Part 1 : ข้อมูลเกี่ยวกับอุทยาน
➢ ชื่อ : อุทยานแห่งชาติน้ำตกสามหลั่น
➢ ที่ตั้ง : เลขที่ 53 หมู่ 1 ต.หนองปลาไหล อ.เมือง จ.สระบุรี 18000 
➢ โทร : 0-3671-3829
**อ้างอิง และข้อมูลเกี่ยวกับอุทยานเพิ่มเติม : https://portal.dnp.go.th/Content/nationalpark?contentId=893

---

Part 2 : เส้นทางสู่จุดหมาย
วันเสาร์ที่ 28 ตุลาคม 2566
➢ 07.00 น. ผมเริ่มออกเดินทางจากที่พัก ไปยังท่ารถตู้ต่างจังหวัด ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามห้างสรรพสินค้า 
          ฟิวเจอร์พาร์ครังสิต [Future Park Rangsit]
➢ 08.15 น. รถตู้จากฟิวเจอร์พาร์ครังสิต ออกเดินทางสู่ ขนส่ง[บขส.] จังหวัดสระบุรี
➢ 09.45 น. เดินทางมาถึงขนส่ง[บขส.] จังหวัดสระบุรี
➢ 10.25 น. ถึงอุทยานแห่งชาติน้ำตกสามหลั่นโดยสวัสดิภาพ

---

Part 3 : ใช้ชีวิต
เมื่อเดินทางถึงอุทยานแล้ว ผม และแฟนสาว เข้าไปที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เพื่อติดต่อขอกางเต้นท์ และเช่าแผ่นปูรองนอน
.
เมื่อติดต่อแล้ว ก็ได้เวลาจับจองพื้นที่ ได้เวลาเอาเต้นท์คู่ใจ แต่พึ่งเอามาใช้ครั้งแรก “NatureHike P4” มากางเป็นที่พักให้กับเราในคืนนี้
.
ผมที่หิวโซ จำเป็นต้องเติมพลังก่อนเดินเที่ยวเล่น ข้าวซักจานก็เพียงพอ
ส่วนแฟนสาวที่กระหายน้ำก็ไม่รอช้า จัดชาเขียวปั่นไป 1 หน่วย
.
ในเขตอุทยานนี้ ผมไม่เห็นร้านค้าเอกชนอื่นใด มีเพียงร้านค้าของทางอุทยานเอง ประกอบด้วย
☉ ร้านค้าสวัสดิการ : ขนม ของใช้ น้ำดื่ม ฯ
☉ ร้านขายเครื่องดื่ม : ชาเขียว กาแฟสด ฯ
☉ ร้านขายอาหาร : ส้มตำ ตามสั่ง ลูกชิ้น น้ำอัดลมแบบแก้วโอ่ง ฯ

ผมกับแฟนเริ่มด้วยการเดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
.
เดินเข้าไปได้ไม่นานก็พบกับน้ำตกโตนรากไทร
หลังจากเก็บภาพน้ำตกแล้ว เราก็เดินขึ้นต่อไปตามเส้นทาง
.
เส้นทาง...ที่เหมือนไม่มีใครเดิน
.
เดินเข้าไปจากน้ำตกโตนรากไทรได้ไม่ไกลนัก เส้นทางก็เริ่มรกเรื้อ หญ้า ต้นไม้ ขึ้นเต็มไปหมด แต่ก็ยังพอมีทางเดินให้ได้เห็น
.
ไม่นานนักก็พบกับป้ายนำทางชี้ไปที่ น้ำตกโพธิ์หินดาด เราทั้งสองจึงเดินไปโดยไม่รีรอ
.
น้ำตกโพธิ์หินดาด...ที่เหี่ยวเฉา
ในความเป็นจริงเราเดินกันเยอะพอสมควร แต่ผมจำเส้นทางและรายละเอียดได้ไม่มากจึงขอไม่ลงรายละเอียด น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
.
เส้นทางศึกษาธรรมชาตินี้ มีทางที่ค่อนข้างรก ถัดจากเหตุการณ์ด้านบน เส้นทางทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยหญ้า และต้นไม้ ผมกับแฟนไม่สามารถเดินต่อไปได้ เราจึงเดินทางกลับออกมา และมุ่งหน้าไปสู่น้ำตกสามหลั่น ที่ซึ่งเป็นที่มาของชื่ออุทยานแห่งนี้
จากทางเข้า เดินไปไม่ไกลนัก เราก็จะถึงน้ำตก ทางเดินไม่ได้เดินยาก แต่ก็ควรมีความระมัดระวังเสมอ
.
ถึงแล้ว...น้ำตกสามหลั่น
เหี่ยวเฉาเช่นเคย...
.
บอกก่อนว่าช่วงที่เราไป ที่สระบุรีฝนไม่ตกเลย ทำให้น้ำตก มีน้ำน้อย
.
ฝนไม่ตกงั้นเหรอ...
.
ครื้นๆๆ
.
เดินถึงน้ำตกโดยไม่ทันได้หายเหนื่อย ฝนที่หยุดมาหลายวัน ก็มาเปิดทำการพอดิบพอดี ทำให้ผมและแฟนต้องเดินกลับมายังเต้นท์ที่พัก
ผมซื้อโค้ก ให้ตัวเอง และน้ำแดงให้เธอ
.
ถัดมาร้านข้างๆกัน เป็นร้านลูกชิ้น ก็จัดไส้กรอกไป 3 ไม้
สิ้นคำพูดของเธอ เสียงขำขันระหว่างผม แฟนสาว และป้า ก็ดังขึ้น ท่ามกลางบรรยากาศอันมืดครึ้มและสายฝนที่กำลังเริ่มทิ้งตัวลงมา
.
ไม่นานนัก ฝนที่ตกลงมาก็เริ่มสลายตัว ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบ 4 โมงเย็นแล้ว เราทั้งสองก็นึกขึ้นได้ว่าอีกไม่นานร้านข้าวเพียงร้านเดียวของที่นี่ กำลังจะได้เวลาเก็บกวาดทำความสะอาดร้าน และปิดตัวลง ผมและแฟนจึงต้องรีบไปสั่งข้าวใส่กล่อง เพื่อไว้กินในตอนค่ำ
.
เมื่อได้รับข้าวแล้ว เราก็นำไปเก็บไว้ที่เต้นท์ของเรา
.
บรรยากาศหลังฝน กำลังเรียกร้องให้ผมคว้ากล้องออกไปเก็บภาพ 
.
ผมเริ่มต้นจากบริเวณลานกางเต้นท์ 
.
นี่คือป้ายที่ไม่ว่าใครก็ตามที่มาเยือนต้องมาถ่ายไว้เป็นที่ระลึก 
จากจุดเริ่มต้น ณ ลานกางเต้นท์ เราก็ได้เดินรอบอ่างเก็บน้ำเขารวก คงไม่มีอะไรจะบรรยาย ถึงบรรยากาศที่สวยงามหลังฝนตกได้ 
.
นอกจากภาพถ่าย...
บรรยากาศเริ่มมืดลงเรื่อยๆ ตามกาลเวลาที่หมุนไป
.
ได้เวลากลับเต้นท์และอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัวกินข้าว ในระหว่างรอแฟนสาวไปปฏิบัติภารกิจส่วนตัว ท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ก็ได้แสดงความงามสุดท้าย ก่อนจะลาลับไป
หลังจากเราทั้งสองอาบน้ำและกินข้าวเสร็จแล้ว จิตวิญญาณช่างภาพของผมกำลังบอกว่า...
.
กลางคืนก็มีภาพสวยๆได้นะ...
ความมืดเริ่มปกคลุมไปทั่วพื้นที่
เต้นท์น้อยใหญ่ ต่างประดับประดาไฟ ที่นอกจากความสวยงาม ก็เพื่อให้ตนเองมองเห็นสิ่งต่างๆได้ชัดเจน
.
อุณหภูมิค่อยๆลดตัวเย็นลง
แต่ภาพตรงหน้าของผม มันช่างอบอุ่นหัวใจอย่างไม่สามารถอธิบายได้