สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาว Pantip วันนี้เรามาเล่าเรื่องราวชีวิตของเรา
เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ อุธาหรณ์ และเผื่อมีใครที่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ กับผู้ชายห่วยๆ เราขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เริ่มจากแฟนคนแรก หรือสามีเก่าเรานั่นเอง เราเจอกันตอนอายุ19 เค้าเป็นผู้ชายคนแรก ดูแลดี รักเรามากโดยที่เราสัมผัสได้จากการที่เค้าเอาใจใส่เรานะคะ
เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย เงินที่ได้มาก็ไม่ได้เอามาเก็บค่ะ ใช้กินเที่ยวตามประสาวัยรุ่นไม่มีการวางแผนชีวิต
พอเรียนจบ ได้เริ่มทำงานในทันที เราทำงานบริษัท สามี(เก่า)ทำงานราชการ
(เราอยู่ด้วยกันแบบไม่ได้แต่งงานค่ะ และเค้ามาอยู่บ้านเรา)
ตอนแรกๆ เราให้เงินที่บ้าน แม้เงินเดือนเราจะน้อย แต่เราก็พยายามตอบแทนแม่ที่เลี้ยงเรามาคนเดียว
จนกระทั่งมาถึงจุดเปลี่ยน....
เราเข้าวงการบัตรเครดิตค่ะ 
ช้อป กิน เที่ยว รูด สบายค่ะ เงินเดือนมาก็จ่ายเต็มวงเงินตลอด
สักพัก สามี(เก่า) เริ่มบอกว่า อยากได้นู่น นี่ นั่น เงินเค้าไม่พอซื้อหรอก มันน่าจะถูกที่ใครบอกไว้ ความรักมันทำให้ตาบอด(พี่ตูนบอก) เราเปย์ตลอดค่ะ จ่ายเองไม่เคยเรียกเก็บ อยากให้เค้าใช้ของดีๆ กินดีๆ ไม่เคยให้เค้าจ่ายเลย อันนี้ไม่ได้เอาดีเข้าตัวนะคะ เพราะคนที่บ้านยืนยันแล้วว่าทำจริง
เราเริ่มเงินช็อต เข้าวงการเล่นเเชร์ค่ะ ทำให้เรามีเงินหมุน แต่ไม่มีเงินเก็บเลย 
จนกระทั่งเรากู้สวัสดิการพนักงาน ปิดหนี้หมด โล่งค่ะ มีเงินเหลืออยู่บ้าง
สามี(เก่า) เริ่มขอยืมเงิน ยืมหมื่นคืนหมื่นห้า ไอ้เราก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เออ ผัวหลง ให้ดอกก็เหมือนให้ของขวัญเรา 
พักหลังเริ่มยืมเยอะขึ้น และไม่คืน จนเราไม่ไหวถามเลย เกิดจากอะไร
นานค่ะ กว่าเค้าจะยอมรับ ว่า เค้าติด "บาคาร่า" เกมพนันออนไลน์
เค้าเล่าว่าเค้าเคยได้เงินเป็นล้าน เค้าเลยอยากได้อีก
เราเลยถามว่า ไม่เคยได้จับเงินล้านสักครั้ง ไม่เคยให้เงินเราเป็นแสนสักครั้ง แสดงว่ามันไม่สามารถทำให้รวยได้จริง
เราบอกเค้าถ้าเค้าไม่เลิก เราจะเลิก ติดการพนันไม่มีวันรวย เราไม่อยากมีชีวิตที่แน่ไปกว่านี้ เพราะ
ฐานะเราก็ไม่ได้มั่งมี มีแค่พอมีพอกิน ไม่เดือดร้อนกู้ยืมใคร เค้าบอกเค้าจะเลิกเล่นการพนัน เด็ดขาดและจะสร้างครอบครัว
เราไปยืมเงินพี่สาวเพื่อปิดหนี้ของสามี(เก่า) และเอาบ้านเข้าเพื่อปิดหนี้ของสามี(เก่า)และพี่สาวของสามี(เก่า)   (แม่พระ)
เวลาผ่านไป เราสังเกตพฤติกรรมเค้าดีขึ้น ไม่จดจ่อกับโทรศัพท์ ไปฟิตเนสออกกำลังกาย รับงานเจ้านายรับจ้างขับรถหารายได้เสริม 
เราเลยคิดว่าไม่มีอะไรน่าห่วง
จนเรา "ท้อง" 
ครอบครัวเราดีใจมากกกกก ได้ลูกสาว ช่วงท้องเราหาหมอเองตลอด โดยเค้าบอกว่าติดงาน เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคลินิกหมออยู่ใกล้ที่ทำงาน
ตอนคลอดเค้าก็มาดูแปปเดียว แล้วก็บอกต้องไปทำงาน
พอกลับบ้านมา เราลาคลอด 3 เดือน เลยได้เลี้ยงลูกเอง แต่ในความทรงจำเรา มีแต่เรื่องลูกค่ะ นึกช่วงเวลาที่มีสามี(เก่า)ไม่ออกเลย

จนกระทั่งวันนึง!!!
พี่แถวบ้านมาหน้าบ้านมาตะโกนเรียกชื่อสามี(เก่า)เรา ทุกคนออกไปดู เค้าบอกสามี(เก่า)เราไปยืมเงินเค้า ไม่คืน (ยอดหลักพัน) เราทั้งอายทั้งเจ็บ
พอเราถาม เค้าบอกเรื่องจริง เค้ายังเล่นการพนันอยู่ และเค้าออกจากงานมาสักพักแล้ว...
เราทรุดเลยค่ะ ร้องไห้หนักมาก หัวใจรับอะไรไม่ไหว เราบอกตอนนี้เราไม่อยากเจอหน้าเค้า อยากให้เค้าออกไปจากชีวิตเรา
พอวันรุ่งขึ้น เค้าขนของออกจากบ้านเราค่ะ กลับไปอยู่กับพ่อกับแม่เค้า เค้าบอกว่าเราทิ้งเขา

วันนั้นเราคิด
เราจะให้ลูกไม่มีพ่อเหรอ?
เราอดทนน้อยไปรึเปล่า?
เราตัดสินใจเร็วไปไหม?
เราจะอยู่ได้เหรอ ถ้าไม่มีเขา?
ความคิดหลายหลาก ความผูกพันธ์10กว่าปี เหตุการณ์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมา มันสับสนไปหมด แต่จุดใหญ่ๆเลยเราคิดถึง"ลูก" 
เราไม่อยากให้ลูกไม่มีพ่อ ไม่อยากให้ลูกขาดความอบอุ่น

แต่เราบอกตัวเองว่าต้อง "เห็นแก่ตัว" รักตัวเองบ้างที่ผ่านมาเคยรักตัวเองแค่ไหน? แล้วถ้าอยู่ด้วยกันต่อ ต้องมีทะเลาะกันให้ลูกเห็น สู้เราตัดจบเลยดีกว่าไหม
เราเลยยื่นข้อเสนอ "แยกกันอยู่" เพื่อทบทวนตัวเอง และพิสูจน์ว่าถ้าเรารักกันและกัน เราจะทำสิ่งดีๆให้กันและกัน
เราร้องไห้ทุกวันค่ะ ด้วยฮอร์โมน และซึมเศร้าหลังคลอด เราพาลูกไปเจอเค้า เค้ามาหาลูกบ้าง 
แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าตัดสินใจถูกคือ...
มีคนอีกมากมาย ย้ำ ใช้คำว่ามากมาย มาทวงหนี้เค้าที่บ้านอีกหลายเจ้าค่ะ !!!!

โอ้โห อย่ามีเลยลูกพ่อแบบนี้5555555

หลังจากนั้นเราเลี้ยงลูกเต็มที่มากค่ะ
เรารู้สึกโชคดีมากกกกกกกกกกกกกกกก ที่ตัดสินใจถูก
ตั้งแต่นั้นเราคิดว่าเราสู้ได้ทุกสถานการณ์ 
อย่าลังเลที่จะตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิต
ฟังคนรอบข้างบ้าง แต่ไม่ใช่หูเบา
รักตัวเองให้มากๆ ๆๆๆๆๆๆๆ