26.11.2567

ออกเดินทางกันต่อ มุ่งหน้าขึ้นเหนือ แต่ก็ยังไม่พ้นจังหวัดตากสักที 555+ ขับรถอยู่ในเขาที่ 2 ข้างทางเห็นแต่ต้นไม้ นานๆ จะเห็นหมู่บ้านสักที มองไปทางไหนมันก็เขียวไปหมด ถนนแทบไม่มีทางตรงเลย ผ่านมาไม่รู้กี่โค้งต่อกี่โค้งแล้ว พวงมาลัยรถไม่เคยได้อยู่นิ่ง ต้องหมุนตามโค้งตลอด และที่สำคัญสัญญานโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยมี มีเป็นช่วงๆ ในโทรศัพท์มือถือก็ไม่มีเพลงอยู่เลย ถ้าไม่มีอินเตอร์เน็ตคือเงียบมากกก สิ่งเดียวที่ทำได้คือผลัดกันโชว์พลังเสียงเพี้ยนๆ ของเรากันเองแก้เหงาแก้เบื่อกันไป

วันนี้เราแวะพักกันที่ม่อนกิ่วลม เรามาถึงประมาณเที่ยง จอดรถตีตั๋วเข้าอุทยาน แต่เจ้าหน้าที่เก็บเงินไม่อยู่ครับ เลยนั่งกินข้าวตรงร้านหน้าอุทยานรอก่อน ประมาณชั่วโมงกว่าๆ เจ้าหน้าที่ก็ยังไม่มี ป้าร้านข้าวเลยบอกว่าเข้าไปก่อนก็ได้ ตอนกลับค่อยออกมาจ่าย เราก็เลยเข้าไปก่อนครับ

จอดรถเสร็จยังไม่ทันลงเลย ก็มีเพื่อนมาทักทายแล้วครับ

ถึงแล้ว ม่อนกิ่วลม 

เราตั้งกล้องเบี้ยว หรือภูเข้ามันเอียงนะ 555+

ระหว่างนี้ก็นั่งเล่น รอเวลาไปก่อน อากาศเย็นกำลังดีนะ อยากได้เปลเลยอะ

ด้านบนที่เรานั่งตรงนี้เป็นลานกางเต็นท์ ถ้าใครจะกางบนนี้ต้องแบกเต็นท์ขึ้นมา ไม่มีทางลาดสำหรับรถเข็น วิวดี เรายังคิดอยู่ว่าจะเอาเต็นท์มานอนตรงนี้ดีไหม แต่คิดถึงตอนแบกแล้ว นอนบนรถเหมือนเดิมดีกว่า 555+ แค่แบกเก้าอี้ขึ้นมา 2 ตัวก็เหนื่อยแล้ว ขอบอกว่าเก้าอี้รุ่นี้นั่งดีมากกกกก นั่งแล้วไม่อยากลุกเลย

ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว แม่ครัวกำลังเตรียมอย่างสุดฝีมือ

มีสมาชิกมาร่วมทานอาหารเย็นด้วยแล้ว 1 หน่วย น้องเรียบร้อยมาก ถ้าไม่ให้ก็ไม่วุ่นวาย แต่ใครจะไปอดใจได้ละ

หนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน

ข้อดีของการตื่นเช้า ก็จะได้เห็นวิวสวยๆ

พี่ที่เจอบนนั้นเค้าช่วยถ่ายให้ครับ ดันเผลอหลับตาซะได้

วิวด้านหลังสวยมากกก

ผมชอบรูปนี้มากนะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน

ยังเมาขี้ตาอยู่ หน้าจะงงๆ หน่อย 555+

 

น้องหมาที่ได้เห็นทะเลหมอกในทุกเช้า

มันเป็นภาพที่สบายตา และรู้สึกว่าสูดอากาศได้เต็มปอดแบบสุดๆ

มองแล้วฟินมากกก

ได้เวลาเตรียมตัวออกเดินทางต่อแล้วววว

ระหว่างนี้ก็เตรียมดูข้อมูลสถานที่ที่เราจะไปต่อสักหน่อย รอให้น้ำค้างแห้งด้วย ซึ่งสถานที่ที่เราจะไปต่อทางค่อนข้างโหดมาก ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไรว่ารถเราจะไปไหวไหม และเรื่องของน้ำมันที่เหลือไม่ถึงครึ่งถัง ดูจากแผนที่แล้วก็ไม่มีปั๊มน้ำมันด้วย ถามพี่ๆ ที่นี่ ที่เคยไปมาก็บอกว่าไม่มีปั๊มแล้ว มีแต่ปั๊มหลอด ตัดสินใจกันอยู่สักพักว่าจะไปต่อดีไหม เพราะทะเลหมอกวันนี้ก็ได้เห็นแล้ว สุดท้ายเราก็สรุปกันว่าไปต่อ เพราะตั้งใจไว้แล้ว คิดว่าจะลองลุยให้ถึงที่สุด

ระหว่างลงจากที่นี่ มีน้ำตกเล็กๆ ให้เราแวะถ่ายรูปด้วย

ม่อนเคียงดอย ตรงนี้ก็วิวดีนะ แต่ไม่มีห้องน้ำ

ม่อนครูบาใส จริงๆ แล้วผมอยากนอนตรงนี้มากที่สุด แต่ปัญหาคือไม่มีห้องน้ำ และมีวัวที่ชาวบ้านนำมาเลี้ยงค่อนข้างเยอะ ทำให้มีกลิ่นขี้วัวแรงมาก

วิวดีนะ ถ้าได้จอดรถนอนตรงนี้ตอนเช้าน่าจะฟินมาก

เราออกมาอาบน้ำที่ห้องน้ำหน้าอุทยาน และจ่ายค่าเข้าที่ยังไม่ได้จ่ายด้วย แต่พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าเข้าฟรี รอบนี้เราเลยไม่เสียค่าบริการ จุดกางเต็นท์ด้านบนดีมากนะ กลางคืนมีพี่เจ้าหน้าที่มาคอยดูแลอยู่ตลอด ทำให้ทุกอย่างเป็นระเบียบ บรรยากาศเหมาะกับการพักผ่อนกับะรรมชาติมากๆ ถ้าเรื่องจุดกางเต็นท์ในรอบนี้ผมชอบที่นี่สุดแล้ว เพื่อนๆ สมากชิกร่วมลานทุกคนดีมาก และไม่มีใครทำอะไรที่รบกวนกันเลย

EP. หน้าเราจะเดินทางไปเก็บความสุข และประสบการณ์ใหม่ๆ ในที่ที่เรายังเคยไป และคิดว่าคงเป็นครั้งแรก และครั้งเดียวด้วยครับ สำหรับผมคือที่ที่ตราตรึงใจที่สุดในทริปนี้ และเป็นที่สถานที่หนึ่ง ที่จะเก็บเอาไว้ในความทรงจำ แล้วพบกันครับ