะว่าขาหักเลยใช้มือดึงเอาขาตัวเองออกมาจากรถค่ะ เเล้วเราก็โทรหาญาติว่าเกิดอุบัติเหตุ(โทรเองนะคะ พอดีตึงอะค่ะ555) ตอนนั่นตกใจมากค่ะเเบบว่าตกใจเเต่ไม่ร้องนะคะเเล้ว เอามือจับหน้าตัวเองเลือดเต็มเลยค่ะคิดไว้หน้าเสียโฉมเเน่ๆเเล้วจับที่ปากตัวเองฟันหน้าหายไปเเล้วค่ะ ตอนนั้นจิตตกมากค่ะเพราะฟันหลุด ร้องใหญ่เลย(เเบบว่าเป็นห่วงกลัวตัวเองดูไม่ได้) ทีนี้รพผ่านมาพอดีค่ะรถรพยางรั่วเขาเลยจอดช่วยเหลือค่ะ(รถรพขับเเบบไม่นุ่มนวลเลยร้องลั่นรถ) พอไปถึงรพ.หมอก็เจาะเลือดเพื่อนจะใส่สายน้ำเกลือเเต่ดันลืมเอาเสียบใส่ที่เจาะเลือดเราไหลท่วมหลังเลยค่ะ หมอเดินมาทำเเผลที่หน้าให้เห็นเลือดไหลเลยถามมีเเผลอีกมั้ยทำไมเลือดเยอะจัง เเกเลยหันไปเห็นสายน้ำเกลือที่ยังไม่เสียบเเกเลยเสียบให้เเล้วบอกเขาลืมน่ะเนี้ย (คิดในใจก็จะรอดมั้ย)
ในความที่เราเจ็บเพราะหมอมือหนักมากเราเลยร้องหมอบอกอย่าร้องสิจะร้องทำไมคนเขากำลังช่วยอยู่ (เกิดอุบัติเหตุตอนประมาณ2-3ทุ่มน่ะคะหมอส่งรพ.อีกที่หนึ่งตอนตี2 ) หมอที่รพ.เขาส่งมาก็ซักประวัติเหมือนกันกับที่รพ.ก่อนหน้านี้ทำเเล้วก็พาไปห้องรวมรอคิวผ่าพรุ้งนี้ตอนบ่าย2 ทรมานมากค่ะปวดร้องทั้งคืนหิวน้ำด้วย พอออกจากรพ. รักษาตัวที่บ้านเรียนก็ไม่ได้ไป เดินก็ไม่ได้ฟันก็ปวด ผู้กรณีก็ต่ายค่าทำขวัญให้5หมื่นค่ะ (ค่ารพเเปดหมื่นเก้า พรบ.รถเราจ่าย) ค่าส่วนต่างเก้าพันหกจ่ายเอง เขาซ่อมรถให้เเละจะต่อฟันให้จนตอนนี้3เดือนเเล้วค่ะฟันยังไม่เสร็จ อีกทั้งหมอนัดไปผ่าเอาสกรูออกอีกตอนสิ้นเดือนนี้ค่ะ อยากบอกว่า5หมื่นมันไม่พออะไรเลย เรียนก็ต้องไปเสียเงินลงทะเบียนเเก้ เเผลที่เเขนก็เป็นเเผลนูนคีลอยใหญ่สะด้วยเเผลผ่าตัดทายาไม่หายอยากบอกว่า"โซเเซด"มาก
2ปีต้องไปผ่าเหล็กออกอีก (มีเเค่รถเเละฟันที่เขาจะซ่อมให้) จบเลยค่ะความฝันอีก4เดือนจะเรียนจบปวช. เเละออกทำงานของฉัน ตอนนี้ออกฝึกงานค่ะเดินก็ปวดจี๊ดๆ ฟันก็หักยิ้มก็ไม่สวยเเผลเป็นที่หน้าที่เเขนขาก็ไม่เท่ากัน คนก็ชอบทักว่าทำไมเดินเบบนั้นคำภามันตำใจมาก รุ่นน้องเพื่อนก็หัวเราะฟันฉัน ฉันเเซด
มาก ได้เเต่ตอบกลับไปว่า ตลก555 (2-3เดือนที่ฉันต้องเดินโดยใช้ไม้ฉันท้อมาก)บางทีเดินใช้ไม้เเล้วล้มโมโหขว้างไม้ทิ้งเเล้วก็ตั้งสติคานไปเก็บไม้ใหม่ คิดตอนนี้โคตรตลก ส่องกระจกร้องไห้ทุกวัน คิดว่าถ้าจะเป็นสภาพนี้น่ะให้ตายเหอะ(ฉันเป็นคนทนงตัวพอสมควร เลยใช้เวลานานมากเผื่อทำใจได้) ตอนนี้ก็เริ่มรับสภาพตัวเองได้บ้างเเล้ว (สิ้นเดือนนี้รอผ่าใหม่คงเเซดอีก) ที่มาเล่าให้ฟัง เพราะเเชร์ประสบการณ์นะค่ะ
***เเนะนำจากคนที่ขามีมูลค่าสูงนะคะ555***
อยากให้ทุกคนขับรถให้ระวังน่ะ เมาไม่ควรขับรถเด้อ ถ้าจำเป็นต้องขับก็ควรระมัดระวัง อย่าทำให้เพื่อนร่วมถนนต้องมาลำบากกับความมักง่ายของตนเอง
เเละส่วนคนที่ขับรถทางตรงเเบบเราก็ให้ระวังมากๆถึงเราไม่ชนเขาเราก็ชนเราอยู่ดี อย่าคิดเเต่ว่าเขาไม่ถอยออกมาหรอกเขาต้องเห็นรถเราเเหละ ระวังกันให้มากๆน้าาาาาาาาา ถ้างั้นจะมีขาที่มูลค่าเเบบเรา555
มาเล่าประสบการณ์เกิดอุบัติเหตุงับ
เรา นริญทิพย์ อายุ18ปี เป็น นศ.ของวิทลัยฯเเห่งหนึ่งที่สกลนคร
เรื่องน่ะมีอยู่ว่าวันนั้น(14 ส.ค. 66)เราไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเเถวบ้านงับ ทีนี้พอตอนขากลับอ่ะเราขี่รถ(มอเตอร์ไซค์)มาพอดีเเล้วก็มีกะบะคันหนึ่ง(คนขับเมา)ขี่ถอยหลังขึ้นมาชนเราที่ขับรถอยู่ทางหลัก (กะบะอะเขาถอยหลังจากซอยจะขึ้นมาทางหลัก) ชนเข้าเราพอดีเราเห็นน่ะเเต่ไม่คิดว่าเเกจะถอยออกมาเพราะตอนที่เรามองอ่ะเห็นกะบะมันจอดรออยู่ไม่คิดว่ามันจะถอยมา เเกก็จอดลงมาดูเราน่ะเเบบยืนดูอ่ะคะ ชาวบ้านก็มามุงดู(ไม่มีคนโทรรถโรงบาลให้) เรารู้สึกว่าขาขยับไม่ได้รู้ทันทีเลยค่ะว่าขาหักเลยใช้มือดึงเอาขาตัวเองออกมาจากรถค่ะ เเล้วเราก็โทรหาญาติว่าเกิดอุบัติเหตุ(โทรเองนะคะ พอดีตึงอะค่ะ555) ตอนนั่นตกใจมากค่ะเเบบว่าตกใจเเต่ไม่ร้องนะคะเเล้ว เอามือจับหน้าตัวเองเลือดเต็มเลยค่ะคิดไว้หน้าเสียโฉมเเน่ๆเเล้วจับที่ปากตัวเองฟันหน้าหายไปเเล้วค่ะ ตอนนั้นจิตตกมากค่ะเพราะฟันหลุด ร้องใหญ่เลย(เเบบว่าเป็นห่วงกลัวตัวเองดูไม่ได้) ทีนี้รพผ่านมาพอดีค่ะรถรพยางรั่วเขาเลยจอดช่วยเหลือค่ะ(รถรพขับเเบบไม่นุ่มนวลเลยร้องลั่นรถ) พอไปถึงรพ.หมอก็เจาะเลือดเพื่อนจะใส่สายน้ำเกลือเเต่ดันลืมเอาเสียบใส่ที่เจาะเลือดเราไหลท่วมหลังเลยค่ะ หมอเดินมาทำเเผลที่หน้าให้เห็นเลือดไหลเลยถามมีเเผลอีกมั้ยทำไมเลือดเยอะจัง เเกเลยหันไปเห็นสายน้ำเกลือที่ยังไม่เสียบเเกเลยเสียบให้เเล้วบอกเขาลืมน่ะเนี้ย (คิดในใจก็จะรอดมั้ย)
ในความที่เราเจ็บเพราะหมอมือหนักมากเราเลยร้องหมอบอกอย่าร้องสิจะร้องทำไมคนเขากำลังช่วยอยู่ (เกิดอุบัติเหตุตอนประมาณ2-3ทุ่มน่ะคะหมอส่งรพ.อีกที่หนึ่งตอนตี2 ) หมอที่รพ.เขาส่งมาก็ซักประวัติเหมือนกันกับที่รพ.ก่อนหน้านี้ทำเเล้วก็พาไปห้องรวมรอคิวผ่าพรุ้งนี้ตอนบ่าย2 ทรมานมากค่ะปวดร้องทั้งคืนหิวน้ำด้วย พอออกจากรพ. รักษาตัวที่บ้านเรียนก็ไม่ได้ไป เดินก็ไม่ได้ฟันก็ปวด ผู้กรณีก็ต่ายค่าทำขวัญให้5หมื่นค่ะ (ค่ารพเเปดหมื่นเก้า พรบ.รถเราจ่าย) ค่าส่วนต่างเก้าพันหกจ่ายเอง เขาซ่อมรถให้เเละจะต่อฟันให้จนตอนนี้3เดือนเเล้วค่ะฟันยังไม่เสร็จ อีกทั้งหมอนัดไปผ่าเอาสกรูออกอีกตอนสิ้นเดือนนี้ค่ะ อยากบอกว่า5หมื่นมันไม่พออะไรเลย เรียนก็ต้องไปเสียเงินลงทะเบียนเเก้ เเผลที่เเขนก็เป็นเเผลนูนคีลอยใหญ่สะด้วยเเผลผ่าตัดทายาไม่หายอยากบอกว่า"โซเเซด"มาก
2ปีต้องไปผ่าเหล็กออกอีก (มีเเค่รถเเละฟันที่เขาจะซ่อมให้) จบเลยค่ะความฝันอีก4เดือนจะเรียนจบปวช. เเละออกทำงานของฉัน ตอนนี้ออกฝึกงานค่ะเดินก็ปวดจี๊ดๆ ฟันก็หักยิ้มก็ไม่สวยเเผลเป็นที่หน้าที่เเขนขาก็ไม่เท่ากัน คนก็ชอบทักว่าทำไมเดินเบบนั้นคำภามันตำใจมาก รุ่นน้องเพื่อนก็หัวเราะฟันฉัน ฉันเเซด
มาก ได้เเต่ตอบกลับไปว่า ตลก555 (2-3เดือนที่ฉันต้องเดินโดยใช้ไม้ฉันท้อมาก)บางทีเดินใช้ไม้เเล้วล้มโมโหขว้างไม้ทิ้งเเล้วก็ตั้งสติคานไปเก็บไม้ใหม่ คิดตอนนี้โคตรตลก ส่องกระจกร้องไห้ทุกวัน คิดว่าถ้าจะเป็นสภาพนี้น่ะให้ตายเหอะ(ฉันเป็นคนทนงตัวพอสมควร เลยใช้เวลานานมากเผื่อทำใจได้) ตอนนี้ก็เริ่มรับสภาพตัวเองได้บ้างเเล้ว (สิ้นเดือนนี้รอผ่าใหม่คงเเซดอีก) ที่มาเล่าให้ฟัง เพราะเเชร์ประสบการณ์นะค่ะ
***เเนะนำจากคนที่ขามีมูลค่าสูงนะคะ555***
อยากให้ทุกคนขับรถให้ระวังน่ะ เมาไม่ควรขับรถเด้อ ถ้าจำเป็นต้องขับก็ควรระมัดระวัง อย่าทำให้เพื่อนร่วมถนนต้องมาลำบากกับความมักง่ายของตนเอง
เเละส่วนคนที่ขับรถทางตรงเเบบเราก็ให้ระวังมากๆถึงเราไม่ชนเขาเราก็ชนเราอยู่ดี อย่าคิดเเต่ว่าเขาไม่ถอยออกมาหรอกเขาต้องเห็นรถเราเเหละ ระวังกันให้มากๆน้าาาาาาาาา ถ้างั้นจะมีขาที่มูลค่าเเบบเรา555